Donderdag 4 juli eerste vakantiedag.

Thuis nog wat opgeruimd. Nieuwe plantjes in de moestuin voor onze huis en tuinoppassers Karel en Toos. Boodschappen bij de Jumbo in Odijk en met een volle auto naar Heeg. 1700 aan boord. Alles inruimen en rond 1930 klaar. Later Eeuwe aan boord I.v.m. Accu’s en lekkage overloopventiel van de boiler. Hij moppert een beetje dat veel mensen te laat vlak voor hun vakantie nog iets moeten. Wij dus ook! Hij heeft gelijk. Komend seizoen beter plannen.

Vrijdag 5 juli, heerlijk uitgeslapen tot 9 uur.

Even naar Heeg wat extra boodschappen, nieuwe stroomatlas en nog een witte broek en shirtje in de uitverkoop gekocht. We krijgen een bruikleen nieuwe accu mee en Eeuwe probeert ventiel te repareren. We plaatsen een klein opvangtankje om water niet onder in de boot te laten lopen. We varen uit. Nog even heerlijk zeilen met dit prachtige weer en dan een mooi ankerplekje voor de nacht. Vlak bij een kleine ondiepe plas. Roei er nog even heen om Duca uit laten. Voor het eerst heerlijk in hangmat boven het voordek gelegen. Voor aan bevestiging schootpunt Genua. Achter op plek houden via een lijn om stag en aan de grootval op gewenste hoogte. ideaal!

Zaterdag 6 juli.

Terug naar Heeg I.v.m. Feestje dat Euwe organiseert voor alle ligplaatshouders. Eerst palaver voor de onderlinge wedstrijden. Hinne, Johan en Han varen met ons mee. Han is huisschilder en kennis van Johan. Hij heeft ooit met een vriend vier dagen in een orkaan in de Bermuda driehoek gezeten op een schip van die vriend. Vriend bang en Han die voor de trip amper kon zeilen, moest alles aan bord doen. Uiteindelijk schip vergaan. Alles kapot en zij op het nippertje van boord gehaald door de Rescue dienst. Schip naar de kelder. Als team tijdens de wedstrijd bakken we er niets van. Eindigen als laatste van de scherpe jachten. Wel veel plezier aan boord en gezellig. De zeer veranderlijke wind maakte het ook spannend. Kansen en posities wisselden voortdurend. Met driekleur binnen halen en BB regel werd zeer losjes om gegaan. Nog lekker voor anker gelegen en gezwommen met Duca. Ze vindt het fijn en springt met enige aandrang zelfs vanaf het plateau in het water naar me toe. Vanaf 1900 BBQ. Goed georganiseerd en gezellig. Mooi dat Eeuwe dit doet en ons aanbiedt. Leer aardig wat mensen kennen.

Zondag 7 juli.

Lang uitgeslapen. Allebei een beetje veel wijntjes gedronken. Daarna koffie bij Hinne en uitgevaren. Nog steeds heerlijk zonnig. Op de genua richting Sneekermeer. Ik wil maandag bij Rimare liggen, reparateur van Raymarine I.v.m. verticale strepen wederom. Met duim op scherm drukken helpt niet. Ze hebben het zeer druk, dus voor de kant liggen helpt waarschijnlijk wel. Eerst nog zondagavond weer een mooie ankerplek gevonden. Meine beetje vissen en vangt zowaar een voorntje. Ik naar de wal. Mooi eiland met veel ligplaatsjes van Marrekritte. Rondom is een brede stroop gras gemaaid, waardoor een natuurlijk wandelpad ontstaat.

Maandag 8 juli naar Sneek.

Liggen er om 1200 uur en na de lunch worden we geholpen. We hebben geluk, want de technicus is er toevallig I.v.m. Uitgevallen afspraak. Hij geeft een harde klap met zijn knokkels rechtsonder. Probleem opgelost. Is een bekend probleem en heeft te maken met slechte verbinding tussen scherm en connectoren. Ook nog even een schermupdate gedaan voor €65. No Fix, wat we vaak hebben kan te maken hebben met batterij van de GPS ontvanger. Gaat zo’n 8 jaar mee. Helaas hebben wij de drukte variant en moet dit gesoldeerd worden. Kosten ongeveer €600-700! Dat laten we dus maar even. Rest van de dag heerlijk gezeild op de genua voor het lapje  via IJlst, Bolsward en het Van Panhyskanaal naar Makkum. Zomer in Friesland met zwemmende kinderen en blatende schapen. Vanochtend mijn bijdrage van 1000 woorden geschreven voor het Liber Amoricum dat we Paul de Blot gaan aanbieden bij zijn afscheid als 90 jarig hoogleraar op 5 november. In Makkum in het stadje aan de kade gelegen. Wandeling langs de buitenhaven. Leuke plekken ook om te liggen. Kan me niet herinneren hier ooit gelegen te hebben. Gemiste kans. Even met de havenmeester gesproken omtrent sponsoring van LJD, in de vorm van gratis liggen als het schip de haven aandoet?

Dinsdag 9juli.

Vanmorgen nog een paar boodschapjes. Meine koffie met een taartje. Twee nieuwe plastic wijnglazen bij watersportzaak gekocht. Meine gisteren twee glazen gebroken, toen hij de kussens naar binnen gooide. Gelukkig was ik binnen en kon Duca snel oppakken, wat de vloer lag vol met glas. Meine dweilde het zorgvuldig op, maar toch stapte ik de volgende ochtend nog in een klein stukje. Gemeen sneetje net onder mijn voetbal. Blijft lang open. 11.30 door de brug en de sluis en naar buiten. Op de motor snel naar Kornwerderzand het wad op richting Texel. Nog steeds mooi weer en de wind is N 3-4. Dit jaar rustig aan en daar waar de wind ons brengt is het plan. Vandaag wordt dat dus Texel. Mooie zeiltocht. We komen om 1600 aan. Haven druk en er is nog net een box vrij aan de voor onze lengte bestemde D steiger. Lekker wat gelezen, kranten gedownload en even 28€ aan havengeld betaald. Ik vind het veel geld!

Woensdag 10 juli.

Bewolkt zoals was voorspeld. Temperatuur prima, zo’n 17 graden. Windkracht N 4-5. We varen uit om 10.30. Er liggen nog veel boten in de haven. Weer inderdaad iets minder aantrekkelijk dan vorige dagen, maar het wordt een heerlijke zeildag. Om 1600 lopen we Harlingen binnen. Het is hier erg stil. Geen grote vaart. We komen er veel varend tegen, dus dat is mooi, want dat betekent dat ze werk hebben. Aan het eind van de haven keer ik om, want geen boxen vrij. Ik ken mijn schip inmiddels zo goed dat dit altijd precies lukt met voor en echter nog zon twintig centimeter ruimte tussen schepen die er liggen. Drie mannen aan boord van een jacht vinden dat wel mooi, een vrouw die stuurt. Ze maken er een opmerking over.  Later als ik met Duca voorbij wandel: je moet wel hard werken zeg, nu weer de hond uitlaten. Later op de avond nog even naar het Skûtsje voor een borrel.

Donderdag 11 juli bewolkt.

