Dinsdag 21 juli 2009; Vlieland: (5°05,494E/53°17’68N)
Vandaag zijn we al precies een week op pad. Tot nu toe valt het niet tegen. We varen met ons nieuwe schip een Jeanneau Sun Odyssee 35 voet. Zojuist heb ik er met zwaarte tape de naam tijdelijk op gezet. ITHAKA.Naar het prachtige gedicht van Constantine Cavafis (1883-1933)
Als je de tocht aanvaardt naar Ithaka
Wens dat de weg dan lang mag zijn,
vol avonturen, vol ervaringen.
De Kyklopen en de Laistrygonen,
de woedende Poseidon behoef je niet te vrezen,
hen zul je niet ontmoeten op je weg
wanneer je denken hoog blijft, en verfijnd
de emotie die je hart en lijf beroert.
De Kyklopen en de Laistrogonen,
de woeste Poseidon, je zult hen niet ontmoeten
als je ze niet in je eigen geest meedraagt,
je geest hen niet gestalte voor je geeft.
Wens dat de weg dan lang mag zijn.
Dat er veel zomermorgens zullen komen
waarop je, met grote vreugde en genot
zult binnenvaren in onbekende havens,
pleisteren in Phoenicische handelssteden
om daar aantrekkelijke dingen aan te schaffen
van parelmoer, koraal, barnsteen en ebbehout,
ook opwindende geurstoffen van alle soorten,
opwindende geurstoffen zoveel je krijgen kunt;
dat je talrijke steden in Egypte aan zult doen
om veel, heel veel te leren van de wijzen.
Houdt Ithaka wel altijd in gedachten.
Daar aan te komen is je doel.
Maar overhaast de reis in geen geval.
Beter is dat die vele jaren duurt,
zodat je oud zult zijn wanneer je bij het eiland
het anker uitwerpt, rijk aan wat je onderweg verwierf,
en niet verwachtend dat Ithaka je rijkdom schenken zal.
Ithaka gaf je de mooie reis.
Was het er niet, dan was je nooit vertrokken,
verder heeft het je niets te bieden meer.
En vind je het er wat pover, Ithaka bedroog je niet.
Zo wijs geworden, met zoveel ervaring, zul je al
begrepen hebben wat de Ithaka’s beduiden.
We hebben spatzeiltjes besteld met de naam er op, maar die waren nog niet klaar. Een naam en thuishavenplaats blijken verplicht en het plan is morgen richting Borkum te varen, dus maar even geprutst. Het prutsen op deze boot valt gelukkig erg mee. Ze dateert van 2005 en is dus zo goed als nieuw. Toen we haar op 22 december kochten had ze 1185 mijl gevaren, waarvan 314 uur op de motor.
Logstand 1497 start vakantie. Vorige week dinsdag zijn we uit Stellendam vertrokken richting Scheveningen. (Zon. ZW 3-2-1. 9.45-17.45 uur. Log 1497-1529. Motoruren 370) het plan is deze vakantie de Wadden ruim te verkennen. We kunnen droog vallen met dit schip en steken met opgehaald zwaard 96 cm. Duitse Wadden en misschien de westkust van Denemarken. Wel hebben we ons voorgenomen deze keer niet te doelgericht te zijn, maar ook de wind te laten bepalen waar we heen gaan. Vandaar natuurlijk ook de naam van het schip; Het gaat om de reis en niet om de bestemming.
De avond ervoor heerlijk gegeten in Goederede! Daar hebben we dit seizoen gelegen: de zusterhaven van Medemblik – en gratis dus – om de Zeeuwse wateren eens te beproeven. Bovendien lag deze boot in Drimmelen toen we haar kochten. Het was een mooie tocht met helaas te weinig wind. Dus toen de stroom tegen kwam, moest de motor aan. Tijdens het dobberen daarvoor wel lekker even over boord aan een lang touw. Blijft leuk en lekker! Onderweg Laura en Jeroen gebeld. Afgesproken om ’s avonds uit eten te gaan. Eindelijk weer eens in een strandtent, die tegenwoordig van culinair niveau zijn. Prachtige uitzonderlijke avond; geen wind en een zon die vuurrood onderging. Bij Vrolijk nieuwe zeekaarten gekocht. Verkoper blijkt een oud bezoeker van het Vennemeer en sprak met duidelijk jeugdsentiment over de geweldige feesten die daar altijd georganiseerd werden. (met dank aan mijn vader maar weer eens die vaak de aansteker was. Mooi om zo weer de herinneringen op te halen).
Woensdag richting IJmuiden. (Zon. ZW 4-6. 12.00-17.00 uur. Log 1529-1558). Prachtig gezeild alleen op de Genua. Maximale snelheid 8.7 knopen! Dat haalde onze trouwe IJsvogel niet. Natuurlijk nog even de makreel lijn uit, tot grote pret van Meine. Wacht maar, als ik een keer wat vang dat wil je zeker wel mee eten? Ik denk overigens dat we de lijn dieper moeten laten hang. Na veel aanmoediging van mijn kant heeft Meine eindelijk een keer zijn nieuwe visspullen mee genomen. Er moet nog wel een en ander aan “geprutst” worden maar met een beetje goede wil kunnen we aan het eind van de vakantie vissen!
Vanuit IJmuiden naar Texel (Zon. ZW 2-3. 10.30-20.30 uur. Log 1607). Prachtige dag wederom. Iets te weinig wind waardoor we vanaf 16.30 toch de motor aan moesten. Bij aankomst Texel zwemt er een zeehondje langs ons.
