Svaneke, Bornholm 18 oktober. Net die ene zonnige dag om 73 mijl te varen en toch nog stress aan het eind.

Met de nog bijna volle maan als bijverlichting voeren we 15 oktober om 6.45 Ustka uit richting Svaneke op Bornholm. Het schemerde al en drie kwartier later kwam de zon op, die de gehele dag bleef schijnen! De eerste 12 mijl volledig gezeild, toen 38 mijl motorzeilen met een laag toerental en de laatste 22 volledig op de motor: wind weg! We moesten om de schietgebieden heen. De gehele week is gebied 6 gesloten. We hoorden ook regelmatig zwaar gedonder, dat je in he maag voelde, dus we zijn niet voor niets om gevaren.

Onderweg hadden we ook nog gezellig drie meesjes aan boord, die midden op zee kwamen uitrusten. Ze vlogen naar binnen en wisten al snel het bakje water te vinden, dat ik had neergezet. Na een uur of drie gingen ze er weer vandoor.

7 mijl voor Svaneke zie ik een visboeitje en even later het geluid bij het roer van een dunne draad die gespannen wordt. Een soort snerpend geluid. Direct motor uit. Een boeitje op 71 meter diep water! Stress! Gelukkig houden we voortgang en waarschijnlijk is de lijn weer weg gegleden. Anders dan de vorige keer op het binnenwater toen ik met de bijboot de lijn moest losroeien. Toen was het midden op de dag. Nu met het naderend donker zou dat niet zo gemakkelijke geweest zijn. We komen in de laatste schemering aan en het is heel gek om te merken, dat ik ook al heb ik via google earth de haven goed verkend, we blijkbaar zo gewend zijn aan de grote Poolse havens, dat we weer moeten wennen aan deze kleine in Denemarken. Ik sta voorop omdat het donker is en geef Meine aanwijzingen. Een rode staak zie ik net op tijd. Die moeten we aan bakboord houden. Dit is weer het gebied van de (onderwater) rotsjes, dus opletten! De volgende dag hoor ik in het havenkantoor dat men de staak wil verwijderen omdat men de rots heeft opgeblazen. Dat blijkt van de autoriteiten niet te mogen. We besluiten een maand de tijd te nemen om via Kopenhagen en de andere Deense plaatsjes in de buurt van Kiel te komen! De volgende morgen mist het en blijft het een aantal dagen regenachtig. Die ene zonnige dag hebben we dus goed gebruikt! Inmiddels breekt de zon door na drie dagen bewolking en miezer. Komt goed overeen met ons plan morgen naar Skillinge te varen!

23 oktober Ystad: Nu weer miezerig maar een paar dagen geleden een top zeildag gehad: 37 mijl in de zon in 6 uur tijd. Wel bijna stuurloos!

Eerst nog even over Svaneke: liggeld is hoog hier. Voor 14 meter zou het neerkomen op 50 euro per nacht. Na wat onderhandelen mag ik aangeven dat Cestlavie tussen 10 en 13 meter lang is: 33 euro. Maar daar krijg je wel wat voor: gratis wasmachine en droger, geweldige douche en een zeer aardige dame van het toeristenbureau dat gevestigd is in het havenkantoor.

We verlaten op 19 oktober iets na 9 uur de haven. Het is bewolkt, maar de temperatuur is prima. In de loop van de dag kan ik mijn zeilpak zelfs uitrekken: de zon schijnt!! Bestemming Skillinge, vanwege de wind, maar ook om de scheepswinkel te bezoeken waar nu de klassieke spullen uit de winkel van Ystad zouden moeten zijn. De eerste uren varen we in de beschutting van Bornholm met een lekkere halve wind en met een snelheid tussen de 6 en 7 knopen. Na het eiland wordt de zee iets roeriger en dat is logisch. De Shippinglane is best druk: een tanker verlegt haar koers een beetje om achter ons langs te varen en wij verleggen de koers vervolgens voor een snelle veerboot. Het zeilen vandaag is echt heerlijk!!! Met een gemiddelde van 6 knopen komen we rond een uur of drie aan in het plaatsje. We varen de gehele tijd op de autopilot, ook omdat het sturen steeds lastiger wordt. Ik blijf maar draaien aan het stuurwiel voordat er iets gebeurt. Bij het invaren van de haven en met een wat woelige zee, lukt het me bijna niet de nauwe ingang in te sturen. We bedenken ons dat het hydraulisch systeem waarschijnlijk bijgevuld moet worden. Meine belt even met Wim, onze technische steun en toeverlaat. Hij geeft aan dat er, als we echt te laat olie bijvullen, lucht in de leidingen kan komen en dan hebben we een probleem. We gaan liggen aan de kade in de vissershaven. Betalen bij de automaat lukt niet. In ieder geval geprobeerd en weer eens een nachtje gratis. Ik ga op zoek naar de “antiekwinkel voor klassieke schepen”, maar een inwoonster vertelt me dat die al 5 jaar niet meer bestaat.