NNo3-4. Richting onze eerste droogval plek is de bedoeling ten oosten van Terschelling weer een heerlijke zeildag. Alleen het laatste half uur op de motor richting een droogval plek. We vinden een mooie op een vlak stuk zand. Waypoint van gemaakt voor later gebruik. We vallen hier niet helemaal droog, blijkt even later en ik roei met Duca naar een drooggevallen plek. Toch maar even zwemvest aan, want je weet maar nooit.  Bootje op het droge getrokken. Volgende keer pen mee om vast te zetten. Als water sneller komt dan verwacht is, drijft het bootje zo weg. Duca vindt het heerlijk zo voor het eerst op het wad. Ze huppelt door het water, rent naar al het zeewier dat ze ziet liggen en wil achter de vogels aan. Ik houd haar nog aan de lange lijn omdat ik bang ben dat ze het water in loopt en dan niet meer tegen te stroom inkomt. Terug naar het bootje mag ze weer los en begint dreigend tegen de blauwe Sportyak te blaffen. Dichterbij gekomen ziet ze wat het is en springt er in.

Vrijdag 12 juli.

Wekker gezet op 7 uur, vanwege Duca uitlaten op een drooggevallen stuk wad. Gistermiddag heeft ze niets gedaan, dus nu moet ze echt wel uit voor we gaan varen. Wekker blijkt niet nodig. Ik word voor de tijd wakker. Snel lenzen in. Het is nu meer droog dan gisteren en ik kan met de hond, die ik wel even draag, zo naar een stuk zand lopen. Daar begint ze weer te rennen. Achter de vogels aan. Ik laat haar nu wel los en vertrouw er op dat ze komt als ik haar roep. Dat is ook zo. Even later doet ze een poep, dus dat probleem is opgelost. Rond 9.45 varen we richting het wantij. Eerst nog even verkeerd. Vreemd toch dat ik dan niet oplet. Had de koers bekeken die ik moet varen, rond de 50* en ik vaar dat duidelijk niet, omdat ik de verkeerde geul voor me heb.  Dus toch weer even terug. Het lijkt alsof we weinig kunnen zeilen vanwege de windrichting. Dus even op de motor. Doen we dat gezien ons voornemen om dit jaar de wind te volgen? Toch maar wel, want het blijft nog wel even Noordenwind is de voorspelling. Snel blijkt dat de koers toch gunstiger is en we hebben weer een prachtige zeildag. Rond 1500 komen we aan bij Ameland. Hier lopen we twee uur na hoog water al droog op het strand voor de haven. Dat is wel krap om weer weg te komen, maar dat zien we dan wel weer later. Aangezien het net springtij is geweest en het hoog water de komende dagen steeds iets mini hoog wordt, besluiten we vannacht bij hoogwater (01.45) de boot naar iets dieper water te verplaatsen. Dat maakt het ook mogelijk om morgen eerder te varen. Het is een prachtige stille avond en ideaal om buiten in de kuip te zitten, wel als het donker wordt met een fleecedeken! Lekker de hele avond lezen in het boek “Het huis van de moskee” van Kader Abdolah. Ik heb net De boodschapper gelezen en dat is wel handig om beter te begrijpen wat de Islam. Prachtige boeken! Dit laatste gaat over de nadagen van de Sjah in Iran en de opkomst van het Ayatollah bewind. Ik verwacht dat het na 1200 uur mogelijk wordt om los te komen, maar dat valt tegen! De boot ligt diep in het slik en er is geen beweging in te krijgen. Rond een uur of 0100 proberen we met achteruit varen los te komen, maar dat lukt niet. Bovendien risico dat we dieper mem te zitten. Precies om 5 minuten voor HW lukt het! Heel zachtjes krijg ik de boot naar achteren in de diepe geul. Op 3 meter water gaan we voor anker liggen, drinken nog een kleine borreltje op de goede afloop en gaan slapen rond een uur of02.15. Tot 10.45 uur blijkt de volgende morgen!

Zaterdag 13 juli.

We liggen inderdaad nu prachtig blijkt de volgende morgen bij LW, midden in het geultje. Ik markeer deze plek als WP op de GPS. Dat doe ik trouwens voor alle anker (AP) en droogval (DV) plekken met de datum erachter. Zo weet ik later precies waar we hebben gelegen, ook al veranderen de geulen en dergelijke natuurlijk behoorlijk. We hebben nu nieuwe kaarten gekocht. De vorige waren van 2009 en dat is oud voor op het Wad! Het is rustig weer, nog wel steeds wat grijs, maar de temperatuur is prima. De verwachting voor de komende dagen is dat er meer zon komt. Kortom, we hebben deze eerste tien dagen niet te klagen en dagboek ik dus ook niet. Zeker als ik vergelijk met vorige jaar. Ik heb een stuk van mijn verslag van vorige jaar weer gelezen: geen wind en in de stromende regen op de motor richting Helgoland was geen pretje.

Met het bootje roei ik naar de kant om Duca uit te laten en even Wi-Fi te gebruiken om de kranten binnen te halen. Ook even een praatje met. Havenmeester maken.  Die maakte zich gisteren zorgen om ons. Niet vanwege niet meer wegkomen, want vanmiddag komt de vloed hoger dan in de avond, maar omdat we bezig waren met de rolfok. Die loopt namelijk slecht en we hadden, terwijl we droog stonden, de genua naar beneden gehaald om in het systeem wat smeermiddel te spuiten. Op de haven had men het gezien en over het risico gesproken, dat als de genua wind had gevangen, we misschien omgedonderd waren. Als ik zoiets hoor, draait mijn maag om. Ik moet er niet aan denken, wat dat betekent had. Rotzooi aan boord, hoge kosten en misschien wel een schip dat Total Loss is door de klap.

Het maakt me weer goed alert en ook realiseer ik me dat eigenlijk ieder jaar, Meine en ik een “bijna fout” maken aan het begin van de vakantie. Het blijft belangrijk om acties die we willen ondernemen, eerst goed te bespreken samen. Dat hadden we wel gedaan met het droogvallen gisteren, door bijvoorbeeld niet het anker uit te gooien, toen we besloten hadden ‘nachts weg te varen. Lig het schip dan voor anker, dan moet je haar eerst verder het wad optrekken, voordat ze los komt. Over het rol fok gebeuren, hadden we echter geen overleg gehad. Was dus achteraf niet zo handig. Ook niet om het op die plek te doen, want onze mooie nieuwe schoot gleed natuurlijk van boor (ik had daar nog aan gedacht, maar niets gezegd) en is nu vuil van het slik. Toen Ik zojuist aan boord kwam, was hij aan het schoonmaken, maar bij gebrek aan schoon water hielp dat niet echt. Alles werd alleen maar viezer.  We hadden trouwens wel vooraf de Sportyak gevuld met water om het slik af te spoelen. Dat dan weer wel. Afijn, we gaan lekker varen richting een mooie droogval plek (in de natuur en op hard zand). We vertrekken rond 1300 uur, wat wel laat is omdat het om 1400 uur al HW is. Het is echter prachtig weer, dus we besluiten het rustig aan te doen en te zien hoe ver we komen. Dan wordt het meteen olmen “spelevaar dag”, zoals ik dat noem.

Er is weinig wind, dus heel af en toe de motor er even bij als we “voor het lapje varen”, omdat de stroom tegen is voor het wantij en we terug gezet worden.  We komen ruim op tijd bij het wantij aan (het Pinkewad richting Schiermonnikoog) en gaan er gemakkelijk over heen. Het is een uurtje na HW. Met heel weinig wind zeilen we heerlijk rustig door de geul. We willen op het wad bij de Engelmansplaat gaan droogvallen, maar realiseren ons dat we dat niet gaan halen als we met maar 20 cm speling over de ondiepte aan het begin van de Holwerderbalg komen. Het water is al aan het dalen, dus we besluiten een mooie ankerplek te zoeken. Die vinden we in de geul onder de Holwerderbalg in 3 meter diep water tussen boei HB 19 en HB 21.  De plaat ligt vol zeehonden en hun brullend geluid is grappig. De plaat ie verboden terrein tussen 15 mei en 1 september, maar op de grote zandplaat van het Friesche Wad, mogen we wel komen. Ik maak met Duca een lange wandeling. Hard zand en Duca rent weer achter de vogels aan, die laag vliegen, maar zich niet laten pakken natuurlijk.

