Eernewoude: “Zullen we dan in de regen voor anker gaan en bij jullie aan boord barbecueën”, vroegen de kleinkinderen? Tuurlijk zei ik.

En zo begonnen een paar prachtige verassende dagen met blije mensen (jong en oud) én het begin van onze zomerreis. Na het nodige geklus aan de boot (groot; zie hieronder Youtube linkje over de restauratie van ons midzwaard en klein), zijn we dan eindelijk klaar voor vertrek. Ondanks Corona perikelen willen we deze zomer naar de NO kust van Zweden. We zullen steden vermijden en zoals gewoonlijk veel voor anker gaan. Maar genoeg over Corona, terug naar de kleinkinderen. Aangezien Joost, Margot en gezin twee weken in Eernewoude zijn, heb ik een plan. Ik wil ze als gezin een SUP cadeau doen voor de vakantie, maar ook om gelukkige momenten te vieren na een moeilijke periode met ziekte in het gezin. Zogezegd, zo gedaan. De SUP is een succes en ondanks de vele regen wordt er goed gebruik van gemaakt. We gaan inderdaad voor anker, het hele gezin komt aan boord. Onze grote zware 105 pk DAF diesel mogen starten is voor 8- en 10-jarige jongens (Tibbe en Kick) natuurlijk een belevenis. Ook het 33 kg zware Rocna anker laten zakken is dat. Dan een regendekje spannen en Meine is de klos: hij mag de BBQ aanmaken. (Een mini green Egg). Later op de avond wordt Keet, het 5-jarige zusje opeens heel verlegen. Ze heeft een vraag. Na wat geplaag van wat wil je dan: In de mast klimmen? Gekielhaald worden, komt het hoge woord eruit. Ze wil blijven slapen. Spannend hoor, ook voor mij, want ik ben niet zo gewend aan kleintjes. Ze slaapt als een roos tot 8.30 uur, nadat ik haar 1 belangrijke instructie heb gegeven: “Wat er ook gebeurt, je gaat niet naar buiten!” Ik slaap wat minder goed en lig toch alert. Gaat dat wel goed daar in de achterhut? Hoor ik geen vreemde geluiden? 

De volgende ochtend regent het nog steeds, maar minder. Met het roeibootje breng ik Keet terug naar huis. Plan is die dag vanaf een uur of 14.00 het natuurgebied van Eernewoude in te varen met ons bootje met elektrische motor, de nieuwe SUP en een heel oude surfplank van Margot. Rond het afgesproken tijdstip komt het hele spul naar de boot. De zon schijnt inmiddels en Kick komt op de SUP samen met Duca aanvaren. Ik heb Duca daar vanmorgen achtergelaten. Een voorbeeldige “speelpophond”, die alles toelaat. Dus blijft Duca die nacht slapen in het huisje…… en gaat er in de ochtend vandoor, hoor ik later. Het blijft een nieuwsgierig beestje. Na veel roepen en zoeken over het bungalow park is ze weer terecht.

Afijn, lang verhaal kort. Het natuurgebied in met natuurlijk waterplanten in de schroef, jeugdherinneringen van mij met onze Fair Lady, de meertjes vol plompe bledden, borrelen op het terras van de Prinsenhof. Een nieuw idee. Margot: Jullie varen toch morgen de Staande Mast route? Mogen de jongens mee dat we ze dan een stukje verder ophalen? Ja en nog beter, ze mogen blijven slapen. Dus vertrek de volgende ochtend rond 11.15, boodschappen gedaan, en daar gaan we door het mooie Friese landschap. 

Varen, proberen te sturen, geld doen in het klompje bij de brug van Dokkum, verstoppertje aan boord (Denk erom: Niet in de machine kamer, waar van alles beweegt!), lekker hoog in het zeil van de giek zitten voor mooi uitzicht, op de plotter AIS signalen bekijken en vervolgens het schip in het echt spotten, een half uurtje op mijn iPad een spelletje en op de Marrekrite plek die we uitkiezen na het eten vissen o.l.v. Meine. De volgende middag haalt Joost ze op in Garnwerd. Wat was dit heerlijk, dat jonge spul aan boord. En zo fijn dat het met de gezondheid goed gaat. Heel dankbaar ben ik. Een impressie hieronder.