17 en 18 juli op Texel verbleven. Slecht weer. Harde wind (tot 7) en veel regen. Met de bus naar Den Burg. Geluncht en naar vakantievierend Nederland gekeken. Me weer gerealiseerd, dat ik door de plekken waar ik werk en woon eigenlijk nooit in contact kom met de gemiddelde Nederlander. En wat is dat dan? Hier op het eiland toch vooral blank, sjofel gekleed – het is waar wat men van ons Nederlanders zegt – en vaak eigenlijk wel dik eigenlijk. De gezinnen met kinderen zijn het leukst om naar de kijken. Gelukkig best veel die het prima naar hun zin lijken te hebben. En dan die mannen die meemoeten met hun winkelende vrouwen en niet een lekker biertje mogen op een terrasje. (voorbeeld echt gezien!)
Volgende ochtend hard gelopen langs de dijk. Vorig jaar was ik net met mijn schema begonnen. (3 maal per week vier maal 1 minuut hardlopen en 10 minuten wandelen) Nu heb ik mijn schema dan eindelijk volbracht en zonder blessures. Het bevalt met heeft goed. Loop nu bijna 6 km: 4 maal 10 minuten met 1 minuut wandelen er tussen). Volgende keer maar eens 30 minuten aaneen. Moet nu kunnen volgens het schema. Verder voor het zeiltje dat ik heb gemaakt tegen inkijk ’s avonds een ophangsysteem gemaakt. Het past precies. Ook met behulp van 2 grote elastieken de bakjes in de koeling opgehangen, zodat al het eten niet boven op elkaar ligt.
19 juli van Texel naar Vlieland. (Zon en aan het eind een paar buien. ZW 4-6/7. 12.00 – 19.00 uur. Log 1646. Diesel getankt). Prachtig gevaren met enkel de Genua. Ruime wind en door de Paardenhoek. Dat kan nu met opgehaald zwaard. De laagste waterstand die ik tegen kom is 1.60 meter. Meer overigens dan de kaart doet vermoeden. We zijn er ongeveer 5 uur voor hoog water. Aan bakboord ligt een zandplaat droog met wel 30 zeehonden in de zon. Prachtig en voor het eerst dat ik het zie. Aan het eind neemt de wind toe tot 7. Met stroom tegen is het lastig naar de haven varen. We varen eerst nog ruim voorbij boei SM 6 voordat ik richting haven kan. Klein stuk Genua en de motor aan. Ook hier bij de ingang weer een zeehondje. Vast dezelfde als bij Texel.
De haven insturen is lastig en ik moet behoorlijk sturen om midden in de nauwe ingang te blijven. Binnen in de kom manoeuvreren tot Meine alle stootwillen klaar heeft. Ik leer wel snel varen nu met dit schip. Windkracht 7 in een kleine kom, waar je niet in 1 keer kunt ronddraaien omdat ik naar lagerwal waai. Achteruit een rondje draaien blijkt de uitkomst. Zonder kleerscheuren aangelegd in een lege box waar ik zo in kon varen. De haven ligt behoorlijk vol. We hadden vooral gebeld en de havenmeester had het over “plek zat”, maar dat viel dus tegen. We waren ook wel laat. In vakantietijd moet je in deze havens eigenlijk uiterlijk om 17.00 binnen zijn.
De haven is geheel anders ingedeeld. Erg mooi met een nieuw havenkantoor aan de zeekant. Je wandelt van daar zo het strand op.
20 en 21 juli op Vlieland gebleven. In de nacht van 19 op 20 noodweer met veel regen en harde wind. In de ochtend beter. Eerst heerlijk 5 km gewandeld naar een strandtent, daar wat gegeten, toen een uurtje boven in een duinpan gezond en vervolgens de branding in. Zeer hoge golven en heerlijk water. Er wordt niet veel gezwommen. Behalve door kinderen……maar dat zijn Meine en ik natuurlijk ook nog wel een beetje gelukkig.