Zondag 14 juli.

Duca leert snel. Eergisteren blafte ze nog tegen de Sportyak, die op het wad ligt, nu zie ik op afstand dat ze er al inspringt voordat Meine bij het bootje is. De zon begint te schijnen en ik zit hier in de kuip op de iPad een verslagje te schrijven. Ik kan het blijkbaar niet laten, want ik had eerder bedacht het dit jaar niet te doen. Toch ben ik er een paar dagen geleden mee begonnen. Op de iPad is handig, omdat ik dan niet steeds de laptop behoef te gebruiken. Dan moet ik binnen zitten en nu zit ik heerlijk in de kuip. Af en toe deze aantekeningen naar mezelf mailen, zodat ik ze niet kan kwijt raken en dan maak ik er later wel een Word bestandje van.

Ma, di woe. 15, 16 17 juli schier.

Drie heerlijke dagen in de haven van Schiermonnikoog gelegen. Ik heb de haven inmiddels omgedoopt tot “revalidatieoord”, wat de havenmeesters wel een leuke vondst vinden. We wilden droog vallen, maar aangezien het dood tij was, stond het water erg laag. Bij HW direct buiten de vaargeul stond nog maar 1.1 meter en dat durfden we niet aan. Een prima plek in de haven naast Saskia en John met hun drie zonen. Leuke mensen met een Delphia 37, waar ze ook mee kunnen droogvallen. Ze doen het echter nog heel weinig, na een vervelende ervaring op de schelpenrandje. Ik probeer hen te overtuigen dat het nu met dit rustige weer de ideale condities zijn om uit te proberen en te leren. John is apotheekhoudend huisarts in Vledder, vlak bij Havelte. Hij kent de stichting LJD en wil wel posters ophangen in zijn wachtkamer!

De twee havenmeesters zorgen voor een goede sfeer in de haven, door zelf het goede voorbeeld te geven, maar door ook mensen aan te moedigen even een handje te helpen als er een nieuw schip binnenkomt. Hoe vanzelfsprekend. Het vroeger was om even te helpen, hoe unieker het nu is.  De beide mannen voeden de watersporters a.h.w. weer op. Ik doe dat op mijn manier door om uiterlijk 2100 uur te vlag binnen te halen. Ook al ben ik. Zo langzamerhand de enige, ik blijf het doen voor Volk en Vaderland.

We blijven uiteindelijk drie nachten hier op Schier. Iedere dag boek ik weer een nachtje bij. Overdag met de fietsen er op uit. Heerlijk zwemmen in branding van het Noordstrand. Duca mee in een gehuurd mandje bij de fietsenverhuur heerlijk aan het eind van de dag op een terrasje in het dorp of strandtent. We eten meestal aan boord. Alleen de laatste avond op het terras bij de haven.  De sfeer is heerlijk relaxed. Ik maak met deze een geen een praatje. Vaak is Duca de aanleiding, want net als Max, vindt iedereen haar erg leuk. Soms loop ik naar de boot, raak aan de praat met iemand en loop daarna weer terug omdat mijn wasje al weer klaar is, terwijl ik op weg as naar de boot om daar te wachten.

Ook leuk gesproken met een stel op een grote tjalk. Verbazingwekkend hoe snel je persoonlijk praat: over de wens om dit leven voort te zetten en altijd de varen, de hoogte van je hypotheek en het onder water staan van je huis, de zorgen die ik me soms maak ver het leeftijdsverschil met Meine en of we nog de tijd hebben om samen gezond en wel lange reizen te maken.

Donderdag 18 juli op de plaat gelegen bij Robbegat.

Nachts mooi recht. Volgende dag scheef.  We liggen net ten zuiden van de SP11/PW 2 scheidingston. achteraf dus wel een beetje dicht bij tweeën verschillende geulen en we hadden eigenlijk het anker moeten verplaatsten toen we voor de tweede keer droogvielen. Eind van de dag richting NPZ.

Vrijdagavond, zaterdag, Zo 19, 20, 21. Noorpolderzijl

We kunnen met HW maar net binnenkomen en lopen vlak voor de ingang zelfs even vast. Ik sla achteruit en zit vast met de roeren. Meine gooit snel anker uit, want dwars in deze smalle geul met stroom is niet handig. Even later doe ik een tweede poging en nu gaat het goed. Later hoor ik dat er inderdaad een kronkel en een soort drempeltje is ontstaan. De komende dagen stijgt het water met iedere vloed weer iets meer tot aan het volgende springtij, dus we komen hier in iedere geval wel weer weg. Begin april is trouwens de haven zelf wel uitgebaggerd. We komen rond een uur of 20.00 de haven binnen en ik kook even snel. De oesters, kokkels en mosselen, die ik oude plaat heb geraapt bij Robbegat laten we nog een dag spoelen in een emmer zee water, die ik steeds ververs. Zo spoelen ze zich zelf schoon, omdat ze blijven leven en hoop ik tijdens het eten geen zand aan te treffen.

Meine heeft zojuist een praatje gemaakt met Geurt Busser, de bekende Wadden aquarel schilder, die pas ook tijdens de uitzending van “Joris Showroom” was. Meine is zo’n 25 jaar geleden al eens bij zijn atelier geweest in Warffum, omdat hij zijn kunst zo prachtig vindt. Als we aan tafel zitten, wandelt hij langs en ik nodig hem uit voor een wijntje. Wat kan die man vertellen over als zijn prachtige tochten over het Wad en ook over de bestuur perikelen van de Provincie en de gemeente. Nu speelt er weer van alles rondom het bouwen van een kunstpaviljoen in de haven van Lauwersoog, waar dan Scandinavische en Belgische schilders gaan exposeren. Ingezonden brief dus om aan te geven hoeveel Groningse schilders er wel niet zijn, die hier beter in zouden passen. Afijn, dat is maar 1 verhaal. We spreken af morgen naar zijn huis/expositie ruimte te komen kijken.

Zaterdag 20 juli.

Heerlijk geslapen, terwijl onze boot ongemerkt wegzakt in de prut van de haven. Het stinkt gelukkig niet en lijkt viezer dan het is.  Ik ga lekker even hardlopen langs de dijk. Daarna op de fietsers op pad over het Hoge Land. Deze keer neem ik mijn grote camera mee. Prachtige foto’s onderweg van de korenvelden die wiegen in de stevige wind. Veel bloemen veldjes rondom de akkers. Bijvoorbeeld een hele brede strook korenbloemen vlak bij Warffum rondom een akker. Ook zogenaamd onkruid akkers ten behoeve van vogels en insecten. Bij Geurt blijven we een hele tijd plakken. Het vertelt van alles. Leest een mooie verhaal voor uit het boek dat hij aan het schrijven is. Een verhaal in de combinatie van een persoonsbeschrijving van één van de markant Gronings types, die elkaar regelmatig ontmoeten in het “Zielhoes”, onderaan de dijk van NPZ en een wijze les die Geurt eruit trekt ten behoeve van het schilderen. Over dit café is trouwens ook van alles te doen en het haalt dan ook regelmatig de landelijke pers. De Provincie wil het zogenaamd opschalen en een grotere accommodatie laten bouwen. Het café is dan te simpel en zou meer culinair moeten worden. De huidige eigenaren, samen met vele klanten zijn hier tegen. Ik onderteken ook de petitie, want ik ben het met hen eens. Waar vind je nog een eenvoudig Wi-Fi vrij café, dat prima kleine hapjes en broodjes aanbiedt. … En zelfs Schelvispekel koud op de kaart heeft staan, maar dat is alleen interessant voor een “gebruiker” zoals ik.

