2 juni 2022. Even over het behouden van mijn gezondheid.

In deze blog ook linkjes naar relevante en leuke plekjes. Hierna volgen kortere en meer recente verhalen, dus “stay tuned” en abonneer je op mijn blog. https://cestlaviezwerft.blog

Sinds vorige week is de knop om. Ik voelde het bijna letterlijk gebeuren. Ik wil mijn gezondheid goed houden. Naar de huisarts geweest voor het jaarlijkse bloedonderzoek en vooral ook mijn bloeddruk laten bekijken. 

En natuurlijk mijn gewicht. Inmiddels weeg ik toch weer ruim 85 kg. Vorig jaar in Stockholm was het mij gelukt om af te vallen tot 79. Toen ik begon woog ik 89. Zo erg als toen is het nu niet maar de stijgende trend zit erin. Het is niet anders. Via de huisarts toch maar eens een 24 uur‘s bloeddruk meting gedaan. Dinsdag voor de resultaten een bezoek. De bloeduitslagen zijn goed: nieren, lever, suiker, vitamine D, cholesterol, hemoglobine. Meting geeft ook aan dat er voldoende zuurstof in het bloed zit. Ook geen ruis op het hart. Geen reden voor een hartfilmpje.

Alle goed en sommigen waren zelfs beter dan twee jaar geleden.

Die bloeddruk dat is toch wel een dingetje. De huisarts schrijft mij medicijnen voor. Ik ben er erg door aangedaan. Diep in mij is toch altijd nog de overtuiging van: “ik moet het zelf doen”. Ik ben er zelfs een beetje neerslachtig van. Heb dus ook geen zin om naar de sportschool te gaan, maar ga toch. Na er een nachtje over geslapen te hebben besluit ik eerst nog een keer een poging te doen om toch vier of 5 kg af te vallen, nog meer te bewegen, dus ook naast de sportschool iedere dag 10.000 stappen en vooralsnog de medicijnen niet te slikken. Eerst maar eens kijken of ik zelf de bloeddruk kan verlagen d.m.v. levensstijl verandering. Belangrijk is natuurlijk wel ook om de alcohol te laten staan want iedere dag drinken en vaak zelfs een fles wijn per dag kan niet gezond zijn. Gisteravond dus voor het eerst in tijden niet een glaasje wijn maar veel water. We gaan het zien! Trouwens de rust die ik nu hier ervaar nu we eindelijk in het huis in Lelystad zitten en veel minder sociale afspraken hebben voelt erg goed. Voor mij toch iedere keer belangrijk. Vrienden zijn heel fijn maar ik blijf in mijn hart toch een einzelgänger

31 juli. Daan en Faas aan boord voor twee nachtjes.

Naar een Marrekrite plekje. Zwemmen. Faas roeit in het bootje en drijft weg. Niet zo leuk. Wordt gered door een Fries in een 12-Voets-jol. Die neemt hem op sleeptouw. Tranen weg!

12 augustus. We verlaten Yme om erop uit te gaan. Sebo en Jolanda aan boord.

Helemaal naar Terherne. Drie nachten ankeren. Net als 2 jaar geleden komen Sebo en Jolanda aan boord om te BBQ’en en bij te praten. Eerder besloten we om nu niet meer naar Noorwegen te gaan dit jaar. Het geeft me te veel stress om daar een overwinterplek nu nog te vinden. Achteraf maar goed ook, maar dat lees je later in dit verhaal.

17 augustus. Sneekermeer. Het zwerfgevoel is terug.

Sinds gisteren voel ik me eindelijk relaxed na al de stress en drukte rondom het schilderen, het wegwerken van roest en vooral de renovatie van het teakhouten dek. We wonen inmiddels weer een week of twee aan boord en dit is toch wel waar we thuishoren.

Het zwerf gevoel is terug en bij mij betekent dat het niet uitmaakt waar ik ben. Niet vooruitplannen.

20 augustus Sloten. Zoo fijn zwerven door Friesland zoals vroeger met onze Fair Lady.

Veel veranderd en toch ook weer niet. In de kern blijven de groene weilanden, de koeien, stille anker plekken met visnetten in de verte. Op ieder paal een meeuw. Kijken naar het skûtsjesilen. Een vader en zoon kamperend op de kant naast hun randmeer. Boodschappen doen bij het bakkertje in Sloten en eten bij de Mallemok. We kwamen hier al zo’n 50 jaar geleden net na de opening. Er komt een herinnering in mij boven. Ik die tijd hield ik een plakboek bij van de vakantie. De rekening van het restaurant moest daar natuurlijk ook in. Echter we waren met vrienden met een dochtertje. Jonger dan ik. Zij wilde de rekening ook. Ik moest de wijste zijn van mijn ouders en het haar gunnen. Dat was ik niet, maar verscheurde de rekening met de opmerking: ”Nu hebben we beiden niets!” Niet om trots op te zijn.