Vrijdag 24 juli Ameland, haven de Nes (53°26’22N/005°46’53E): Logstand 1721
“Even op en neer naar Harlingen”. Afgelopen woensdag om 5.55 uur uitgevaren vanuit Vlieland richting Borkum. Zonnetje en een klein windje ZW 2-3. Stroom mee. Als we tussen de beide eilanden zijn, kan de Genua uit. Zeer verbaasd zijn we als direct daarna de Genua weer naar beneden komt. Val gebroken. Bellen met de Brandaris geeft aan, dat we toch echt wel naar Harlingen moeten. In ieder geval moet iemand van boven bij de mast en als het tegen zit moet de mast er misschien wel even af. Op de motor dus richting Harlingen. Gelukkig stroom mee. Om 9.20 zijn we in Harlingen en om 10.00 liggen we bij de werf van de gebroeders Bijko, jawel de zelfde haven als 2 jaar geleden. In het Van Harinxmakanaal na de sluis en Koningsbrug. Ze weten nog wie we zijn en ook Pake, die 2 jaar geleden een nieuwe helmstok maakte voor onze boot is gelukkig ook nog aanwezig, wel met een lichte tremor in zijn linkerarm. Als ik hem vraag voor een klein stukje hechthout om een plankje in een keukenkastje te maken, zegt hij: “zoek maar in de loods een stuk karton en maak maar een mal, dan maken we dat straks even”. Een uurtje later een mooi plankje met 2 latjes precies op maat. In de tussentijd is iemand via de kraan in de mast geweest en alles valt mee. De val er van onder uitgetrokken, stukje dat gebroken was eraf (maar 20 cm.) en van bovenaf de val weer door de mast laten vallen. Blijkbaar genoeg ruimte in de mast. Om 12.00 varen we weer weg. De brug en de sluis gaan precies open als we aan komen varen. In de kom even gelegen om de Genua weer omhoog te trekken en om 13.45 uur varen we uit richting Terschelling. Er staat weer stroom mee, windkracht 6-7 en net te bezeilen het eerste stuk. Even de motor bij tot we kunnen afvallen. Heerlijk gezeild en snel. Mooi weer met zon. Om 17.15 komen we in een overvolle haven van Terschelling aan. Nog steeds harde wind en alles ligt rijen dik. We vinden een plekje langs een Ovni. Niet geheel zonder slag of stoot en er komt een kleine kras op de Ovni, die overigens als onder de krassen en butsen zit, maar toch. Eigenaars zijn niet aan boord. We liggen 5 rijen dik en aan 10 minuten komt iemand van een ander schip vragen of we willen verkassen; de 5 boten bewegen te veel en komen te dicht tegen andere aan. Dan maar een plekje aan de overkant. De eigenaren van de Ovni blijken Fransen te zijn, maar ze zijn nog steeds niet aan boord. We besluiten het maar even zo te laten, want communiceren in het Frans is niet onze sterkste kant. Niet helemaal netjes, maar ja.
42 mijl gevaren vandaag. Ik maak snel een Struik maaltijd klaar, Meine laat Max uit en om 21.30 uur lig ik in bed. In deze kermis, zoals Meine het noemt, hoef ik de wal niet op. Enorme drukte.
Donderdag 23 juli vertrekken we om 8.00 uur in een Armada van schepen die de haven verlaten. Rustig weer ZW 2-3 en bewolkt. We gaan richting Ameland over het Wantij. Via de Noorderbalg, Oosterom naar het Wantij, waar we iets na hoogwater aankomen. Het meest ondiepe punt blijkt 2.1 meter, iets meer dan verwacht. Het zwaard is omhoog.
Een wantij is als het ware een “pas op het wad”. Daar waar je in de bergen via het laagste punt naar een ander dal wandelt, ga je op de wadden over een hoogste punt heen en kom je zo in een ander stroom gebied qua eb en vloed. De stroomrichting kentert op het punt waar het water het meest ondiep en de grond dus het hoogst is. Je kunt hier slechts overeen zo rond 2 uur voor tot 2 uur na hoog water. Heb je tot het wantij stroom mee, dan daarna stroom tegen en omgekeerd. Een dergelijke geul wordt gemarkeerd met “prikken”, kleine boomstammetjes met takjes. Dichtgebonden van boven betekent aan stuurboord houden bijvoorbeeld. Ook zijn ze soms versierd met zeewier, vlaggetjes of een half vergaan kerststukje. Het doet me denken aan de markeringen boven op bergen in Nepal, waar ook allemaal vlaggetjes aan hangen.
Vervolgens zeilen we met rustige wind door naar de Blauwe balg. Daar pakken we de geul onder de drooggevallen plek. Het ligt er vol zeehonden. Dan via het molengat naar de haven Nes. Laatste stuk even de motor aan vanwege stroom tegen en te weinig wind. Het liggen in dit haventje na Terschelling is een verademing. Klein, platbodems aan de ene kant en scherpjachten aan de ander. Havenmeester die iedereen begeleidt naar binnen en naar buiten en voor ons nog precies een plaatsje aan de steiger heeft. Voor ons ligt een door Dick Zaal ontworpen Rein Ledeboer met het schip Puffin.
Maandag 27 juli Lauwersmeer voor anker: 53°23’05N/006°09’66E
Donderdag avond in Nes gegeten in het plaatselijke hotel. Daarna een ijsje en terug naar de boot. Vrijdagochtend 24 juli hard gelopen. 30 en 10 minuten met 5 min pauze. Gaat goed. We varen uit om maar eens te gaan droogvallen. Ongeveer 2 uur voor laag water een plekje gevonden. Er loopt een geul, maar die is moeilijk te vinden. Na droogvallen blijkt dat we er half en dus scheef in liggen. Nou ja de eerste keer. Als we een eindje wandelen, zien we mensen naar onze boot lopen en op hun hurken naar de kiel kijken. Ze lijken er niet veel van te snappen. Op een grote tjalk hoor ik ook mensen tegen elkaar zeggen: “weten die wel waar ze mee bezig zijn”. Dat komt allemaal omdat men van onze boot niet verwacht dat ze kan droogvallen. Rustig weer en prima geslapen. Jurjen en Mintse die met een klein bootje langszij lagen in de haven komen even langs en drinken een biertje mee. Prima gezellige kerels. Daarna dopen Meine en ik samen onze nieuwe boot met de naam Ithaka. Een fles Cranberry Spuitwijn en mooie woorden van Meine in naam van Neptunus.
