10 augustus. Alle ZeilNoord vrienden zijn de storm goed doorgekomen.

Na 4 nachten verlaten we Skjerjehamn richting Leirvik, een beschutte baai met naast de haven een supermarkt. De volgende dag komt SY ZaZoe van Scarlett en Ad de haven binnen. We kennen elkaar van ZN en wilden elkaar ontmoeten nu het nog kan. Zij varen zuid richting Nederland en wij Noord.

13 augustus. Wat hadden we gisteren een geweldige dag.

Eerst ‘s ochtends gezellig koffiedrinken met Ad en Scarlett van de ZaZoe. We hadden wel uren door kunnen praten maar we moesten op een bepaald moment toch echt gaan varen. We vertrokken rond 11 uur met het plan om te zeilen. Het zou dan eindelijk kunnen gaan gebeuren deze reis. Zuidenwind kracht drie naar het noorden. Meine had alle zeilen voorbereid en we gingen ervandoor. Helaas viel de wind toch heel snel weg en moesten we de motor aanzetten. Jammer! 

Het werd wel heel erg mooi weer gedurende de dag en een uurtje later toch maar even de kluiver erbij gezet. Dat ging eigenlijk best goed en de motor kon uit. We voeren door een schitterende omgeving en ik keek mijn ogen uit. Iemand had gezegd dat het naar het noorden toe na Bergen alleen maar mooier wordt. Dat klopt! Veel foto’s en films gemaakt dus.

Op een bepaald moment kregen we ook te maken met het fenomeen “valwind“, een bekend verschijnsel in Noorwegen. De hoge steile heuvels zorgen ervoor dat de wind naar beneden raast. We hadden dit ooit al eens in Schotland ervaren dus wisten er wel vanaf. Toch was het maar goed dat we alleen met de kluiver voeren want op een bepaald moment tikten we de 8!! knopen snelheid aan en dat is voor deze 22 ton wegende dame best snel. Om 15.15 uur kwamen we aan in Herland. Dit is een vissershaven maar plezierboten welkom zijn. Er is verder niets behalve elektriciteit en daar houden wij van.

Vanmorgen eerst met Daan en Faas ge-FaceTimet. Er is namelijk een nieuwe baby: Duco! Toen een wandelingetje totdat het echt hard ging regenen 🌧️.

14 augustus Herland en de hele dag regenen.

Later op de dag kwam er nog een mooi groen zeiljacht binnen, de sy Amanda, van Noor Kjertil. De drie opvarenden gingen nog even wandelen de berg op in de stromende regen. Ik was er zelfs een beetje ongerust over. Vanmorgen sprak ik Kjertil en vroeg hoe laat ze terug waren gekomen. Rond 22.30 uur in de avond. Stevig nat wandelingetje dus en ze zijn helemaal naar de top gegaan. Ja de Noren ijn stoer!! Onderweg de eerste Jan van Gent sinds Helgoland gezien. Zulke prachtige vogels. 

Vandaag weer lekker zeilen richting Florø. Eerst alleen met kluiver en bezaan een voor de wind rakje met windkracht drie ongeveer. Later kluiver binnengehaald en grootzeil erbij. Heerlijk. En dan zeggen ze dat Noren stug zijn. Zojuist een klein motorbootje waarbij de schipper letterlijk uit zijn dak ging om ons te begroeten. Pet af en juichbewegingen. Erg leuk. Dan voel je je wel welkom!

15 Augustus. Florø Kon ons niet bekoren.

Vanaf vijf uur vanochtend begonnen de veerboten al hun motor warm te draaien. Het stadje zelf is best een rommeltje. Veel afbraak panden, die natuurlijk wel fotogeniek zijn. Wel even een “noodzakelijk” bezoekje aan de Vinmopolet gedaan en geld gepind voor de “Honesty box”, die we af en toe tegenkomen om het havengeld te betalen. Het bezoek aan de supermarkt stellen we uit tot het volgende dorp en dus uitgevaren richting Kalvåg, een klein stukje van 11 mijl.

