Onze Track de afgelopen weken.

18 juli. Busje komt zo.

Gisteren met de bus vanaf ligplaats bij Bergevik (Lysefjorden Marina) naar Stavanger. Met senioren kaart 50% korting. Lekker lunchen bij @flamingo (duurt even maar alles vers gemaakt) en toen naar het Olie museum. Zeer de moeite waard! https://www.norskolje.museum.no/en/ En het is dan een paar uur opgehouden met regenen.

Hieronder een paar tips met betrekking tot Lysefjorden Marina haven:

150 Nok inclusief elektriciteit. Grenzend aan een goed gesorteerde supermarkt: “Joker”. Bushalte ernaast. Echter de snelle veerboten geven een enorme swell. Zelfs ons schip van 22 ton ging enorm te keer. Zo erg dat één van de lijn brak.

Over Lyseboth aan het eind van de fjord: Ook hier swell van de veerboten maar minder. Geen elektriciteit maar ik mocht die van een verhuurbedrijf gebruiken. Toen ik bij vertrek ging bedanken, bleek dat ze 30 euro per dag hiervoor rekenden. Ik heb tot 25 euro kunnen afdingen. 

19 juli. Nog steeds behoorlijk veel regen. Ik geloof de zesde of zevende dag.

Nu aan een steigertje van het eiland Rossøya, waar het normaal gesproken in het hoogseizoen superdruk is. Nu ligt er 1 ander zeiljacht. Van de Noren die hier met hun zeiljacht liggen krijg ik een adres voor een trimmer voor Duca in Bergen. Zou fijn zijn als dat gaat lukken. Altijd ingewikkeld: Duca’s vacht moet eraan toe zijn, trimmers zijn vaak lang vantevoren volgeboekt en wij weten niet waar we tzt zijn.

Het is nu al een dag of 6 heel slecht weer met heel veel regen. Het duurt nu al zo lang dat we vandaag maar gewoon zijn gaan varen. Ontdekt dat mijn zeilpak dus niet meer waterdicht is.

20 juli. Vandaag varen we nog weer verder Noord, 30 mijltjes naar Haugesund.

We hopen hier hulp te krijgen met ons accu probleem. Vanmorgen heb ik een hulp vraag op ZeilNoord gezet en daar kwamen mooie reacties op. Sommigen belde ook op en wij kregen van drie verschillende berichten dat Baardsen een goed bedrijf is. Ik had dat zelfde bedrijf ook al gevonden omdat Meine een nieuwe hengel nodig heeft. Zeilen richting Haugesund zit er ook nu niet in. We raken er aan gewend.  We varen naar het licht. Zon op groene heuvels. In ieder geval heeft het vandaag totnutoe 12.00 uur nog niet geregend! Ik zie zelfs kleine stukjes blauwe lucht.

We komen hier in Haugesund op donderdagavond aan het is druk. We vinden alleen een plekje aan de kade. De “gezelligheid” gaat tot vier uur ‘s nachts door. Het valt op dat hier ook veel zwervers en volgens mij ook daklozen rond lopen. Bedelaars in de straten. Best sneu. De volgende dag verkassen we dus naar de Marina en gaan liggen aan de buitenkant. Het is inmiddels schitterend weer geworden. Eerst maar eens naar Baardsen om te vragen of zij ons elektra probleem kunnen oplossen. Dat kunnen ze niet maar ze hebben wel een ander adres. Ondertussen koopt Meine hier een mooie nieuwe werphengel en schepnet. Ik bestel wat nieuwe papieren kaarten voor ten noorden van Bergen want die heb ik niet. Een krijg ik er zelfs cadeau want die is van 2015 en volgens de verkoper te oud. Mooi meegenomen.