Zaterdag 25 juli om 10.15 uur de volgende dag richting Schier. Harde wind W-NW 6-7 met ruime wind en alleen een kleine Genua. Max 8,9 knopen. In drie uur zijn we over 2 wantijen en lopen precies rond hoogwater de haven van Schier binnen. Nog steeds harde wind. We kunnen nog precies terecht tussen de platbodems. We zijn de laatste die van havenmeester Guus een plekje krijgen. Bij het afhouden vanwege de harde wind drukken twee Duitsers waar we langszij liggen 2 scepters krom. We zeggen er maar niets van. ’s Avonds kookt Meine voor zichzelf. Ik heb namelijk mijn zinnen gezet op bitterballen bij van der Werff, en wil dus niet te veel eten. Gezellig café blijft het toch. Als we binnen komen nog net voor de drukte is er een tafeltje vrij. De ober, traditioneel in zwart pak, komt direct Max brokken geven. Ook de bitterballen zijn heerlijk.
Zondag, na al weer hardlopen, varen we uit om droog te vallen ten westen van de haven, dus niet in de kom. Prachtige tip van de havenmeester. Helemaal rustig en een mooie rechte zandplaat. Als het droog ligt wat wandelen en Max uitlaten. Ze is helemaal guitig en springt alle kanten uit. Meine verzamelt mossels en kokkels en ik de bijbehorende zeekraal. Meine buigt de scepters terug, dat lukt gelukkig.
Maandag, 27 juli, prachtig weer. Ik heb het schip niet horen neerkomen op de grond. Als we wakker worden liggen we droog. Wel heb ik vannacht rond 01.00 uur lang wakker gelegen van het gebonk, voordat de boot helemaal droog lag. We besluiten de bootromp maar eens goed te cleaneren en in de was te zetten. We halen het net voordat het water komt. We staan tot aan onze knieën in het water. Daarna spoel ik de mossels en kokkels nog een keer, gooi de openstaande er uit en ververs het zeewater. Vanavond lekker eten. Het weer verarmt en het begint te regenen. Als we hier blijven liggen kunnen we pas de volgende dag in de middag weg. We besluiten naar Lauwersoog te varen via de vaargeul en dan de volgende ochtend te kijken wat we doen. In een paar uur varen we op de motor in de miezer regen (geen wind) er heen, gaan door de sluis en zoeken in het natuurgebied een ankerplekje, waar we aan de wal mogen om Max uit te laten. Lekker zwemmen in de regen, vond ik als kind ook als zo fijn, en vervolgens ons “zeebanket” klaar gemaakt. Bij gebrek aan witte wijn, gekookt in bier. Het smaakte prima. Vervolgens gaat Meine vissen en ik met Max naar de wal.
Een heerlijk stille en rustige nacht, waarin ik diep slaap. Ook wel weer even rustig, om niet op getijdenwater te liggen. De volgende ochtend bel ik vroeg mijn tandarts Hein, die gelukkig nog niet op vakantie is en zelf opneemt. Ik heb namelijk last van mijn linker bovenkies, die het al jaren uithoudt op halve wortels. Nu zit hij los en doet wat pijn. Ik zie me zelf al op zoek naar een tandarts in Friesland, dan wel op en neem met het openbaar vervoer naar Arnhem. Hein vermoedt dat de wortel nu toch echt gebroken is. Kies laten trekken en op termijn een implantaat. Als ik nog niet veel last heb, hoeft het niet direct. Ik besluit dus te wachten tot na de vakantie en het door Hein zelf te laten doen. Geweldig toch zo’n tandarts die direct weet wie ik ben en niet eerst het dossier er bij behoeft te halen. Het stelt me enorm gerust.
Woensdag 29 juli. Borkum: 53°33’455/006°44’94E
Dinsdag 28 juli om 10.30 gaan varen, om 11.00 (1,5 uur na laag water) uur al door de sluis, richting Oost. We willen naar Borkum via het wantij. Het is prachtig weer met een klein windje. Voor de waterstand zijn we zeer vroeg dus waarschijnlijk moeten we wel even tijstoppen. Het is ;prachtig varen tussen de zandplaten. We zijn de eersten die hier varen vandaag. In de verte zie ik door de kijker de boeien van het wantij plat op het zand liggen. We zijn dus inderdaad te vroeg. Het mooie is wel, dat we daardoor vlak langs een plaat met zeehonden varen. Helaas net te laat mijn telelens gepakt. Om 12.15 lopen we aan de grond bij boei LW16 en gooien we het anker uit. Dan maar even een uurtje wachten. Er kan niets misgaan, het s rustig weer en het water wordt alleen maar hoger. Na een uurtje gaan we verder. Inmiddels zijn ons een paar schepen gepasseerd die minder diepgang hebben. Om 13.40 uur nog een keer voor een kwartiertje het anker uit. Dan varen we verder, of betern schuren we over de grond. Het is een hele leuke vorm van spelevaren.
Als we over het wantij zijn, realiseren we ons dat we het 2eniet zullen halen. We besluiten buitenom langs Rottumerplaat te varen. Een prachtige zeiltocht. ZW 2-4 met veel zon. Om 18.30 uur varen we Borkum binnen.