Het is een leuk plaatje en we liggen aan de steiger bij het restaurant. Dat belooft wat voor morgen. Aan het eind van de middag komt er ook nog een Duitse zeiler uit Berlijn binnenvaren; Ullie, begrijpen we later. Hij is al een tijd in zijn eentje op pad en af en toe wordt hij vergezeld door zijn vriendin. Hij heeft nu net 50 mijl gevaren om kaap Stattlandet heen en is vermoeid. 

16 augustus. Weer een topdag!

Prachtig weer en we besluiten een wandeling te maken. We lopen door de bossen en de bloeiende heide naar een top van 132 meter: Fiona. Niet echt heel hoog maar ik ben er blij mee. De uitzichten over zee zijn magnifiek. Wat is Noorwegen toch fotogeniek! Ik kan wel blijven fotograferen! Uiteindelijk blijkt dat we ook een rondje kunnen lopen van in totaal zo’n 6 km. Terug aan boord ga ik even tukken om fit te zijn voor ons etentje. We hebben namelijk gereserveerd en gaan eigenlijk voor het eerst deze reis ons echt culinair laten verwennen. 

17 augustus. Naar Silda, de uitgangspositie om kaap Stattlandet te ronden.

Weer een prachtige dag. Volop zon, maar wel op de motor vanwege tegenwind. Weer kijk i mijn ogen uit naar alle natuur en rotsen. Voordat we in Silda aankomen maak ik een telelens foto van de Kaap. De volgende dag blijven we liggen en wachten op vrienden die nu de kaap aan het ronden jij.

19 augustus. De dag die ik wist dat zou komen: Ronden van de beruchte kaap Stattlandet.

Ik sta heel vroeg op om de zon te zien opkomen net boven de bergen. Schitterend. Om 7:30 uur vertrekken Janneke en Wytze verder naar het zuiden. We hadden een hele gezellige avond. Bij het verlaten van de haven zie ik in de verte een mooie school dolfijnen 🐬🐬🐬

De uiterste punt van Stattlandet, de kaap bij het 496 m hoge rotsplateau Kjerringa, is beter bekend onder de naam Vestkapp (Westkaap), het meest westelijke uitzichtpunt van Noorwegen. 

De zee rond het schiereiland wordt gezien als een van de gevaarlijkste stukken van de Noorse kust, met extreem slechte weersomstandigheden, hoge windsnelheden, hoge golven, mist en sterke zeestromingen. Er zijn 50 tot 60 stormachtige dagen per jaar rond Stad. Dit maakt het gebied gevaarlijk voor scheepvaart. Midden op het eiland is een soort weg (dragseid) die loopt van Leikanger in het noorden naar Drage in het zuiden. De Vikingen sleepten hier hun schepen over het schiereiland om zo niet over de gevaarlijke zee rond Stad te hoeven varen. De Stad Skiptunnel (in voorbereiding om te bouwen) moet voor een snelle, veilige doorgang gaan zorgen, groot genoeg zelfs voor cruiseschepen.

Onze 22 ton wegende Cestlavie over het land slepen is natuurlijk geen optie. Ook al zijn we net zo stoer als de Vikingen.

We varen dus langs de kaap Stattlandet in korte broek condities! Bijzonder. Schitterend weer strakblauwe hemel zon en weinig wind. Dat laatste maakt dat we toch behoorlijk schommelen. Ook in deze condities laat de kaap haar stevige gezicht zien. 

Op zee zie ik weer verscheidene Jan van genten. Ik vind het zulke prachtige vogels. Fotograferen lukt deze keer niet want daarvoor is de deining te stevig. Om 14.15 uur ‘s middags komen we aan in het haventje Sandhamn. Weer een mijlpaal. Sinds Groningen 1030 mijl gevaren. Hier is het volledig zomer. Geen wind en bijna iedereen zit in de volle zon. Ik zoek de schaduw op. Wellicht morgen afhankelijk van het weer naar het 

20 augustus. Naar Runde, het vogeleiland om puffins te zien.