Baardsen verwijst ons naar een ander bedrijf een kilometertje lopen goed voor onze beweging. We hadden eerst gebeld maar dan wordt er niet opgenomen en de ervaring is dat je maar het beste op de stoep kan staan. Er was inderdaad iemand aanwezig en de twee techneuten die hij heeft zijn op zee met een schip bezig. Misschien dat na het weekend iemand nog tijd heeft. Een aantal uren later als we gezellig kennismaken met de opvarenden van de Blue Whale (ook ZN), zie ik zijn autootje aankomen rijden. Joepie dat is mooi. Maar helaas komt hij alleen maar vertellen dat beiden geen tijd hebben. Het is niet anders. Wel erg aardig dat hij persoonlijk langskomt. Hij verwijst ons weer naar een ander bedrijf. Het is nog voor drie uur en daarna sluiten de meeste Noordse bedrijven op vrijdag dus we wandelen er snel naartoe. Ook zij kunnen ons niet helpen maar zijn bereid in het Noors wat andere bedrijven te bellen en hen uitleggen wat het probleem is. Uiteindelijk vinden ze Brommeland Skips electronics. Een monteur daarvan heeft dinsdag aanstaande tijd. 

Gisteren was Faas trouwens jarig. 9 jaar al weer. Ik weet nog hoe we bij het eiland Rona Schotland een heuvel beklommen om telefonisch bereik te hebben tijdens zijn geboorte!

21 juli. Morgenochtend komt de monteur om 7.30 uur 🤪.

Inmiddels lijkt het erop dat alles verkeerd is aangesloten. Meine heeft schema’s gekregen. Hopelijk bevestigt de monteur dat. Kunnen we nieuwe accu’s bestellen en de installateur aansprakelijk stellen. De winkel hier aan de kade kan bestellen en binnen een paar dagen hier hebben. Er zouden twee kabels te veel aangesloten waardoor de achterste drie accu’s niet goed werden opgeladen. (Later na overleg met onze NL-leverancier blijkt dat die twee met de balancer te maken hebben en er juist op moeten, dus Meine zet ze er weer op.) Accu’s worden alle 6 professioneel getest en lijken goed. Vannacht als test walstroom eraf en vanmorgen was de spanning weer laag. 22.46. Walstroom er op en direct weer naar 27. Iets trekt snachts stroom. Of de accu’s zijn inderdaad kapot. Maar waarom dan? Nieuw geïnstalleerd in opkober2022! Monteur komt begin van de middag weer, maar vindt niets. Inmiddels hebben we dus ook contact met onze leverancier in Nederland. Die zijn flabbergasted. Ik maak een rapportje waarin alles beschreven staat ook voor onze eigen administratie. Omdat de BCM en de Colour Control meter twee verschillende waarden aangeeft als het alarm afgaat, denkt onze Nederlandse monteur dat er misschien in de Quattro een los contact je zit. Ook gecheckt en niets gevonden.

Haugesund is prima. Gisteren op de fietsjes erop uit.

Naar Haralds Haugen een nationaal monument. Het monument werd opgericht tijdens de duizendjarige viering van de eenwording van Noorwegen als een koninkrijk onder het bewind van koning Harald I van Noorwegen. We zijn ook nog naar het Dokkenmuseum openluchtmuseum geweest. “The museum represents an important part of the urban environment in Haugesund during the herring times and shows how people lived between 1850 and 1950. The first houses of Dokken were built almost 200 years ago. Back then there was a small, closed harbor for the herring boats, called a “dock”. It is from here the name “Dokken” originates. Since then, the dock itself has been filled with stone, concrete and earth, but the area is still known for its old name.”

De volgende dag met de bus naar winkelcentrum geweest om een paar noodzakelijke dingen te kopen zoals printer cartridges. Niet gelukt. Wel begin ik me inmiddels weer erg thuis te voelen in Scandinavië of het nu Zweden of Noorwegen is ik vind het heerlijk. Ik herken weer zoveel dingen als uit onze tijd in Zweden.

27 juli, Dat was een leuke pitstop gisteren in Haugesund.

Op ais had ik gezien dat SY “Imagine” van Gido van Praag en Ineke van Praag onderweg naar het zuiden was richting Haugesund na hun prachtige reis naar de Lofoten. Maar even een Messenger berichtje gestuurd. Uurtje later lagen ze langszij voor de koffie. Gezellig gekletst en elkaars boten bewonderd. Wij liggen nu op de plek waar zij gisteren vandaan kwamen. Mosterhamn. Heerlijke rust hier.