Na een uur of twee verlaten we Geurt weer na wel te hebben aangegeven dat we niet is kunnen kopen. Dat lijkt me wel zo netjes, in plaats van het thema een beetje in de lucht te laten hangen. Vanzelfsprekend hoopt hij te verkopen, fat is logisch. Zijn kleinste werken kosten oningewijde €900 en daarna verdubbeld de prijs steeds, naarmate ze groter worden. Ik geef aan dat ik volgend jaar een lang onbetaald verlof wil om samen met Meine een grotere zeilreis te maken. Daar ben ik voor aan het sparen. Geurt lijkt dit te begrijpen, want er volgt weer een prachtig verhaal over een oude inmiddels overleden vriend, die met zijn vrouw grote reizen maakte. Ik merk dat dit ook zijn manier van communiceren is. Niet direct een antwoord op een vraag, maar vanuit zijn creatieve binnenwereld komt er een associatie naar boven.

Na ons bezoek even een kort bezoek aan de plaatselijke Spar, een prachtige winkel, wat ik ook even opmerk bij de cheffin. Ze vindt het duidelijk leuk om te horen en vertelt dat ze al een paar jaar de beste Spar van Nederland zijn. Het viel me dus niet voor niets op! We kopen wat vers stokbrood, wijn, mozzarella voor bij ons “zeebanket” vanavond. Meine wil buiten nog even zijn broodje eten, maar ik wil dat graag op een mooi plekje, bijvoorbeeld op een name bij de kerk doen. Dat vinden we niet, maar wel een mooi pad dat buiten en rondom het dorp leidt. Precies op een hoekpunt tussen de velden staat een bankje. Hier openen we onze wijn (heerlijk die schroefdoppen tegenwoordig), scheuren een stuk verse stokbrood af dat we bekleden met mozzarella en zo heb je een heerlijke Franse lunch. Hoe komt het toch dat ik vaak mooie plekjes vind en dan ook nog net daarvoor de juiste spontane boodschappen gedaan heb?

S avonds kook ik ons Zeebanket en op advies van Geurt kook ik ook de oesters omdat het emmertje misschien te veel in de volle zon heeft gestaan. Meine plukt zat zeekraal uit de kwelder, we hebben nog wat stokbrood over en samen met een salade is het heerlijk. de kokkels een beetje taai, want misschien te lang gekookt. de oesters heerlijk zacht vlees en goed van smaak. Met verbazing bijt ik even later op iets hards, dat een kleine ovale grijze parel lijkt te zijn? Bewaren en later eens opzoeken! Geurt had trouwens nog een ander mooi verhaal over zijn observatie dat een tijd geleden het er op leek dat er iets mis met de oesters was. Hij zag namelijk veel dode, die rechtop in het zand stonden met de schelp open. Navraag leerde dat de scholeksters een manier hadden gevonden om een oester te doden en op te eten. Namelijk door net op het moment dag een oester zijn schelp opent, met de lange snavel de spier door te pikken. Dat gaat overigens ook wel eens mis, want later zag Geurt een keer een vogel, die volledig in stress rond hupte om dat de onder snavel afgebroken was. Die had zijn snavel dus op het verkeerde moment in de oester gestoken.

Zondag 21 juli.

We besluiten ook vandaag hier in Noordpolderzijl te blijven liggen. we liggen hier trouwens gratis, omdat het Zielhoes niet meer de havenmeester functie wil vervullen. de officiële havenmeester is iemand van het natuurbeheer, die het er bij doet. Hij heeft aangegeven wel de zorg voor de haven te willen dragen, maar niet geld te willen beuren bij de schepen, omdat hij niet iedere dag kan langskomen. Dan zou dus de één wel betalen en de andere niet en daar krijg je alleen maar gedoe van. handig voor ons dus. we verplaatsten de boot wel even in de richting van een lantaarnpaal, waar hoog en via een trappetje te bereiken een aantal stopcontacten zit, waarvan we er een kunnen gebruiken. Vandaag blijf ik aan boord. Voel me niet zo fit vanwege het feit dat ik weer mijn hormoon pillen slik tegen de opvliegers. Dit gaat echter ook gepaard met maandelijkse bloedingen, die nu weer begonnen zijn. Afijn, even rustig aan. Meine gaat deze keer weer eens hardlopen.

Later komt de Douane langs in de vorm van twee heren die een praatje maken. Ze vragen of we wel eens zijn gecontroleerd. Nee dus, behalve die keer vorige jaar op zee, toen een RIB even om ons heen voer. Ze maken dus een officiële verklaring op die later in het systeem gaat. Dat is handig want dan staan we geregistreerd.

Maandag 22 juli.

Midden op zee voor anker net ten zuid oosten van Borkum. De zon net onder. De volle maan komt op. We deinen zachtjes op windje 2-3. Zojuist toen de boot vrij kwam (het was om 1800 laag water. Nu is het 21.50 uur) hebben we haar iets verlegd, zodat we hopelijk vannacht wat meer recht liggen dan vanmiddag. We liggen tussen boei R10 en R12 net ten zuiden van het verboden Horsbornzand. We hebben het heerlijk. Het is prachtig weer. In vergelijking met vorige jaren is dit echt uniek. Al ruim twee en halve week vrij en al die tijd heerlijk rustig zomerweer. Klein windje om af en toe te zeilen. Overigens leggen we korte afstanden af. Niet ter vergelijken met andere jaren. Heerlijk om in de geest van Ithaka per dag, of zelfs per uit te besluiten wat te doen.

Dinsdag 23 juli

Dinsdagavond 20.10 in de lagune voor anker bij Borkum met de disco en het strandleven op de achtergrond. We zijn het enige jacht dat hier ligt. Vanmiddag raasden van alle kanten de kitesurfers, surfplanken en catamarans langs ons heen. Prachtige harde wind kracht 4-5. Zelf heerlijk vanaf onze ankerplek twee mooie lange rakken van zo’n 11 mijl per stuk de Westereems in en toen hier voor anker. Nog steeds volop zon. Nadat we gisteren de boot even verlegd hadden, vannacht heerlijk stil en horizontaal gelegen. Even wakker toen we de grond raakten. Wat harde klappen maar konden niet ontdekken wat het was. Vanmorgen toen ik Duca ging uitlaten bij kaag water om 06.00 uur, zag ik dat de beschermkap van ons bakboord roer weg was. Ergens verloren waarschijnlijk. Kan niet echt kwaad, maar moet wel vervangen. Meine net brood gebakken, want de voorraad raakt op. We komen bijna niet aan de wal. Heerlijk!

24 juli woensdag.

We liggen hier heerlijk in de lagune. Gisteravond opgeluisterd door “levende” muziek vanaf de promenade. Best leuk en het stopte om 22.00 uur, dus ook prima. Vanochtend vroeg ons eerste buitje sinds weken. Nu bedrukt en donkere wolken. Benauwd en rustig. We krijgen nog wel een onweersbuitje! Zojuist met het bootje naar het strand geroeid en voor de vijfde keer deze vakantie hard gelopen. Nu iets ander schema. 8*4 minuten met 2 minuten rust er tussen. Volgende keer de rust verlagen naar 1,5 minuten.