Voordat we vertrokken nog even gebruik gemaakt van het snelle internet van het nieuwe hotel hier. Eindelijk mijn blog kunnen uploaden, een dag of 10 later. Het wordt een mooi kort tochtje van 11 mijl onder smalle boogbruggen die de eilanden verbinden. Dat moet heel wat betekend hebben voor de bewoners toen de bruggen kwamen. Geen isolement meer, maar ook minder rust.

Weer ontmoeten we een heel aardige Noor die eerst zijn motorboot voor ons verplaatst zodat we aan de enige steiger in het Runde haventje kunnen aanleggen. Hij gooit er vervolgens al zijn kracht in om de Cestlavie niet precies op een gemeen stuk hoekijzer te laten landen. Later krijgen we van waarschijnlijk zijn zoon vier mooie dikke vette krabben poten krabbenpoten. ‘s Avonds kort gekookt zes minuutjes en met de twee vissen die Meine gevangen heeft opgegeten. De krab smaakt naar kreeft.

21 augustus. Runde. De gehele nacht en de volgende ochtend regen.

Vanaf 1400 begint het weer zich gelukkig aan haar voorspellingen te houden. Het wordt droog en later breekt de zon door. Perfecte condities om te fietsen en wandelen naar de uitzichtpunten voor de vogels. Het is een stevig klimmetje, behoorlijk steil. Schitterende uitzichten. We gaan echter niet helemaal naar boven want we worden opgevreten door de knutjes. Niet aan gedacht om ons in te smeren! Sowieso zijn de puffins er niet meer, want die zijn al op zee. Gelukkig hebben we destijds met onze ronden UK op de Shiant Eilanden er vele gezien.

Papegaaiduikers zijn zeevogels. Ze komen alleen aan land om te broeden. Zodra de jongen groot genoeg zijn, verdwijnen ze weer naar zee en zijn ze voor ons onzichtbaar. Als je papegaaiduikers wil zien, is het dus belangrijk dat je tijdens het broedseizoen naar een broedkolonie gaat. Over het algemeen genomen is van half mei tot half juli de beste tijd. Soms wat eerder, soms wat later, dat ligt een beetje aan de weersomstandigheden in het voorjaar. Maar wie in augustus gaat kijken, is zeker te laat.

Later op de avond komt een echtpaar langs dat hier woont. Ze hadden van vrienden, de man van gisteren, gehoord dat we hier lagen. De man is gepensioneerd zeeman op cruiseschepen. Zou dit leven ook wel willen, maar heeft twee huizen om voor te zorgen. Tsja keuzes!!

22 augustus. Naar Ålesund om ons accuprobleem te laten oplossen??

De volgende morgen varen we van Runde naar Ålesund waar Anda Olsen gevestigd is. Dit bedrijf Anda Olsen Ålesund is ons door meerdere mensen aanbevolen. Het schijnt de top te zijn op het gebied van Victron apparatuur in Noorwegen. Onze hoop is op hen gevestigd. Ik had al eerder telefonisch contact en afgesproken dat ik zou bellen als we in de buurt zijn. Dat is nu dus. Ik krijg direct iemand aan de lijn. (Øyvind). Hij gaat iemand regelen die langs kan komen. Handig vraagt hij ons MMSI-nummer, zodat ze later kunnen zien waar we liggen in de haven. Uiteindelijk vinden we een topplekje aan een ponton helemaal achterin de haven.

23 augustus Regeling langer dan 3 maanden in Noorwegen verblijven. De politie is je beste vriend.

Vanmorgen hier in Ålesund naar het politie hoofdkantoor gegaan om te informeren over het langer dan 3 maanden verblijven in Noorwegen 🇳🇴. Wat blijkt en in tegenstelling tot eerdere berichten van mede ZeilNoord zeilers: als je Schengen niet verlaat, genoeg inkomsten hebt en niet aan het werk gaat hoef je niets te doen. Dus geen formulier en ook niet eens per 3 maanden even het land uit. Dat valt dus weer mee! Ik heb wel een foto gemaakt van het kantoor zodat ik in ieder geval kan laten zien dat ik me gemeld heb. 