Woensdag 29 juli: Gisteren lagen we ook al in deze Burkana haven van Borkum! De oude Duites Marine haven waar nu ook jachten mogen liggen. Vanmorgen vertrokken me om 11.00 uur met het idee om buitenom Borkum, dan onderlangs Juist over het wantij richting Nordeney. Klein windje, soms zelfs erg klein, maar wel uit de goede richting en stroom mee. We besluiten om nu maar eens de spinnaker te gebruiken. Ideale condities. Meine is een hele tijd bezig om alles in orde te brengen. We hebben nu een moderne met een slurf die je omhoog trekt om de spi te openen. De schoten klaar gemaakt, de mooie nieuwe blokken. Helaas verzuimen we goed te overleggen. Meine “ontslurft” de spi, deze vangt wind en ik kan de schoten niet houden. 80M2. de BB schoot komt in het water terecht en ook al heb ik er direct erg in en staat de motor op standby, het lijkt er op dat we beginnersfout nr. 1 hebben gemaakt: lijn in de schroef! Stelletjes sufferds die we zijn. Eerst maar weer alles naar beneden, ook het grootzeil en het anker uit. Gelukkig niet veel wind en 5 meter diepgang. Meine gaat even overboord om te kijken of het gemakkelijk te verhelpen is, maar helaas, de lijn zit muurvast. Meine roept via kanaal 16 de SAR op om ons naar binnen te slepen. Die komt rond 15.00 uur en sleept on met stroom mee terug naar de haven. Logstand 1808. Morgen komt er een duiker om de lijn los te snijden.
Meine en ik zijn wel aangeslagen, vooral omdat het onze eigen fout is. Het geeft wel weer aanleiding om even goed te praten, ook over wat we willen met deze vakantie. Dat lucht op.
Donderdag 30 juli. Borkum
Vandaag is noodweer voorspeld en dat wordt het ook. Vanaf 03.00 uur word ik wakker van Max die hijgt. Zij voelt het onweer al aankomen en zoekt ons op. Ze mag aan het hoofdeind op het kussen liggen. Onweer en storm. De volgende dag storm tot wk 8, af en toe regen, maar ook zon. Vroeg op en eerst maar eens een wasje draaien bij de jachthaven van Borkum. De havenmeester is slechts op zijn plek tot 10.00 uur en daarna pas weer om 17.00 uur. Ook de toiletten en douches gaan om 11.00 uur al dicht. Ben zo blij met mijn douche aan boord nu. Na de was met de bus richting “de stad”. We stappen uit bij de Lidl supermarkt omdat we veel inkopen moeten doen. In recordtijd door deze onoverzichtelijke winkel om vervolgens geld te binnen bij de Sparkasse, direct “um die ecke”. Dat blijkt lopend een heel eind en we willen de volgende bus terug nemen. In hardloop pas er naar toe, dat kan ik nu, en pinnen. We hebben nl. geld nodig om de duiker te betalen die straks komt. We halen het en in een uur tijd zijn met 4 boodschappen tassen vol weer bij de boot. Net na we aan boord komen barst een enorm onweer/regenbuit los. Mooi op tijd dus.
Lekker even lezen. Meine doet een tukje. Ik zit net lekker of de Polizei meldt zich in de vorm van een keurige agent, die vroeger Wasserschutz is geweest en nu aan de wal werkt. Onze “redding” in namelijk gemeld en heeft zelfs in het dagkrantje gestaan. Sinds kort is het zo dat ieder buitenlands schip dat binnen gesleept wordt, gezien wordt als een internationaal ongeval en grondig onderzocht moet worden. Zal wel iets met statistieken en werkbehoud te maken hebben. De agent wil van alles weten, alle nummers, namen, geboortedata, ook van het schip, reden van het ongeval, vierkante meters zeil en ook wat de boot gekost heeft. Dat laatste vraagt hij duidelijk voor zijn privé nieuwsgierigheid, want het wordt niet genoteerd. Na een half uur is alles opgeschreven. Gek eigenlijk dat ik niet hoef te legitimeren bij dit al. Wie zegt dat wij werkelijk de mensen zijn die bij deze namen horen?
Inmiddels is ook de duiker gearriveerd, die een kwartiertje bezig is en een zeer opgerold, maar ongeschonden lijn van de schroef vandaan haalt. Dat is geluk hebben. Dit alles voor 100 euro.
Dinsdag, 4 augustus Spiekeroog (53°43’88N/007°41’93E): Logstand 1872
Prachtige dagen hebben we achter de rug. Mooi weer, zon, niet te veel wind en heerlijk gedwaald over de Wadden en de wantijen. Nu liggen we weer een nachtje in de haven van Spiekerboor, maar de afgelopen dagen droog gevallen en geankerd. Bijzonder dat we weer precies krijgen wat we wilden. Na het debacle van de lijn in de schroef hebben Meine en ik uitgewisseld wat we willen met deze vakantie. Allebei toch graag dwalen over de Wadden, het droogvallen verkennen en in de natuur zijn. Ik vind het ook leuk om wat nieuwe plekken te ontdekken. En dat is precies wat we nu aan het doen zijn. Bovendien bereiden we ons nu allebei voor (kaarten en gids lezen) en dat maakt dat we samen beslissen wat we doen. Meine leest nu ook over de verschillende eilanden en wat mooie plekken zijn.