In de middag roeien we met zijn drieën en twee rugzakjes om voor boodschappen (ken net in het kleine bootje) naar het strand. Duca weer los laten gaan en vervolgens de boulevard op. Meine voor Kaffee und Kuchen, ik voor internet omdat ik namen LJD een mail wil sturen naar Miša met de uitnodiging voor het sponsorevenement tijdens. 24 uur in Medemblik. Het lukt met moeite, want er is geen Wi-Fi en ik ben afhankelijk van een oude computer. Gelukkig werk KPN web mail en heb ik mijn inlogcodes bij me op de iPad. Vooral het @ teken is niet te vinden. Wel belangrijk als je een mail wilt sturen. Het staat wel op het toetsenbord, maar het blijkt bij navraag dat je twee toetsen plus @ moet indrukken.

Daarna even wat boodschapjes gedaan, een glas witte wijn gedronken en toen weer naar de boot. Lang geborreld met hapjes, dus eigenlijk geen trek meer om te eten. Liefde is koken voor je man, terwijl je zelf geen honger meer hebt. Ik doe het deze keer weer, ook al heeft Meine in zon geval geen enkel probleem met zelf pannenkoeken bakken of een Struik maaltijd opwarmen.

Donderdag 25 juli.

Vandaag weer prachtig weer. Even over boord. De vele kwallen, waarvan er gisteren één Meine prikte in zijn bovenbeen, lijken verdwenen. Gisteravond lichtten de kwallen trouwens enorm op. Alsof ze een lichtimpuls afgaven. Een prachtig gezicht. Het stopte ook weer en ik had de indruk dat ze reageerden op licht in de boot dat even aan was. Later als ik weer internet heb maar eens opzoeken.

Met Duca naar de wal en ze gaat weer uit haar dak op het strand. Ieder mens, hond en vogel is leuk en dat zijn er nogal veel. Af en toe roep ik haar bij me, zodat ze wel onder controle blijft. Ze is niet bang voor water en rent de vogels door de geulen achterna. Af en toe zijn die zo diep, dat ik haar hoge sprongen zie maken. Terug naar de boot en om 10.30 varen we uit richting een wantij ten zuiden van Borkum en dicht bij de kust. We varen nu met geen wind op de kracht van de stroom (het wordt weer vloed) met een gangetje van wel 1.8 knopen door de EMS. Het valt me op dat er heel weinig grote vaart is. Alles heel rustig. Ook toen we eergisteren richting de EMS haven voeren, was daar geen schip te zien.

Donderdag 25 juli.

Mooie ankerplek gevonden voor deze nacht precies tussen een paar droogvallende platen. Bij LW later op de avond blijkt dat er toch bijna niets droog valt. Was van plant ieder uur een foto te maken om het verschil zichtbaar te krijgen, maar dat lukte niet. Toen het bijna donker was wel een plaat ver weg, maar niet geschokt om het hele eind in het bootje naar toe te roeien.

Vrijdag 26 juli.

Vanmorgen vroeg op. Nu is er wel een plaat dichterbij droog. Er liggen hier twee zeehonden op. Ik roei met het bootje naar de het eiland. Dichterbij gekomen verdwijnen beide in zee, waar ze ons in de gaten blijven houden. Deze kleine zandplaat is heel bobbelig. zodra Duca de gelegenheid ziet, springt ze uit het bootje en waadt naar de kant. Door de bobbels moet ze ook af en toe door diep water, maar daar heeft ze geen problemen mee, heel anders als Max destijds. Snel doet ze haar behoefte en wil naar een zeehond rennen die zijn kop even boven water houdt. Gelukkig komt ze als ik haar roep, want ik kan me voorstellen dat ze een lekker hapje is voor het roofdier? Als ik terug roei volgt de zeehond ons tot bijna bij de boot. Het is een hele grote en ik durf bijna niet in het water in om te zwemmen. Later hoor ik dat op de Website van de Wadvaarders heeft gestaan dat een vrouw zo bij de boot in aangevallen en bijna gebeten is.

We varen vroeg door naar Juist en gaan in de haven liggen. Het is hoog tijd voor boodschappen, water tanken en onze accu’s bijladen. Sinds we weg gingen uit Borkum 9 dagen geleden hebben we geen water meer getankt. dat betekent dat we dus heel lang met ons water hebben gedaan (2 maal 120 liter). De tweede tank is nog zelf niet helemaal leeg. deze keer wil ik vanwege de wind eens achteruit de box in manoeuvreren. Dat gaat prima, tot het bootje, wat we even vergeten zijn klem komt te zitten. Dus weer helemaal uit de box om opnieuw te proberen, maar er komt al weer een nieuw jachtje, dat niet even kan wachten en mij passeert.   Dus dan maar met behulp van mankracht van de 4 helpers de boot naar binnen gesleept. afijn, weer wat geleerd. We gaan nog even wandelen en dan uit eten. Ik wil nu wel eens mijn traditionele Wiener Schnitzel eten, maar als er plek ik in de Piraat, een druk kindvriendelijk restaurant, ga ik voor de heerlijk dun gebakken pizza.

Zaterdag 27 juli.

We doen eerst boodschappen, dan ga ik nog even naar een bijna net te vinden Internet café (bij het Kurhaus rechtsaf naar boven, achter een watertoren in een laag kantoorachtig gebouw. Het is dat ik op dak veel antennes zag staan, anders had ik het nooit gevonden. Weerbericht opgezocht, een gehele week NRC binnen gehaald en de wekelijkse FD bijlage, plus voor de tweede keer mijn LJD mail verstuurd. het was in Borkum inderdaad niet gelukt. We vertrekken rond 14.00 richting Nordeney gevaren. Onderweg enorme bui met wat donder, maar geen harde wind. Met geen zicht, door Meine geleid, die per boei de vaarkoers aangaf, de haven gevonden en in gevaren. Langszij bij een Jeanneau 42 voet. In het havenrestaurant eindelijk mijn Wiener schnitzel gegeten.

Zondag 28 juli.

Rommeldagje in Nordeney. Wasje draaien dat veel langer duur dan verwacht. Gelezen. Bewolkt. WK 6. Geen buien meer. In de avond met Duca gewandeld. Ze vindt eindelijk een hondje van ongeveer de zelfde maat. Er wordt Intensief gespeeld. Boot verlegd zodat onze buren aan de buitenkant liggen. Zij willen morgenochtend vroeg weg 6.00 uur. Onze andere buren moeten morgen het water uit om 8.30. Touw in de schroef gehad. Wel eruit gehaald, maar was toch beschadigd na 10 dagen doorgevaren te hebben toch afgebroken. Hier een kraan geregeld en iemand die brons kan lassen. Tip van een andere Nederlander “Die Nordsee von oben” dvd.

Maandag 29 juli.