Wel nodig na alle spanningen en stress rondom onze accu’s. Het probleem is toch nog niet opgelost ook al leek het er wel op. We krijgen veel advies van technische vrienden. Dat is fijn. En we kunnen varen natuurlijk, als we s ’avonds maar ergens met walstroom liggen.

Overweging is nu om in Ålesund bij de Victron dealer alles nogmaals te laten bekijken. Misschien na overleg met hen wel alvast nieuwe accu’s te bestellen. Want het lijkt er wel op dat ze na 1 jaar echt kapot zijn, terwijl de onderliggende oorzaak nog steeds niet bekend is.

Ondertussen wel blijven genieten natuurlijk. En de zon schijnt — in Mosterhamn.

28 juli we lopen een stukje van het “cultuurpad”.

Vanmorgen even met de drone gespeeld en mooie opnames gemaakt en toen een stuk van het cultuurpad gelopen. Prachtig. Synken, een overblijfsel uit de limestone mijnindustrie. 

“If you stop by Moster Old Church you are informed about the story of Olav Trygvason who came from England in 995 to claim his royal inheritance and to christianize the people of Norway, and Olav Haraldsson and his bishop Grimkjell who introduced the Christian (Ecclesiastical) Law at the Mostra Thing (Assembly) in 1024. The track takes you further from Mosterhamn over parts of the old post road (path) along Bømlafjorden and onto Marmorvegen (the Marble Road) at Notland. This idyllic area varies from open country with view to the fjord to tight deciduous forest. At Notland there are several historical mines with quays and systems of export, telling about the unique history of the Marble- and Limestone Operations in Synken which has left its mark on Moster from around 1000 and up to modern times. From Notlandsvåg you can follow the main road back to Mosterhamn”. Aan het eind van de wandeling belanden we bij een repetitie van een musical die hier binnenkort wordt opgevoerd. Echt prachtig. Het merendeel van de acteurs zijn professionals horen we later.

29 juli. Als we net terug zijn: “Cestlavie mogen we langszij?”

Er komt een Nl zeiljacht aanvaren. Ze hebben ons op ais zien liggen. Ik herken Eliane direct. Nooit ontmoet maar ze heeft ons geholpen met het vinden van de komende winter ligplaats in Trondheim. Ook weer via een vriend van haar. Eliane en Huibert komen langszij en drinken we gezellig een wijntje. Ondertussen geven ze ons allerlei tips voor ons traject naar het noorden. Heel erg leuk en handig. Het klikt echt tussen ons en het gesprek wordt mooi diepgaand. De volgende ochtend vertrekken ze verder naar het zuiden en wij naar het noorden. 

Eindelijk kunnen we zeilen en zelfs wel vier uur achter elkaar. Als er een bui komt een jachtje met een spinnaker wat in de problemen maar wij we beginnen dan pas lekker te lopen. 6 knopen. We varen naar Pilapollen. En er is plek aan de steiger. Een prachtige rustige baai. Morgen naar Bergen 

2 augustus. Zonnig Bergen is druk in het hoogseizoen.

De cruiseschepen spugen een aantal keren per dag een toeristen uit en die komen allemaal langs de boot, maar gelukkig niet zoveel herrie overlast als in Haugesund en ook geen harde muziek. Bergen is prachtig én zonnig deze dagen. We doen klusjes: naar de vestiging van Maritim om nieuwe patronen voor mijn reddingsvest te kopen. Ik gleed gisteren uit bij een strandje en ging kopje onder. Gek gevoel als het vest opblaast. Direct ook maar even gezwommen om te testen hoe dat voelt. Goeie oefening want zwemmen is lastig, meer peddelen op mijn rug. Mijn iPhone en mijn Cartier horloge hebben de duik overleeft gelukkig. 