Gisteren een bijzondere ontmoeting en herinneringen aan mijn vader verlevendigd.

Ik kwam langs een klein winkeltje dat eruitzag als een ouderwetse drukkerij. Even door het glasvenster naar binnen getuurd. Ik zag allerlei letterbakken en houten ladekasten. Even aan de deur gevoeld. Open! 

Binnen kwam er een man, Torgeir Melsæter in een stofjas maar me toe. Hij is familie van de oprichter en heeft als gepromoveerd historicus duidelijk een hart voor de zaak en haar oorsprong. Ik vertelde over mijn vader en dat hij fotoretoucheur was en ook reclameadviseur. Hij nam me vaak mee naar een klant van hem in Overschie waar een drukkerij gevestigd was. Inmiddels meer dan 55 jaar geleden. Ik moet 12 jaar geweest zijn. Toen ik over de drempel stapte en mijn verhaal vertelde kwamen allerlei herinneringen terug. In de zaak stonden een paar Heidelberger drukpersen, kasten vol met loodletters in alle soorten en maten, een “moderne” machine waar de krant van Ålesund opgemaakt werd. Heel modern, je typte regels die als een loodstrip geproduceerd werd. Daarmee vormde je een gehele krantenpagina. Was de krant gedrukt, dan werd het lood weer omgesmolten. Alles werkt nog en het is geen museum. 2 dagen in de week geopend van 10-1400 uur dus het was puur geluk dat ik op het juiste moment kwam.

http://merkur-melsaeter.no/firmahistorie.html

24 augustus. Een museum voor mij alleen!

Het Jugendstil museum. Deze dag uitgekozen omdat er geen cruiseschepen in de haven liggen. Dat scheelt 13.000 toeristen.

Het museum is erg mooi. Natuurlijk veel kunst uit de Jugendstil periode, maar ook beelden van de grote brand hier in de stad in 1904. Men heeft hiervoor een soort van tijdcapsule gemaakt. Je stapt in een lift die naar beneden lijkt te gaan en door raampjes zie je rood flikkerend vuur oplichten. Als je uitstapt kom je in een kleine ruimte met verschillende tv’s waar filmpjes vertoond worden uit deze periode. Na deze brand waar uiteindelijk maar een dode bij viel, is de stad in een recordtempo van drie jaar opnieuw in steen opgebouwd. En dus in de toentertijd populaire Jugendstil.

Ook wordt Le voyage dans la lune uit 1902 vertoond, over een reis naar de maan, werd een humoristische bewerking van het beroemde boek van Jules Verne en was naamloos populair. Het iconische beeld van een raket in het oog van de maan is nog steeds wereldberoemd.

Ook de eerste Frankenstein film uit 1910 wordt vertoond. Ik had beide ooit wel gezien, maar zeer lang geleden. Bijzonder allemaal en zeker om daar in je eentje van te kunnen genieten!

Ons Accu probleem

Gisteren was Andre Macuk, een monteur via Anda Olsen, al aan boord geweest om eerdere metingen aan de accu’s’ te doen. Die gaven aan dat de accu’s goed zijn. Echter om zeker te weten moet er met andere apparatuur gemeten worden. Deze moet worden opgehaald bij AO. Andre komt nog even langs om e.e.a. te bespreken. Morgen, ook al is het dan zaterdag, komt hij met een collega met de speciale apparatuur. De volgende dag staan beide mannen rond 10.00 uur op de stoep. Ze zijn erg lang bezig, maken van alles foto’s en checken ook of er “stroomtrekkers” zijn. Wanneer ze klaar zijn, leggen ze ons hun conclusie uit, compleet met tekeningetjes. Ook al begrijp ik het op dat moment, reproduceren hier lukt me niet! Het komt erop neer dat de accu’s kapot zijn, er geen foute stroomtrekkers zijn. Of onze Quattro omvormer en charger de goede is, kunnen ze moeilijk inschatten. Echter, die heeft al die jaren geen problemen gegeven en doet het nu ook goed. Ik ga AO toegang geven tot ons VRM zodat hij op afstand kan kijken of alle settings in orde zijn. Ze zullen een Engelstalig rapport schrijven en dat ook naar ons sturen. Dan is het verder aan AO hoe nu verder. Waarschijnlijk kan AO de garantie regelen. Als Andre weggaat, zegt hij dat ik me geen zorgen moet maken om alle uren. Hij zal niet meer dan 3 uur schrijven, want het is ook een hobby van hem. Wordt vervolgd.