Nieuw: mooie karaktervolle nieuwgebouwde motor scheepjes, die lijken op de bak dek kruiser Pavia, die we voor de Fair Lady hadden.

23 augustus. Gisteren wel 3 mijl gevaren! Ankeren op de Grote Brekken.

Als we langs een andere Ketch varen, worden we aangeroepen. Dus even achteruit. Het zijn Cor en Ingrid met hun SY Jonathan Seagull. Zij kennen Cestlavie van vroeger. Later roei ik naar hen toe voor een praatje. Leuk! Zo worden we steeds meer bekend met haar historie.

De volgende dag wordt er druk gezeild door jeugd in kleine bootjes die zeil les krijgen. 1 van de bootjes vaart dicht naar ons toe: “mevrouw, we hebben zo’n honger!”. Ik geef beide jongens een Barebell energie reep. Helemaal blij.

25 augustus. Via Lemmer een mooi zeiltochtje naar Enkhuizen.

Prachtig weer en een klein windje. Heerlijk. Dan gaar mijn telefoon. Het is Mabel van de Dreamcatcher. “Waar ben je dan”? Vraag ik. Ze vaart naast ons en post een leuk berichtje op facebook.

Zomergasten gekeken. Voor het eerst in jaren. Raven Van Dorst wilde als kind al nooit zomaar ergens bij horen, omdat dat ‘te makkelijk’ zou zijn, en je dan ‘nooit voor jezelf gaat nadenken’. ‘Als je in je jeugd in een warm bad valt en overal bij hoort, ga je dan ooit nog zoeken en nieuwsgierig zijn

27 augustus. Na heel lang niet gezien: Ilona en Joost aan boord.

Door allerlei omstandigheden waren Ilona en ik het contact verloren. Even wat geschiedenis. Onze ouders ontmoetten elkaar toen onze moeders in Rotterdam in het oude St Franciscus Gasthuis in het kraambed lagen. We zijn dus bijna even oud. Onze ouders raakten bevriend, gingen ook varen en Ilona was vaak bij ons aan boord. Ze voelt als een zusje. Het weerzien na die jaren voelt als vanouds en binnen de kortste keren zijn we “thuis” bij elkaar. Ze blijven 2 nachtjes slapen, dus er is tijd om uit te varen en te ankeren!

5 september Terherne. Niet ver varen want schroefas lager moet vervangen.

Trippel, trippel aan dek vanmorgen rond een uur of 8. Duca. Zou ze dan eindelijk een keer haar behoefte doen aan boord? 

Op het Sneekermeer voor anker. Heerlijk weer. Zojuist het schip voor het eerst na de schilderbeurt langs de romp en waterlijn schoon gemaakt. 14 meter is dan best lang. Hele klus, maar geeft voldoening. Morgen spierpijn?

We blijven hier in de buurt want veel varen kan helaas niet: lager schroefas moet dus vervangen worden. Daarvoor gaat ze 27/9 op de kant bij onze werf. Het is even niet anders. Ik ben al blij dat we het nu ontdekken en niet komend voorjaar onderweg naar Noorwegen. Het bedrijf https://bakker-ijlst.nl dat ook ons motoronderhoud van onze DAF diesel 575 doet, komt dan ook nu doen. Prettig en vakbekwaam en afspraken waar men zich aan houdt. Waar vind je dat nog. Om bij de schroefas te komen, moet eerst het roer eruit. Daar blijkt ook wat speling te zitten en dit wordt direct ook aangepakt. 

11 september Goedemorgen wat een prachtige ochtend hier op dit Marrekrite plekje aan de Greate Griene.

Goingarijpsterpoelen in Friesland. Greate Grienen We zouden vandaag hier vertrekken naar starteiland om aan de stroom te gaan na 4 nachten. Toch maar niet dus even motor aan. Deze laat in vrijstaand ongeveer 700 watt op. Eventueel later nog de generator erbij. Binnenkort worden in Sneek nieuwe accu’s geplaatst.

Vandaag met mijn drone geoefend. Best leuke stabiele opnames van het eiland!!

24 en 25 september Slotwedstrijden Sneek

Mooi weer en harde wind. Mooie condities om een filmpje te maken van de slotwedstrijden op het Sneekermeer. 