Vanmorgen vroeg zijn onze buren uiterst stil vertrokken. Complimenten. Hoorde alleen wat toen de motor aan ging, maar toen hadden ze de lijnen blijkbaar al los. Schip van de buren staat inmiddels op de kant. Het lassen is heeft nog niet veel opgeleverd. Blijft beweging in zitten. Nu worden 2 extra steuntjes erbij gelast. Eigenaar is zelf nogal technisch, dus dat helpt. Wij gaan zo varen richting Baltrum. Maar eerst nog even diesel tanken. rond 11.45 besluit ik even naar de pomp te wandelen om te informeren of ze niet van 12-1400 dicht zijn zoals de havenmeester. als ik er aankom, blijkt. Pompbediende net aanwezig en hij wil wel even 10 minuten op me wachten, tot ik de boot er heen gevaren heb. Dat ik geluk hebben, want het blijkt op afspraak te gaan en de eerstvolgende mogelijkheid zou pas om 15.30 zijn. Het is nu weer mooi rustig weer. Gelijk maar het water op. Plan was om het eiland weer te verkennen, maar daar hebben we al eerder gedaan. Vanwege het rommeldagje gisteren is het er toen niet van gekomen. Nu toch maar liever het water op.

Mooi weer met wel een dreigende lucht. Als we in de buurt van het Wantij zijn, zie ik een scheur in de Genua van ongeveer 20 cm van het achterlijk naar binnen. Die gaat gegarandeerd verder! We besluiten terug naar Nordeney te gaan. Daar is vast een zeilmaker. Voor de zekerheid bel ik even met de havenmeester. Die verwijst me naar Heinz Arians aan de vaste wal. De enige hoe zeilmaker in de buurt. Ik vind zijn telefoonnummer met net genoeg internetbereik en bel ze op. Ze hebben tijd. Vorige week niet vanwege opdrachten die klaar moeten voor vakantie van klanten en volgend week niet vanwege hun eigen vakantie. Maar nu wel! Ik spreek af dat we naar Bensersiel varen en dat ik zal bellen als we er zijn. Om 17.00 zijn we er en ik spreek af dat ze morgen ons zeil komen ophalen zo rond 10.30 uur. Het is namelijk te ver voor op het fietsje en een taxi is veel te duur. “Dat verdien ik liever zelf, zegt de vrouw”. We laten het zeil droog waaien, halen het van het rolsysteem af en vouwen het netjes op. We eten aan boord en daarna nog “even de dijk op” voor een ijsje in het dorp. Er bestaat hier geen oud gedeelte meer. Alles is tegen de grond gegaan en vervangen door moderne vakantie appartementen, cafés en restaurants.

Dinsdag 30 juli.

Vroeg wakker van al het rumoer aan de wal. Gisterenavond ging met tot 22.30 uur door met het verplaatsen van grote stalen buizen van een vrachtwagen op een grote platte bak, ik vermoed voor de aanleg van gasbuizen op de zeebodem. Nu vanmorgen begint met om 07.00 aan het werk van een nieuwe havenkade. Om 10.30 staat de wagen van de zeilmaker voor de deur. Ik heb besloten mee te gaan om te kunnen overleggen wat er precies moet gebeuren. We hadden de genua namelijk deze winter moeten laten restaureren, omdat het gehele achterlijk zo wat versleten is, maar dat zijn we vergeten. Ik wil ook even weten het zeildoek deze reparatie nog waard is. De dame van de zeilmakerij is erg aardig en we praten de 45 minuten durende rit over van alles. Aangekomen bij de zeilmakerij blijkt alles gerepareerd te kunnen worden in ongeveer 2 uur tijd. Drie uur later ben ik weer aan boord. Kosten inclusief 4 maal het ritje Schorten-Bensersiel €204, – en dat valt mee zeer mee. Meine is ondertussen bezig geweest met het repareren van onze sprayhood, die inmiddels aan de hoeken scheuren vertoont. Ik vrees dat deze trouwens wel zijn beste tijd gehad heeft, omdat de stof zeer gemakkelijk verder scheurt. Het is vies weer met buien en miezerig. We besluiten vanavond niet uit te varen.

Woensdag 31 juli.

Vroeg op, Duca uitlaten op de dijk. De vogels blijven haar intrigeren. Ze heeft bijna een kraai te pakken die aan de andere kant van de dijk zit en haar nietig de gaten heeft. Het scheelt maar kwistig centimeter. Later ziet ze niet een grote dikke haas, die zich plat op het gras heeft gedrukt. Ik doe haar aan de lijn. Daarna nog een paar. Boodschappen en water tanken. Her weer zal weer opknappen en we willen weer langere tijd niet in een haven.

Wegvaren uit rond een uur of 12.00 om een afstand van een paar mijl af te leggen. Het is 5 kwartier voor LW, dus we komen niet over het wantij en besluiten daarvoor net buiten. Vaargeul voor anker te gaan. Bij LW roei ik even naar de zandplaat, die mooi hard en plat is. Duca weer achter de meeuwen aan, nu heel ver, maar als ze me hoort staat ze stil en komt terug. Ik moet dus zorgen dat ze binnen gehoorsafstand blijft. Het weer is nog steeds somber en het waait WK 4-5. Toch besluiten we hier te overnachten, maar dan op de zandplaat. Op de kaart zoek ik een vlak lijkend stuk uit en maar er een Waypoint van voor straks. Een andere manier zou ook zijn om een plek te merken met de draagbare GPS, op het moment dat ik er ben tijdens LW. Een idee voor een andere keer. Nu verkassen we na het eten en voordat het weer gaat regenen. Een klein drie uur naar HW ankeren we op een diepte van 1,40 meter. Een uurtje later liggen we vast en wat later blijkt dat het deze keer weer een keer kaarsrecht is. Vannacht om 12.45 uur is het LW en al hoewel Duca vanmorgen voor het laatst iets gedaan heeft, besluiten we hieruit op te wachten. Het is aardedonker buiten en het regent. Met een beetje schuldgevoel naar het hondje toe, gaan we slapen. Een mooie rustige nacht, de wind neemt af, wel regent nog af en toe, maar het schip ligt kaarsrecht. Even word ik in de vroege ochtend wakker van het bekende geklots als het water zich weer rond de boot verzameld.

Donderdag 1 augustus.

Om 8.15 uur net na HW opgestaan en even over boord. We kunnen al staan, want er staan nog 1,40 ongeveer anderhalf uur na HW. Demon begint weer te schijnen en het wordt een heerlijke dag. Als er nog zo’n 20 centimeter water staat, gaan we van boord, dragen Duca naar de wal, waar ze vrij snel een grote plas doet en wandelen een heel eind om kokkels, oesters en mosselen te zoeken. Er liggen er niet veel, maar rond een over boord geslagen plastic Visual, heeft zich een hele dierentuin verzamel. Krabben van 20 cm tot piepklein, kleine visjes, kokkels en aardig wat mosselen, die hier een mosselvangst begonnen zijn. De grootste nemen we mee, de kleinsten laten we groeien.

Het is een heerlijke middag, afgewisseld met lezen (ik ben al aan mijn vijfde boek bezig deze vakantie, dat andere jaren niet lukte vanwege alle onrust) en een klusje zoals het schoonmaken van onze stootwillen.

Ik denk na hoe ik deze ervaringen zo goed mogelijk kan bewaren. HT lukte deze keer heel goed om “in Ithaka” te zijn, zoals ik dat noem. Op het moment samen besluiten wat te doen en niet al te grote plannen. Zo is een bestemming van een dag al meerdere malen per dag een aantal keren gewijzigd. Bijvoorbeeld, zoals vandaag en gisteren. We wachten voor anker buiten de vaargeul tot we over een wantij heen kunnen, besluiten dan daar voor anker te blijven liggen tot het LW is, zien dan een mooie zandplaat, verkassen het schip 0,4 mijl om daar droog te vallen. In de loop van de dag begin ik na te denken, waarom er toch altijd weer zo’n gevoel ontstaat van verder te moeten, naar een volgende plek. Terwijl het hier prachtig is. Meine denkt er net zo over. Een aantal eilanden kennen we al en is toch keen beetje meer van hetzelfde, terwijl het water en het wad steeds weer anders zijn. We besluiten dus nog een nachtje hier op deze plek te blijven. We willen hier tot vervelens toe blijven en dat bedoel ik positief!