27 augustus. Nu aan een steigertje als enig schip.

We verlaten Ålesund met zonnig weer, maar weten dat het gaat regenen. Daarom zijn we al voor ons doen vroeg weg om 09.15 uur. Het is een tocht van 29 mijl en via de Sulafjorden en Hjørundfjorden komen we uiteindelijk in de smallere Norangsfjorden. Het is echt prachtig. Steile wanden met hoge pieken waarop nog sneeuw en zelfs gletsjerijs te zien is. Het weer valt mee en i.p.v. rond 11.00 uur begint het pas rond een uur of 13.00 te regenen. Daarvoor vele flarden met mist rond de bergtoppen. 

In de Sulafjorden zie ik iets drijven, een boomstronk? Het blijkt een dode dolfijn of waarschijnlijk een griende te zijn. Zo te zien onbeschadigd. Het was me al opgevallen dat er veel vogels waren op die plek. Ze waren echter nog niet begonnen met het aanvreten.

We leggen vast aan het enige steigertje hier. Er is elektriciteit en een sauna. Het steigertje hoort bij het beroemde Union hotel op een steenworp afstand. Hotel Union Øye Het is superluxe en een kamer kost rond de 400 euro, maar dan verblijf je wel in een luxueuze ambiance uit het eind van de 19^e eeuw.

Established in 1891, Hotel Union Øye has gained great fame over the years for its wonderful location nestled high in the Sunmmøre Alps. Aristocrats and luminaries from across Europe descended upon the village of Hjørundfjorden to experience this bucolic treasure. Numerous royals, such as Queen Wilhelmina of the Netherlands, Emperor Wilhelm II of Germany, and King Haakon VII of Norway all resided at the hotel at one time or another. Despite the great changes that have occurred in the area over the last century, Hotel Union Øye still radiates the quaint charm that made it a popular among European high society for the last hundred years.

Heerlijk na het drukke Ålesund met iedere dag zo’n 13000 extra toeristen van de cruiseschepen. Bijna allemaal kwamen ze langs ons, dus we voelden ons ook een toeristische attractie. We liggen hier uiteindelijk 5 nachten.

In deze film 210 NM. Na storm Hans verlaten we Skjerjehamn om weer verder noord te varen. We gaan de komende dagen een rustig weervenster zoeken om de beruchte Kaap Stadlandet te ronden, maar eerst varen we langs prachtige baaien en bergen. We liggen op mooie plekken, zoals Leirvik, vissershaventje Herland, Kalvåg, waar we een prachtige wandeling maken met magnifieke uitzichten op zee en de heide in bloei. Vandaar gaat het naar Silda, ons uitgangspunt om de kaap te ronden.

Dat doen we op een dag in zeer rustige condities met volop zon. We liggen een nachtje in Sandhamn, doen heel even Florø aan en varen dan naar het vogeleiland Runde. Helaas zijn we te laat voor de puffins. Die hebben hun jongen al groot gebracht en zijn weer op zee. Van Runde naar Ålesund, waar we een aantal nachten liggen om vervolgens naar Øye te varen. Hier ligt ook het wereldberoemde hotel Union. Het is een prachtige rustige omgeving en ook hier maken we een mooie wandeling.

Enjoy!!