Bij de zeer uitgebreide watersport winkel koop ik een nieuwe zeilbroek. Mijn Musto is oud, niet meer waterdicht en is zo stijf dat ik me  er moeilijk in kan bewegen. Door zo’n wandeling van 2 km zien we veel van de stad én ontlopen we de toeristen. Terug naar de boot lopend, willen we lunchen in het vis restaurant aan de haven, maar zien ervan af vanwege de drukte en de hoge prijzen. Wel kopen we een kartonnetje wijn in de Vinmopolet. Terug aan boord ben ik erg moe. Het stijgen en dalen heeft me vermoeid. Het is ook best warm en ik zweet me te pletter. Ook aan boord lijkt het alsof ik nog steeds last heb van opvliegers; steeds erg warm en het zweet breekt me uit. Het vermoeit me. Ik ga vroeg naar bed en heb geen trek in avondeten.

Op een middag word ik geroepen. Het zijn de opvarenden van de Libelle die we bij de Lysefjord leerden kennen. Ze doen een dagje Bergen met de auto.

4 augustus. Vroeg op want onze buren die aan de kade liggen willen vroeg vertrekken.

Het is Cor met de Aeolus, die we ook in Haugesund ontmoetten. Inmiddels is zijn familie aan boord en ze willen van het varen genieten. 

Ik neem de tram naar Paradis, waar een honden trim salon zit: Pauline. Adres kreeg ik paar weken geleden van Noorse zeilers die in Bergen wonen. Ze hadden een mooie hond bij zich. Wie niet vraagt wie niet wint dacht ik. Ik kreeg een aantal adressen waaronder dat van hun eigen trimster. Pauline wist niet zeker of ze kon plukken, dus afgesproken dat ik langs zou gaan met Duca om haar te laten zien. Ze had het erover dat ze dan zaterdag tijd zou hebben. Het is nu donderdag en ik hoopte natuurlijk op eerder.

Dit soort dingen ondernemen vind ik heerlijk. Je leert het land kennen en mijn Zweedse ervaring helpt dan ook. Dus drie kwartier met de tram, lijn één die ook naar het vliegveld gaat, en vervolgens nog ongeveer 10 minuten lopen. Onderweg zie ik dat het Edward Grieg museum dichtbij is. Bij Pauline aangekomen checkt ze het hondje of de vacht klaar is om te plukken en zegt dat ze zaterdag tijd heeft. Dat wordt het niet dus. Na enig heen en weer gebel kan het toch vandaag. Mooi! Ik kan haar rond een uur of vier vanmiddag weer ophalen en besluit dus naar het museum te gaan. Het is maar 10 minuutjes lopen. Wat een goed besluit en ik geniet volop. Een mooi museum, een concert een prachtige film over Noorwegen met muziek van Grieg er onder, de villa waar zij woonden en een prachtige tuin. 

We eindigen deze dag op een waanzinnig mooie ankerplek bij Feste: Grunnensundet ofwel Vestre Eidsvik.

Gisteren onderweg hier naar toe prachtige tocht door smalle waterwegen. Onderweg onze eerste White tailed eagle 🦅 deze reis gespot én gefotografeerd. Qua accu’s experimenteren we nu met 1 of 2 nachtjes zonder walstroom. 1 is goed te doen en zeker als de zon schijnt en de zonnepanelen produceren. 

5 augustus. Wat een dag! Vroeg wakker op onze prachtige ankerplek,

Het alarm voor het lage accu niveau gaat nog net niet af, dus geen elektriciteit gebruiken. Ook niet de pompen van de wc. We hebben dus nog steeds last van ons energieprobleem, maar we leren ermee om te gaan. Even later komt de zon op, zwakjes door de wolken maar ze laat net genoeg de zonnepanelen op om wat stroom te kunnen gebruiken. Het zou volgens het weerbericht vandaag zwaar bewolkt zijn. Het lijkt er niet op! Meine gaat even te water maar ik heb er geen zin in en ik roei met het bootje met Duca naar het kleine rots eilandje aan de ingang van onze bij. Eigenlijk wil ik ook nog wel even met de drone maar ik durf het niet aan vanwege het te kleine oppervlak om op te stijgen en vooral om verantwoord te dalen. Duca laat ik er wel uit. Ze springt uit het bootje scharrelt wat op het eilandje, doet haar ding, ik roei er omheen, en ze springt weer aan boord. Na het ontbijt ga ik met het bootje nog even roeien en foto’s en filmpjes maken. Wat een schitterende omgeving! We zijn omringd door alleen maar bomen vandaar de naam Grunnensundet. Het vaarwater loop nog wat verder door maar is niet geschikt voor ons schip om verder te varen. Het kan wel met de dinghy. Gisteren zagen we bij laag water een speedboot voorbijkomen, die zijn motor even omhoog deed voor de ondiepte, maar uiteindelijk toch weer terugkwam.