Vrijdag 31 juli vertrekken we om 10.00 uur dan echt van Borkum richting het oosten. Voor we het eiland verlaten maak ik nog een paar foto’s van de gribus op Borkum. Wat ons betreft hoeven we dit eiland niet meer aan te doen. Net buitengaats fotografeer ik de “Kapitän Bleeker”, een grapje voor Markus straks met het meubelmaken in het najaar. Er staat minder wind dan gisteren W5 die in de loop van de dag afneemt naar 3 en zelfs 2. de zon schijnt. Bij Borkum naar buiten hebben we stroom mee, maar moeten scherp aan de wind varen. Bovendien staan er nog hoge golven van de storm van gisteren. Het duurt dus even voor we “de bocht om kunnen” richting Juist. We raken in verwarring doordat er toch boeien staan in de Osterems, een diepe geul ten Noorden van Borkum. We varen eerst te veel noordelijk, maar gelukkig ontdekt Meine wat ik verkeerd heb gezien; namelijk boeien op de kaart die met deze waterstand door te ondiep water gaan. We varen dus terug om de “Brauer Platen” heen vlak langs Borcum. Een mooie tocht. We gaan onder Memmert langs en ankeren ten zuiden van Juist net onder de geul en de prikken van het “Memmert Wattfahrwasser”, om daar uiteindelijk droog te vallen. (Als we er naar toe varen roept een bezorgde tegenoet komende Nederlkander: “Hoeveel steek je”?) Laag water zal plaats vinden rond 01.00 uur vannacht en we zetten de wekker om dan Max uit kunnen laten. In het donker onder een uitzonderlijk heldere sterrenhemel, lopen we met Max op het wad.
Zaterdag 1 augustus varen we om 8.30 uur even kort richting Juist. WZW 3 en zon. Het blijkt dat er sinds vorige jaar een nieuwe haven is, waar we wel in terecht kunnen. Ons gidsje uit 2004 gaf nog aan dat alleen kleine droogvallende schepen er in kunnen. Met de verrekijker had ik echter hoge masten gezien. Juist is een mooi eiland zonder auto’s waar al het vervoer gaat met paard en wagen, ook het bevoorraden van winkels en hotel. De stilte valt op ons. Heerlijk. We gaan eerst een stuk wandelen langs de wadkant, om daarna naar het strand te gaan om te zwemmen. Na een tijdje lopen duikt Meine naar beneden en met een grote lach pakt hij de andere helft van onze ankerteken, waar vannacht het touwtje van gebroken is. Hoe is het mogelijk! Even later ook nog een fles met een briefje erin van een 8 jarig jongetje, die deze vanaf de veerboot heeft uitgegooid. We zullen hem vanuit Holland een briefje schrijven. Het wad ligt er prachtig bij en heeft mooie abstracte vormen geproduceerd die ik fotografeer. Voordat we weer op de dijk komen, denk ik door een geultje te kunnen en haal echte zwarte wadvoetjes. Op het strand heerlijk zwemmen en even in de zon. Daarna nog even het eind van het familiefeest op het strand meegemaakt. Allerlei spelvormen voor kinderen. ’s Avonds eten we op een terras in een strandtent en zien de zon in de zee zakken.
Zondag varen we om 08.00 uur uit. Het plan is om een aantal wanttijen over te gaan en vervolgens weer droog te vallen. Het is bewolkt en er staat een zwakke WZW wind kracht 2. Als we uitvaren regent het. Om 10.30 ie het droog. We varen langs Nordeney richting het “Nordeneyer Wattfahrwasser”. Hier houden we een tijstop. Het wordt dermate vies weer, dat we besluiten niet verder door te varen. Dat zou vanavond rond 20.00 uur pas kunnen. We zetten de tent op en zitten lekker onder het dakje naar de regen te kijken. Ik zet de I-pod aan op de speaker met een aantal klassieke Adagio’s en we eten lekker binnen.
Maandag is het mooi weer. Eerst zwemmen. Dan benoem ik deze dag tot “Bikinidag”, omdat ik de rest van de dag niet anders meer draag. We varen weer een aantal wanttijen over. Veel zeehonden die in de zon liggen op de zandplaten. Bij het 3ewantij lopen we om 12.30 uur vast. Later blijkt dat we het wel hadden kunnen halen, als we zeer dicht langs de prikken waren gevaren. We brengen een prachtige zonnige middag door op het wad, omgeven door duizenden vogels. Heerlijk. Nadat we gegeten hebben, varen we rond 21.00 uur door richting een geultje bij Spiekerboor, het Swinn, om daar te ankeren. Voordat we kunnen gaan varen nog een grappige ontmoeting tussen ons schip en 2 andere, die alle drie moeten wachten tot hoog water. De ondergaande zon staat er tussen. Op de oostplaat van Langeoog liggen heel veel zeehonden en we varen er vlak langs. Je kunt ze niet goed zien omdat het al aardig donker is. De zon gaar onder en de zee en de lucht kleuren rood. Daar tegenover komt de bijna volle maan op. We kunnen het “Swinn” niet helemaal vinden en ankeren in het begin van de geul. Het is bladstil, er liggen nog 2 andere jachtjes en het wordt een hele stille nacht. Heerlijk geslapen.