Inmiddels is de lucht weer strakblauw met een klein windje. Aan het begin van de avond gaan we nog even zwemmen. Het water is heerlijk en ik kan net met mijn tenen het zand raken. Na het zwemmen, zitten we samen een hele tijd in de luwte van de boot en met de zon in het gezicht op het treeplankje bij de zwemtrap. Flesje wijn er bij (… en nog één) en weer eens heerlijk in gesprek. Een paar uur later gaat de zon rood onder. Ik doe een tukje buiten op de bank en verhuis rond 23.00 naar mijn kooi. Meine blijft min of meer wakker om rond een uur of 01.00 Duca te kunnen uitlaten. Ik word ook weer wakker, doe mijn lenzen in en geniet in de kuip van een prachtige heldere sterrenhemel. Zelfs de Melkweg is te zien.

Vrijdag 2 augustus.

Vannacht nog een paar keer wakker geweest van het geklots en van Meine die bezig was een geluidje dat hem stoorde te verhelpen. Volgens mij houdt het oplossen hiervan hem meer uit de slaap dan het geluid zelf. Ik sta net voor HW op om 8.30 uur. Er staat 1.6 meter water, dus meer dan genoeg om later op de dag weer weg te komen. We naderen zogenaamd dood tij en dan is er altijd weer iets minder verschil in waterhoogte doordat alles langzamer gaat.

Weer een strakblauwe hemel, even over boord, lekker door Meine gekookt zacht eitje en dit verslag weer even bijwerken. Naarmate de vakantie vordert ben ik toch weer in mijn oude “patroon” vervallen, door toch een verslag te schrijven. Ik blijf het leuk vinden om te doen en het voelt niet als een verplichting!

Vandaag een heerlijke warme dag en voor de tweede keer ons geïmproviseerde zonnetentje geïnstalleerd. Dat is een groen stuk doek met witte franje, dat mijn moeder nog gemaakt heeft. Vierkant met zes ogen. Een paar jaar geleden heb ik alles een keer gerepareerd en er nieuwe lange lijntjes aan gezet. Eigenlijk is het een heel flexibel ding, dat je altijd wel op een manier kunt vastzetten, dat het goed staat voor de richting van de zon. Ik vind het mooi dat ik dit nog steeds kan gebruiken. Iedere keer denk ik dan weer aan mijn moeder.

Vandaag het zee water een paar keer ververst en ons “zeebanket” uiteindelijk in een netje over boord gehangen, zodat het echt vers water is. Als we droogvallen dan even in een emmer. Vanavond eten we weer van de zee. Meine kwam vannacht tijden het uitlaten van Duca ook nog aan met een paar oesters, maar dat bleken vanmorgen de door mij weg gegooide exemplaren. Ik vond namelijk een paar kluwens van oesters en ik die heb ik m.b.v. hamer en schroevendraaier van elkaar gescheiden. De grote stukken gooide ik weg.

Bij de eerst mogelijke gelegenheid aan het eind van de dag, zo rond 19.30 gaan we verkassen naar een geul onder Spiekeroog, het Schwinn. Vorige keer konden we deze geul niet vinden, omdat ze niet beboeid is en vrij ver van de haven van Spiekeroog is.

Aan de horizon in het zuiden betrekt de lucht en er is ander weer op komst. Dat is ook voorspeld. Morgenochtend WK 5 en in buien 6. Dan willen we niet droogvallen, want dat is nogal onrustig en is ankeren beter. We vertrouwen inmiddels enorm op ons goede ploegschaar anker. Bij het starten van de motor valt het ons op dat het piepje anders is dan anders. We zeilen een stuk op de genua en moeten uiteindelijk bij gebrek aan wind en stroming tegen de motor weer bijzetten. In eerste instantie krijgt Meine deze niet aan de praat. Het lukt gelukkig toch en we besluiten die niet meer uit te zetten tot dat we geankerd zijn

Zaterdag 3 augustus.

Gisteravond waren we laat voordat we voor anker lagen. Ik heb de mosselen, kokkels en oesters gekookt en samen met een heel klein beetje zeekraal, wat we nog gevonden hadden toen we Duca op het wad uitlieten, hebben we een heerlijk souper rond een uur of 22.00 buiten in de kuip. We drinken er de fles champagne bij die ik had gekocht in Nordeney om aan minimaal €20 te komen in de supermarkt, zodat ik gerechtigd was €200 op te nemen. Deze transactie lukte uiteindelijk niet, omdat de caissière wel heel voort vaardig en snel met mijn pasje omging en de kassa “op tilt” sloeg. De fles champagne terug geven vond ik wat flauw, dus nu genieten we er van.
Het is weer een warme avond en in de kuip kijken we naar een uitgebreid en heftig onweer inde verte ergens in de buurt van Terschelling. Veel verticale bliksemschichten. De donder horen we niet, dus het is echt ver weg.
Toen we vanochtend wakker waren en weer even gezwommen hadden, heet Meine Eeuwe in Heeg gebeld om samen te onderzoeken waarom de motor niet start. Hij krijgt hem snel te pakken en ik probeer de motor te starten. De diagnose van Eeuwe is als hij het geluid hoort, dat voor mij lijkt op kortsluiting, een kapotte accu. Op zijn advies verwisselt Meine een accu en inderdaad, de motor start. Ik bel vervolgens de havenmeester van Neuharlingersiel en hij verwijst me naar Janssen auto’s in Esens, iets dieper het land ik. Ik bel ze en geef de technische details door en ze hebben een accu beschikbaar. Aangezien het zo’n zaterdag is dat iedereen om 12.00 uur sluit, besluit ik ter plekke dat we deze kopen. Janssen zal de accu klaar maken, d.w.z. opladen en we kunnen tot vanavond 20.00 uur terecht om op te halen. We varen naar de haven waar we om 11.00 uur zijn en meren langszij De Groninger, een klipper ui 1919. In eerste instantie waren we van plan om via een taxi de accu op te halen, maar het is maar maximaal 8 km en Meine bindt een plastic kratje op het fietsje en besluit het zo te doen. Inmiddels heb ik bij de VVV een routebeschrijving opgehaald en trouwens ook de dvd “Die Nordsee von Oben” gekocht, als cadeau voor Garmyn, die half augustus jarig is. Binnen 3 uur is Meine al weer terug en monteert de nieuwe accu. We bezoeken nog even de plaatselijk echt ouderwetse kermis, drinken een drankje op een mooi dakterras met uitzicht over zee en varen een uur na LW de haven uit. Helaas let ik even niet op en kom aan de grond net buiten de geul. Als ik de motor wil starten, doet deze het niet. Wat is dit nu weer?      Meine en ik kijken elkaar aan. In ieder geval het anker uit gooien voor het geval we met stijgend water steeds verder op de stroom drijven. Ik bel de havenmeester, of hij iemand kent die ons naar binnen kan slepen. Hij heeft zelf geen boot en om hier nu de SAR (save and rescue) voor op te roepen is overdreven. Dan maar op de genua naar binnen varen, zodra we los zijn. Toch vinden we dit geen goed idee en we besluiten te wachten op een jachtje dar vast wel een keer voorbij zal komen. En inderdaad, een groen zeiljachtje zeilt de geul in richting de haven en ik geen aan dat we motorpech hebben. Klaus, zoals hij blijkt te heten, keert om, tuigt af en komt even langszij. Kordaat stapt hij aan boord en geeft aan dat hij “Meister Mechaniker” is geweest en dus verstand van zaken heeft. Hij start de motor inderdaad door een directe verbinding te maken en we kunnen op eigen kracht de haven binnen varen. Weer bel ik de Havenmeester, nu om te vragen of hij een ligplaats heeft voorde nacht in het kleine haventje. Die blijkt er inderdaad te zijn. Als we binnen varen, is het moeilijk om te zien, maar achter een motorschip is een plek vrij. Het past allemaal precies en feilloos “parkeer” ik onze boot in, draaiend in het kleine haventje met de punt naar voren en precies op het goede moment in zijn achteruit. Ik krijg grote complimenten van de aanwezige schippers. Ook komt er later nog een jonge vrouw langs, die me ook complimenteert: Super! Ich hätte angst gehabt!
Klaus is er inmiddels ook en hij belooft morgen even langs te komen om te kijken wat er aan de hand is. Nu gaat hij met zijn nieuwe vriendin naar een concert. In de paar minuten dat we elkaar kennen, heeft hij al verteld, dat hij na zijn carrière als Mechaniker, voor apothekersassistent heeft gestudeerd om te werken in apotheek van zijn vrouw. Die smeet hem er na een jaar uit en nu drie langdurige relaties verder is hij kunstenaar geworden. Ik vermoed “levenskunstenaar”. Het is een aardige vent, typisch een Duitse charmeur. Ik besluit om hem, als hij morgen inderdaad ons goed kan helpen om hem mijn tweede nog niet aangebroken fles pruimenbrandewijn van Van Wees te geven. Meine vindt dit een goed idee.