3 oktober. Schrikken van 4 opgeblazen accu’s en vrijgekomen gassen

Omdat onze accu’s de laatste tijd wel erg snel leeg gaan, besloten te investeren in nieuwe. Ze zijn ruim 6 jaar oud. Ook met het oog op onze grote reis naar Noorwegen. We laten het doen bij https://www.aquasolar.nl in Sneek, een mooi bedrijf, waar we eerdere goede ervaringen hadden. In mei heb ik al foto’s opgestuurd van de accu’s, want we willen precies dezelfde omdat ze mooi in de bak onder de hondekooi passen. Dus Nee, geen Lithium voor ons; te duur en wij hebben te weinig elektronica kennis om eventuele problemen op te lossen. In oktober liggen we dus bij hen voor de kant in Sneek en maakt ik de luiken open. Wat blijkt tot mijn schrik: 4 van de 6 helemaal bol en dus opgeblazen. Iedereen schrikt, want we hadden wel dood kunnen zijn door de gassen die in zo’n geval vrijkomen. Terug redenerend vermoeden we dat het is gebeurd in de schilders loods, waar de boot lang stond. We herinneren ons dat we inderdaad een keer “rotte eieren” geur roken toen we bij het schip kwamen. Afijn er gaan 6 nieuwe in. Een paar weken later bedenk ik me dat we dit misschien wel kunnen opvoeren bij onze verzekering. Zogezegd, zo gedaan. De oude accu’s zijn nog bij het bedrijf en een inspecteur komt kijken. Wat schetst mijn verbazing als begin januari plots een 1/2 van het bedrag op mijn rekening staat. We zijn al jaren tot volle tevredenheid verzekerd bij https://www.kuiperverzekeringen.nl

9 oktober. Friesland wat ben je mooi!

Aan “ons” Marrekrite plekje in het zonnetje net uit de wind in de kuip. Wollen vestje opgezocht, fleece handschoenen en sokjes aan. Een kop espresso. Zo warm ik op na de verfrissende duik met Meine. In het weiland achter ons zes reeën.

Prachtig scheepjes zeilen voorbij: een Neptune scherenkruiser bijvoorbeeld. Een kleine Drascombe. De Volkerak Dol-Fijn van René die we hier eerder ontmoetten. Een trintella 1a met polyester opbouw, dus eigenlijk een Harmony 29. Leuk gesprek met bemanning skûtsje Gudsekop, Akkrum uit 1908 dat nu mensen opleidt tot schipper en maat. Geen motor, alles met de vaarboom. Slapen aan boord in het ruim. 

De rest van het weekend besteed aan vertragend lezen. Zelden las ik zo’n mooi boek en ik wil er lang mee doen. Gelukkig bijna 500 pagina’s: “Jouw afwezigheid is duisternis” van IJslandse 🇮🇸 schrijver Jón Kalman Stefánsson : “Het beschrijft balancerend op de rand van proza en poëzie meesterlijk hoe tijd verstrijkt en niemand onberoerd laat. Het is een caleidoscopische generatieroman van de IJslandse meester.”

Extra interessant is ook de muziek die daar geluisterd wordt. Aan het eind van het boek worden alle nummers weer gegevens. De playlist waar over geschreven wordt in Spotify bestaat ook echt! Eiríkur. 

16 Oktober. Duca jarig. Al 10 jaar een vreugde in ons leven.

18 en 19 oktober. Eindelijk dan toch een beetje ZeilNoord en vakantie dit jaar na al de klussen aan Cestlavie.

En wat een heerlijke zeildagen waren het. Eerst met Annet en Rainier bijgepraat in Enkhuizen, toen de volgende dag richting Kornwerderzand. Schitterend weer en wie komen daar aanvaren vlak buiten de haven? Albert en Claudia van de Orion. Normaal komen we elkaar in Zweden tegen hihi. Ze cirkelen wat om ons heen met hun snelle schip en we maken foto’s van elkaar. Leuk. Een paar uur later komt er een zeiljacht aan en ik denk: Dat lijkt de Nehelennia van Dick en Johanna wel. Ze komen vanaf Makkum op ons toe. Meine herkende het schip niet direct en zei nog: wat vaart die man zwabberend op ons af! Nabij Kornwerderzand komt de Zeezot van Albertine en Joop ons tegemoet. Prachtige foto’s van hen onder spi gemaakt. 

We leggen aan op ons favoriete plekje aan de steiger bij Kornwerderzand.

Woensdag draait de wind inderdaad volgen planning naar oost en een prachtige zeildag naar Texel volgt. Heerlijk eindelijk weer op zout. Bij invaren zien de we Zouterik van Tjarda en familie liggen. Misschien de komende dagen even buurten? 