20 oktober varen we op een bijna spiegelgladde zee op de motor 23 mijltjes naar Ystad.

We vertrekken om 10.10 uur. Het is droog en af en toe komt de zon erbij. Het is een prachtig bijna mysterieus gezicht, die vlakke zee met heiige lucht erboven. Wel op de motor helaas.

Maandag 21 is het nog steeds stil weer. We varen echter niet uit omdat we hydraulische olie moeten kopen. Op naar de Skeppshandel hier op het terrein. Gelukkig open, ondanks einde seizoen. De winkel is inderdaad wat anders ingericht dan vroeger en meer geordend, maar alle klassieke dingen zijn er nog. Kan ik dus weer een nieuw bolletje echt en heerlijk ruikend touw kopen. Dat was wel op na 9 jaar! De sinds 2 jaar nieuwe en jonge eigenaar blijkt juist materialen gekocht te hebben van de gesloten winkel in Skillinge. Ondanks de charme van vroeger is dit wel een verbetering. Oud en nieuw gaan nu mooi samen. We kopen 3 liter olie en ook een goede schijnwerper, want die misten we wel toen we in het donker de haven van Svaneke invoeren. Meine vult de beide reservoirs aan en het lijkt erop dat alles oké is. We voelen weer tegendruk op het stuurwiel. Vanavond lekker weer eens uit eten. Morgen door of nog een dagje later: de wind is morgen ZW4 en dat betekent lagerwal en er tegenin. Daar houden we niet zo van. De volgende dag blijkt het prachtig weer en we maken een wandeling langs het strand. Al die kleurige kleine strandhuisjes tegen de door de herfst verkleurde bomen geeft een prachtig gezicht.

24 oktober. In de mist en laaghangende miezerige bewolking 29 mijl zeilen naar Falsterbro.

We vertrekken rond 9.00 uur op wat een redelijk zonnige dag zou moeten worden. Voor de eerste keer deze reis bezweken voor de verleiding om slechts 2 van de 4 nachten in Ystad te betalen. We lagen aan de kade waar ook vissersboten lagen en de stroomvoorziening werkte gewoon. Het is een beetje ons principe. Als de havenmeester niet zijn geld komt halen dan zijn wij soms ook niet al te actief met betalen. Uiteindelijk dus 50 euro voor 4 nachten betaald. Wat ook opvalt, dat hier i.t.t. Polen geen naseizoen (goedkopere) tarieven gehanteerd worden.

Op zee gekomen is er erg weinig zicht, bijna mist. We besluiten toch door te varen. De wind uit de juiste hoek en dus lekker zeilen en we behoeven geen Traffic Lane te passeren. Het is wel een beetje saai, al dat grijs, maar onderweg komen er twee grijze valkachtige roofvogeltjes passeren. Dat is wat ik altijd doe, als een tochtje saai is. Opletten of we iets interessants zien. De zon zien we de gehele dag niet. Wel op AIS een snel varend schip op weg naar Trelleborg. We zien op AIS dat hij achter ons langs passeert. Wat helpt als je niets ziet is goed luisteren. We horen het zware gebrom van motoren en Meine ziet even een knipperlicht.