Zondag 4 augustus.

Vannacht hebben we in het kleine haventje van Neuharlingersiel gelegen. In de ochtend voor de 6e keer deze vakantie hard gelopen. Ik moest wel eerst een del eind wandelen om een stuk dijk te vinden, waar dat kon. De zeedijk wordt hier verhoogd en voor anderhalve kilometer is het alleen onregelmatige klei. Het baat redelijk goed, maar het is wel warm. Op de terugweg, zie ik een grote viswinkel met, waar Meine en ik later zalmforel en Botervis kopen.

Maandag 5 augustus.

Prachtig weer en gunstige wind. Eerst even rond een uur of 06.00 uur Duca uitlaten op het wad, nog even slapen en dan we vertrekken om 8.30 van onze ankerplaats met het plan naar Borkum te gaan en daar weer in de lagune te ankeren. Windguru geeft aan dat het weer redelijk blijft. Heerlijk zeilen, lekker windje, volle zon. Zo hoort het! Rond een uur of 14.00 bij de westpunt van Nordeney, draait de wind ineens volledig tegen en valt dan weg. Dat betekent een uur of 4 op de motor richting Borkum. Dat is dit jaar tegen onze afspraken, dus ik kijk op de kaart voor een ankermogelijkheid op het wad. Eerst misschien door het Memmett Fahrwasser en dan daar ergens ankeren? Er is nu nog water genoeg om dit te doen, alleen aan de andere kant ten zuiden van de haven van Juist zijn niet zoveel mogelijkheden. We willen die haven niet in, omdat ze droogvalt en we dan niet weg kunnen, wanneer we willen. Iets onder de oostkust van Juist, zie ik een geultje, waar we zouden kunnen ankeren. Over een bladstil zeetje varen we voorzichtig al zoekend die kant op. Er zou een gele ton moeten liggen, maar dit is moeilijk te vinden. Uiteindelijk vinden we een goede plek met 7 meter water, vlak ik de buurt van een Nederlandse Tjalk die aan het droogvallen is. Hier ankeren we. Bij LW even naar de wad grenzend aan de Zuidkust van Juist. Officieel mag bet niet net wel of net niet. Iets. Verder op liggen zeehonden, maar we doen het toch maar want Duca moet uit. We laten haar los en ze gaat deze keer wel heel ver achter de vogels aan. Wat een uithoudingsvermogen! Ze komt uiteindelijk als ze binnen roep afstand is netjes terug. Nog even heerlijk zwemmen, restje lasagne eten. Daarna kijken we vanuit de kuip een hele tijd naar het onweer boven de Nederlands wadden. Onheilspellend en breed.

Dinsdag 6 augustus.

Voor anker in het Kalfarmer gat. 9.00 uur. WK 5-6. Stroom sterker dan de wind, dus wind op de kont. Vannacht tussen 23.30 en 03.00 twee keer enorm onweer met harde windstoten, regen en veel donder en prachtige lichtflitsen. Ons anker houdt. Bij het eerste onweer, voel ik me prima. Niet bang. Bij de tweede keer merk ik toch wel een knoop in mijn maag. Wat als het anker houdt? Meine en ik zijn wakker en rommelen een beetje. Hij heeft zijn zwemvest aan voor het geval er ineens iets moet gebeuren. Rond 03.00 uur is het voorbij. We zien een enorme bui wegtrekken naar het NO en een prachtige sterrenhemel wordt zichtbaar. We slapen nog een aantal uren in alle rust, totdat rond een uur of 5.30 de wind weer aantrekt tot de huidige kracht. Na wat overleg, binnenhalen van nieuwe weerberichten, besluiten we straks naar de haven van Nordeney te varen en daar af te wachten tot het iets rustiger wordt. Morgenvroeg zal de wind draaien richting NO. Nu is ze ZW en pal tegen.
Hier blijven liggen is geen optie, we liggen aan lager wal en dat is niet echt comfortabel voor een aantal uren en weer een nacht met weinig slaap.
We varen rond 9.30 uur richting de haven van Nordeney. Een plaatsje is snel gevonden, ook al licht de haven erg vol. Even aan de kade buiten de haven en rond 11.00 uur langszij een ander schip, zodat we geen last hebben van het grote tij verschil. Even bijkomen, boodschappen doen en mijn vijfde boek uitlezen. Rond 16.00 lekker wandel in het natuurgebied, dat zeer dicht bij de haven ligt. Eerst even het fietspad en dan richting de duinen en het strand, een heerlijke wandeling van ruim 2 uur. Het is weer mooi weer en de vooruitzichten voor morgen zijn goed. NO wind. Nog even een witte wijn en een biertje op het terras aan de haven en dan naar boord. Ik heb zin om te koken. Eerst een voorgerechtje met garnalen uit Greetsiel en daarna Botervis met gekookte nieuwe aardappeltjes en gegrilde groente. Heerlijk! Meine is op dit moment bezig de puinhoop in de kombuis op te ruimen, want logistiek ben ik geen wonder.

en een korte epiloog

Anker op en we varen binnendoor WORKUM terug naar HEEG. Nog even bij Sluiszicht aangelegd en koffie met appeltaart gegeten en om 14.00 komen we aan in de haven. Eeuwe heeft nog een mooie plek voor ons en is zichtbaar blij om ons te zien. In 2 uur tijd ruimen we de boot leeg. Een paar dagen geleden had ik de boot en vooral het keukengedeelte al grondig schoon gemaakt (ik zag één vlekje en vervolgens was ik twee uur bezig), dus nu heb ik niet veel werk. Om 16.00 zijn we klaar, we douchen nog even en zoeken een terrasje in HEEGop. Gezellig druk daar aan het water vanwege het mooie weer, lekker witte wijn en bitterballen. Om 20.00 uur zijn we in LANGBROEK.