Om 10:30 uur vertrekken we, ik tik bij het uitvaren van de baai nog even heel langzaam varend een rotsje aan maar dat kan geen kwaad. We maken een pitstop bij de supermarkt vlakbij en varen vervolgens de hele dag door steeds mooier wordende natuur. De zon begint uitbundig te schijnen en het wordt een topdag, ook al zeilen we niet. Ik kijk mijn ogen uit naar de bergen, het groen en de natuur. Werkelijk schitterend! Uiteindelijk komen we aan bij de bestemming van vandaag en het lijkt er even op dat er geen plek is, maar om de hoek is toch nog de kade vrij. Wat een leuk plekje is dit! Skjerjehamn. Zeer fotogeniek. We drinken een biertje op het terras voor een tientje per stuk en besluiten de volgende dag hier uit eten te gaan. Het liggeld is hier € 28 en ik boek direct voor twee dagen. Het gaat trouwens slecht weer worden en hard waaien, maar morgen nog niet. Misschien kunnen we wel een mooi stuk wandelen? Of nee het heet tegenwoordig hiken. Terwijl ik dit nu alles inspreek zit ik op het voordek met mijn kop in de zon met een klein beetje wind erbij maar met mijn warme Nepalese vestje aan te genieten. Het koken voor het avond eten stel ik dus even uit.

6 augustus Skjerjehamn. Prachtig schuilen hier voor storm Hans en de vele regen.

Straks een wandeling (oh nee het heet “hiken” tegenwoordig). We blijven waarschijnlijk hier het slechte weer afwachten. Er zijn slechtere plekken. Wij zijn in Skjerjehamn een steigertje verkast en hopelijk nu goed beschut: 4 schepen: Amerikaan, Noor, Duitser en wij. Wie weet wordt het nog een gezellige community! 

Vandaag hier nog zonnig en een mooie wandeling gemaakt. Ik merk dat ik best wel wat zenuwachtig was voor een echter wandeling. Ik wil niet weer zoals in Mandal aan het eind flauwvallen. Dus beter voorbereid: bergschoenen aan, stokken mee, wat te eten en water genoeg. Het is echt prachtig en een eenvoudig pad. Toch besluit ik 40 meter onder de top van 165 meter niet verder te gaan en te rusten. Ook vanaf deze plek is het uitzicht al mooi. Meine gaat wel verder en hij is er snel. Misschien ben ik wel te voorzichtig, maar ik lees zo vaak over ongelukken op Facebook van vrienden die net een misstap maken. Nu is er een regenboog te zien dus ergens valt regen!

7 augustus We liggen heel beschut en achter onze “dikke” Amerikaan.

Gister nog even verkast naar deze plek.  Niet meer aan de kade met een verval van 1,4 meter. Natuurlijk wel een beetje onder helling. Vanavond in dit restaurant uit eten. Schijnt goed te zijn! En vandaag blog en YouTube maken dus stay tuned 🤪

En weer eindigt een blog met: zullen we hier ooit nog wegkomen??

PS: we zijn hier weg gekomen! Echter door slecht internet nu pas deze blog kunnen uploaden helaas.

We zijn zelfs als de beruchte Kaap Stadlandet gepasseerd. Hoe? dat lees je in het volgende blog.

De kaap is zo berucht dat ze zelfs een kunnen aan het graven zijn om niet te hoeven ronden.