Dinsdag 4 augustus al weer mooi weer. “Bikinidag”. Ik ben om 7.30 op en zit eerst een uurtje in de kuip. Daarna wordt ook Meine wakker, we zwemmen even, maar gooien wel de Sportyak aan een lange lijn, want er staat een sterke stroom, waar je bijna niet tegenin kunt zwemmen. Dan weer eens rustig ontbijten. De afgelopen dagen voeren we al voor het ontbijt. Lekker eitje. Vervolgens de boot schoon maken, ik de kuip en Meine binnen. Vooral veel haren van Max. Ik heb haar daarom maar even wat geknipt, zodat je haar ogen weer ziet en de klitten uit haar baard zijn. Ze heeft trouwens inmiddels geleerd om een plas in de kuip te doen. Putsje water erover en klaar. Met dit wadvaren kunnen we haar maar weinig uitlaten. We varen het haventje van Spiekeroog binnen en vinden een plekje. Het havenkantoor is gevestigd in een oude stuurhut van een schip. Vandaag weer eens een eiland verkennen en wat naar het strand. Meine heeft nog even gezwommen en toen even in de zon gelegen in een door anderen gegraven en inmiddels verlaten “strandkuil”, heerlijk beschut tegen de wind. Ook hier geen auto’s. Alles gaat hier met elektrische wagentjes. ’s Ochtends is het heel rustig op het eiland, maar in de middag loopt het vol. Vanaf het vaste land maar 20 minuten met de veerboot is het een ideale bestemming voor een uitje.
Woensdag weer mooi weer. Volop zon. Ik begin met hardlopen door de duinen. Omhoog en omlaag en in de volle zon, die al veel warmte geeft. Het is nu de 4ekeer dat ik loop deze vakantie. Het kan niet altijd en overal, dus ik ben best tevreden. 1 keer 30 minuten, 5 min. Wandelen en nog 10 minuten. Totaal 5.25 km. Na de vakantie een nieuw schema! Ik zou het ook wel leuk vinden om na de vakantie bij de Pim Mulier stichting mijn conditie en dergelijke eens te laten bekijken. Ik heb de indruk dat het ook redelijk lukt om de 7 kilo’s die ik voor de vakantie ben kwijt geraakt er af te houden. Mijn strakke rode broekje past in ieder geval nog steeds. Om 11.45 uur varen we Spiekeroog uit richting Wangeroog. Precies rond hoog water zijn we bij het Wantij. We nemen de Noordelijkste, die ook het kortst is. Geen enkel probleem. Prachtig weer, maar wel op de motor. We hebben zo’n beetje voor het eerst deze vakantie wind tegen. Dat is wel eens anders geweest. Om 14.00 uur ankeren we ten oosten van de haven. Laag water verwachten we rond 19.15 en doorvaren naar het volgende wantij heeft niet zoveel zin. Ook omdat daar veel plekken zijn die vanwege zeehonden en vogels verboden zijn om te ankeren, c.q. droog te vallen. Het blijkt een prachtige plek. Een hele grote platte zandplaat. Lekker zwemmen en rond de boot wandelen. Sportyak op zijn kop en even borstelen, een spons langs de waterlijn, om de drek uit de haven kwijt te raken. Droogvallen in een haven houdt in wegzakken in de blubber. Ik hoorde twee Duitsers op de wal tegen elkaar zeggen: “So ein Segeljacht hat normalerweise doch eine Kiel”? Heerlijk in de zon gelegen en gelezen. De rust en het uitrusten doet ons goed. Het “niet te veel plannen maken“ bevalt goed deze vakantie.
Donderdag 6 augustus Wangeroog (53°46’45N/007°52’73E): Logstand 1883
Voordat we gaan varen nog even snel mijn foto’s en verslag bijwerken. Heb ontdekt dat op deze boot de accu’s sterker zijn en ik via het omvorm apparaatje gewoon op de laptop kan werken. Ik hoef dus niet meer op de batterij te letten. Zo straks als er genoeg water is gaan we varen. Dat droog vallen geeft ook wel het praktische probleem, dat de wc niet gebruikt kan worden als de waterinlaat boven water is. Een plasje is gauw gedaan in het zand onder de boot. Poepen doe ik in een vooraf met water gevulde puts in de kuip en dat kan ook.
We varen vandaag om 11.00 uur richting Baltrum, dus terug. Gisteravond hebben we besloten niet verder door naar het Oosten te varen. De rust en het uitrusten zijn ons veel waard. Vandaag halen we zelfs 3 wanttijen. De laatste op het nippertje en op de motor. Inmiddels doet het log het weer. Toen we de laatste keer droogvielen, heb ik gekeken of er wat in zat. Dat bleek er inmiddels uitgespoeld. Soms zit na het droogvallen een heel klein krabbetje tussen het radertje. 2 uur na HW ankeren we bij Baltrum om droog te vallen. Als het eenmaal zo ver is lopen we een rondje door het dorp/eiland. Niet veel aan te beleven. Saaie nieuwe huizen en niet echt een centrum. Vanaf het wad is het vrij slikkerig naar de kust toe lopen. Handig is dat daar een bak staat, die zich iedere vloed met vers water vult en waarin je je voeten kunt schoonspoelen.