Het kanaal van Faltsterbro is erg kort. En opent van 1 oktober tot 1 april slechts twee keer per dag: om 6.30 uur en om 18.30 uur. Vantevoren moest ik denken aan de delivery die ik in februari 2017 (Athene naar Sukosan met de Farra: 891 mijl in 7,5 dagen. Ik voel me nog steeds stoer daarover) gedaan heb en waar we door het kanaal van korinthe zijn gevaren. Dat was een stukje langer. Hier kun je het eind zien als je erin vaart. Aan de zuidkant is een steiger waar je kunt overnachten. Aan de noordkant een Marina. Rond 15.30 komen we aan voor de brug en meren af om te wachten. Met het bootje (want de steiger is niet verbonden met de wal) roei ik naar de wal om Duca uit te laten. Ik neem ook even een kijkje in de Marina. Erg aardige mensen en een mooie box beschikbaar voor ons. Meine en ik lezen de Instructie op de website beiden anders. Ik lees dat de brug alleen draait om 6.30 uur en om 18.30 uur. Meine leest van 6.30-18.30 ieder uur. Terug aan boord eten we wat vroeger als normaal en om 18.30 uur door de brug. Inderdaad maar twee keer per dag. Als het kanaal gesloten is, ingeval van een verschil van 1 meter waterstand, gaan er twee sluisdeuren dicht. Die komen vanaf de grond naar boven en er zijn verhalen bekend van schepen die zijn doorgevaren en dus vast kwamen te zitten met de nodige schade. In de marine worden we opgevangen en na 250 kronen betaald te hebben, duiken we vroeg ons bed in. Eerst kijken we nog een prachtige film: “The legends of the fall”. Via Netflix abonnement heb ik deze film op de iPad gedownload en in Ystad kocht ik een kabeltje om de deze te verbinden met de HDMI van onze smart TV. Dat scheelt heel veel MB’s J.

25 oktober. Voor de harde wind binnen, een hele dure kapper en een erg goedkope ligplaats.

De volgende morgen maar 21 mijltjes met de kluiver en de motor bij. Goed zicht om de diverse ferry’s te ontwijken. Gedurende de ochtend begint de wind al op te bouwen en we varen naar de hoge wal. Het gaat de komende dagen volgens windguru hard waaien met veel regen. We zijn al om 14.30 uur in kopenhagen. We willen natuurlijk in Christianshavn liggen, midden in de binnenstad! Er wordt daar behoorlijk gebouwd en er is ook een nieuwe brug. We leggen even aan de stalen beschoeiing aan, ik klim over het hek (jaja bijna 64 jaar en nog steeds lenig) en hoor dat de brug om 15.00 uur draait. Tevens krijg ik de tip om het schip direct na de brug te draaien en achteruit het kanaal in te varen. Het is behoorlijk vol en weinig ruimte. De marine heeft geen plaats. Meine manoeuvreert ons schip heel kundig helemaal naar achter om te kijken of er een plek aan de kade is. Niets. Dan maar weer terug. We leggen aan langszij een grote klipper, waar niemand aan boord is. Ik bel de havenmeester van dit stukje van de kade. (Een ponton met een blauw gebouwtje erop) en hij wijst me waar ik onze stroomkabel in kan steken. We liggen prima.

Zaterdag stort en regent het en we doen rustig aan. Zondag is de man (René) van de klipper aanwezig en we moeten even verkassen omdat hij met wat vrienden gaat varen. Hij vraagt ons mee te gaan. De vrienden zijn jonge mensen die hier her en der ook op ons hun schip wonen. Ineens zijn we geen toeristen meer, maar horen we een beetje bij de incrowd. De havenmeester komt langs en hij rekent voor ons 14 meter lange schip 13,40 euro per nacht “omdat wij het zijn”. Zo’n beetje de goedkoopste ligplaats van deze reis. We liggen uiteindelijk 6 nachten hier. Wie had dat gedacht? Dat compenseert mooi de 185 euro, die ik de dag ervoor spendeerde bij de kapper J. Oef, dat moest ik even verwerken. Op Facebook kwam zondag een berichtje van Joachim Pach, die ons toevallig ziet liggen hier. Gisterenmiddag kwam hij even langs met een Deens taartje. Erg leuk kennis gemaakt!

Van 26 oktober t/m 30 oktober de toerist uitgehangen in een zonnig Kopenhagen

We hebben hier heerlijke dagen en lunchen op een terrasje in Nyhavn, nemen de toeristenboot voor een rondvaart. Zo laag bij het water zit ik niet vaak. Als we op een andere plek uitstappen, blijkt er een tentoonstelling over Leonard Cohente zijn. Behoorlijk uniek want slechts in Montreal, New York en hier dus. In de kerk kun je op 6 schermen kijken naar een compilatie van concerten door de jaren heen en historische beelden. We zitten ademloos te kijken en te luisteren en komen niet meer toe aan de andere expositie over hem een gebouw verder. De kaartjes die we niet gebruikt hebben geven we later aan René, onze buurman, die er erg blij mee is.