Vrijdag 7 augustus weer mooi weer, de vijfde “bikinidag”. We hebben besloten om toch ook een keer een Duits kustplaatsje aan te doen en varen naar Greetsiel. De wind is nog steeds ZW 2-3, prima dus. Slechts 1 wantij over, maar wel laat. Namelijk 3 uur na LW. Bovendien komen we precies op het meest ondiepe punt een veerboot tegen. Gauw de motor aan, om manouvreerkracht te hebben. Door de grote golven en zuigkracht word ik direct vast gezet buiten de geul. De veerboot passeert rakelings en de kapitein wuift naar ons vanuit zijn hut. De passagiers maken foto’s. Eigenlijk valt het heel erg mee. Door de zuigkracht worden we ook direct weer los gezet en kunnen we doorvaren. Ook eigenlijk dus wel een vorm van spelevaren. De route naar Greetsiel is niet zo duidelijk en eerst denk ik nog de verkeerde gepakt te hebben. Dat blijkt achteraf niet het geval. We zijn gewoon erg laat (2,5 uur voor LW) en met LW is Greetsiel helemaal niet aan te varen blijkt. Dat stond niet in mijn boekje. We missen trouwens een soort Duitse Almanak met detail informatie van iedere haven. Volgend jaar eens kijken of deze bestaat. Twee jaar geleden in Denemarken hadden we het zogenaamde “Seljerens”gidsje wat heel handig was. We halen het net. De dieptemeter geeft 1.1. meter aan. De sluis lijkt eerst op dubbel rood te staan, maar als we aankomen varen gaat hij al open. We zijn het enige en laatste jachtje voor LW dat naar binnen kan. Vervolgens varen we 3 mijl door een moerrassig natuurlandschap naar het plaatsje zelf. Het is dus geen getijdehaven meer. Vanavond heerlijk uit eten. Het plaatsje is een soort Volendam, aardig om eens te zien, mooie pandjes en verderr veel restaurants en souvernirwinkels. Overigens “score” ik er de volgende morgen wel het soort sloffen, wat ik al tijden zoek. Tijdens het koffie drinken de volgende morgen word ik opgevreten door muggen. Drie dagen later heb ik nog last van de “bulden”, zoals Meine ze noemt.
’s Nachts breekt er eindelijk het onweer los, waar we de gehele middag op gewacht hebben. Het was broeierig heet. Max heeft het zwaar en ik doe haar op een kleedje in de voorhut. Dan heeft zij het rustig en wij geen last van haar gehijg. Als ik ’s nachts een kee bij haar kijk, blijkt ze helemaal in het schoenenvak gekropen te zijn. Lekker met een beschut dakje boven haar hoofd.
Zaterdag miezert het. De eerst mindere dag in tijden. We varen uit richting Borkum, zodat we vast een eind op weg zijn als we terug naar Nederland willen. Het weer is somber, maar niet echt vervelend. We varen een kleine 20 mijl en ankeren in een geul bij Borkum, voorbij de veerhaven.
Zondag hebben we uiteindelijk een prachtige zeildag. Voordat we gaan varen even lekker zwemmen. Wel goed vasthouden aan de boot want er staat veel stroming. De dag begint met weinig wind en stroom tegen. We vertrekken om 9.15 uur met LW van onze ankerplek en moeten de eerste 2 uur op de motor varen. Na een tijdje is er genoeg wind om te zeilen en kan de motor uit. Als we na weer wat tijd “ruime wind” hebben, ontkomen we er niet aan. Ideale omstandigheden voor onze spinnaker. Deze keer overleggen we uitgebreid. Ik trek ook mijn zeilhandschoenen aan en zet de schoot vast. Deze keer ook geen knoop aan het eind zodat hij eventueel uit het blok kan lopen. Eerst wil Meine het zonder boom proberen, maar dan waait de 80M2 alle kanten op. Met de boom gaat het prima. Aan die kan de schoot strak en daarna de andere schoot rustig aantrekken. Om mijn handen vrij te hebben, heb ik de autopilot aangezet. Deze keer gaat het goed en we merken een sterke snelheidsvermeerdering. Een aantal uren varen we zo heerlijk en snel. Dan wordt de koers te krap en loopt de boot uit haar roer. We halen de spi in en zeilen met Genua verder. Een prachtige dag. Alleen helemaal aan het eind ook nog even 2 uurtjes op de motor om het wad weer op te varen. We ankeren om 20.45 uur en 2 uur na LW in een geul bij de Boschplaat aan de oostkant van Terschelling. Vandaag 51 mijl gevaren.
Maandag 10 augustus. Vlieland (52°46’20N/ 05°07’20E): Logstand 2039.
Voor het eerst weer een grijze lucht en miezerige regen. Vandaag begon mooi en bleek uiteindelijk een prima zeildag. We liggen nu in de kom voor Vlieland droog en het was heerlijk om vanmiddag de overvolle haven van Vlieland voorbij te kunnen varen en te ankeren. Vanaf 15.00 uur is er al een toestroom van jachtjes die allemaal hopen een plaatsje in de haven te krijgen. Wij zijn daar nu niet meer van afhankelijk en liggen daarom met een tiental andere jachten, meest platbodems, heerlijk vrij buiten. Dit wordt al weer de derde nacht dat we niet aan de wal zijn geweest. Het is een soort vrij kamperen en het is ook nog goedkoop. In de haven zijn we meestal zo’n 25 euro per nacht kwijt. We hoeven alleen te zorgen dat we genoeg water en eten aan boord hebben. Stroom valt ook mee, want dat wordt opgeladen tijdens het op de motor varen en bovendien hebben we een zonnepaneel. We varen overigens niet zoveel op de motor gelukkig. Tot nu toe gemiddeld zo’n 10 uur per week.
Dinsdag 11 augustus. Terug naar Medemblik.
Na een stormachtige nacht voor de lust van Vlieland, vertrekken we richting Medemblik. We gaan vroeg weg en langs Harlingen, direct door de sluis richting Andijk. Daar liggen namelijk Henk en Garmyn met hun boot. Een prachtige NO wind brengt ons er snel en we zijn er rond een uur of 6. Zeer gezellig samen gegeten en herinneringen opgehaald.
Cestlavie Zwerft. 