We bezoeken ook nog de (hippie) vrijstad Christiana. Veel te zien aan artistieke zelfgebouwde huizen. Erg kleurrijk en leuk. Ik maak een filmpje van een klein zeilbootje dat de “nationale” vlag draagt: oranje met drie gele stippen. Je ruikt hier ook van alles: vrij te kopen op iedere hoek J . Wij drinken een biertje en Duca steelt wederom de show door achter stokken aan het water in te duiken.

31 oktober, een heerlijke zeildag scherp aan de wind. 29 mijlen zeilen en de laatste 4 op de motor naar Rødvig.

We vertrekken iets na 9 en liggen voor de brug die niet opengaat. Dan maar even aanleggen en een blik werpen in het brugwachtershuisje. Blijkt dat hij een beetje zat te suffen. Niets mis mee, zo in het naseizoen. 

Het is bewolkt, droog en niet zo heel erg koud. Het halve windje blijkt toch iets scherper te zijn en we verwachten dat het waypoint 21 mijl verderop (vuurtoren Stevns Fyr) niet te bezeilen is, maar dat valt enorm mee. Aan het eind van de dag kleurt de horizon geel van een vroeg dalende zon (16.30 uur) en als we bij de haven van Rødvig aankomen, laat de zon zich knaloranje zien. Om 17.00 uur is het donker!

1 november waait het behoorlijk hard (5) uit het ZZO en is dit lagerwal.

We besluiten niet op de motor ertegenin op te gaan boksen. We willen via het ondiepe water van de Fakse Bucht naar Kalvehave om zo verder beschut naar het westen te varen. We gaan even naar de havenmeester en hij geeft ons onderstaande websitelink: weerbericht, maar vooral de waterstanden van het ondiepe gedeelte. Erg handig! https://www.dmi.dk/lokation/show/DK/2614595/Rødvig/

We maken een mooie wandeling naar Stevns Klint en komen ook langs de oude steengroeve van Boesdal. Ik ben vooral onder de indruk van de woeste kust en de stevige branding. Levert mooie filmbeelden op! Terug in de haven zie ik een zee kanoër worstelen in de golven. Even denk ik dat ik misschien wel de laatste ben die hem levend ziet, maar het gaat goed. Snel mijn camera erbij om te filmen! Als hij even later de haven weer inkomt roep ik hem aan om de filmpjes aan te bieden. Een half uurtje later komt hij inderdaad aan boord en we zetten het materiaal direct op zijn laptop. … en drinken een wijntje. 

3 november: een spiegelgladde zee met genoeg (20) centimeter onder de kiel: door de Fakse Bucht.

Als ik de motor wil starten, gebeurt er niets! Geen sjoege. Wat nu weer? Meine duikt de machinekamer in en kan handmatig op ons tweede bedieningspaneel de motor starten. De DAF loopt prima, dus daar ligt het niet aan. Ook de boegschroef doet het trouwens niet. Afijn we besluiten te gaan varen, want na vandaag wordt het weer een tijdje slecht weer. Onderweg niets aan de hand en Meine belt vriend Wim weer even om te overleggen wat dit kan zijn? Meine weet inmiddels wel dat de boegschroef het niet doet als we niet met het contact starten. Misschien een kapot contact? Of stond de gashendel niet helemaal neutraal? Gisteren probeerde Meine nogmaals en toen deed het contact wel wat het moest doen. En ook zojuist startte de motor direct.

Wat een miezerige dag zou worden, werd trouwens een prachtige zonnige dag. Zo zie je maar, het weer wisselt iedere dag. Weliswaar niet te zeilen, maar dat kan ook moeilijk in de soms nauwe vaargeul. Het is zondag en er zijn aardig wat vissertjes bezig. We kijken goed uit voor alle visboeitjes. We varen door tot Masnudsund.

Gisteren en vandaag de gehele dag regen. Tijd en zin om foto’s en dit blog bij te werken. Morgen wordt het beter en kunnen we waarschijnlijk geheel zeilend het mooie eiland Agersø.