En vanmorgen natuurlijk even over boord in zout water.

24 oktober. 2 dagen. 3 avonturen.

Drie nachtjes blijven we op Texel, een echte vakantie. Wandelen en iedere ochtend even zwemmen in het heerlijke zoute heldere water.

1: Zaterdag is er een goede wind. We vertrekken rond 10 uur op een ongunstig moment qua getij en stroming. Paar buien in het begin. Politiepatrouille die aan boord willen controleren. Zee echter te onstuimig dus het lukt niet. Of ik de gegevens wil sms’en. Prima. Af en toe motor bij en een paar buien. Einde middag is prachtig.

Met 7 knopen glijden we langs de zandbanken in de zon. Een klein zeehondje maakt zich zo hoog mogelijk om toch nog even te kunnen blijven liggen. Later zie ik een aalscholver boven in een prik zitten. Geestig. Wonderschoon is het nu en ik zou wel uren door willen zeilen. Echter Harlingen is in zicht en dan maar direct door de sluis. We zijn immers op weg naar Groningen voor de winter ligplaats. 

2: Een klassiek houten jacht stuntelt wat dus maar voor laten gaan. Na de sluis in het kanaal zien we haar scheef liggen. 4 Duitse mannen gebaren ons: aan de grond met 2.40 diepgang. Te veel langs de kant gevaren. Hulp bieden dus en zoals vriend Arjen het later noemt: een SmitTakje doen. Nog niet zo eenvoudig. Vooruit lukt niet. Uiteindelijk achter vast gemaakt en helemaal richting de overkant van het kanaal. We versperren het kanaal zo en dat heeft het vrachtschip dat nu uit de sluis komt ook in de gaten. Gelukkig houden ze in!  Een blauw zeiljacht lijkt nog even tussen wal en Duits jacht voorbij te willen varen. Net op dat moment komt het jacht los en draait met de punt naar de wal. Dus het blauwe schip moet krachtig achteruit. Dat heb je ervan als je niet even kunt wachten. De Duitsers zijn dolblij. Helaas geen foto’s gemaakt. Concentratie was vereist om geen schade te varen. Dat ging even voor. We stoppen uiteindelijk in Franeker. Geen zin meer om te koken zo laat, dus maar even wat besteld. Lekker en gemakkelijk. 

3: Zondagochtend wil ik nog even een wandeling gaan maken, maar besluit dat niet te doen. Later lees je dat dit een wijs besluit was. Dus doorgevaren richting Leeuwarden. Al jaren wil ik een keertje aan de Prinsentuin in het centrum liggen maar altijd te druk. We arriveren rond 1400 en vinden een prachtige plek. Geen bomen in de buurt dus hopelijk weinig blad op de boot. Rond 1500 komt havenmeester Sytze langs. Ik reken direct 55 euro af voor twee nachtjes. Leuk Leeuwarden verkennen! Dan herinner ik me het bord aan het begin van de stad over de stremming van de Hegedyksterbrug bij Dokkum die zo’n 14 dagen gaat duren. Oeps direct trossen los. Sytze geeft ons de tip om via contactformulier het liggeld terug te vragen. We halen het net op tijd voor 1800 uur de bruggen van Dokkum te halen. De brugwachter van Burdaard werkt geweldig mee. Hij belt zijn collega’s verderop en als we aankomen bij de bruggen gaan ze al open voor we er zijn. Heel fijn en het bruggeld in het klompje meer dan waard. 

Bij aankomst staat de Hegedyksterbrug open en varen we door naar de schreiersbrug die tot 1900 draait. Echter geen reactie op de marifoon. Dan maar achteruit terug naar de steiger die we zagen. Mooi aan een weiland. Heerlijk voor Duca. Straks met de fietsjes naar Dokkum voor boodschappen. Net even gecheckt dat fietspad eerst komt en dan pas de sloot 🤪.

Voor Groningen nog 4 nachten aan een steigertje.

Bij het Lauwersmeer liggen we met heerlijk weer nog 4 nachten aan een steigertje. Schitterend. Veel vogels, waaronder de zeldzame roerdomp, die in het riet naast onze boot een plekje heeft blijkbaar. 

30 oktober. Vanmiddag maar eens stevig aangepakt in Garnwerd.

Lentejurkje uit de kast en een beetje opgetut. Vervolgens van 12.00 uur tot 16.30. Lazy Sunday lunch bij https://www.bijhammingh.nl  in Garnwerd. Vijf gangen én twee amuses. Hard werken dus vooral voor de chef. Wat een geweldige culinaire ervaring! Inclusief wijnarrangement dus vandaag maar niet meer uitvaren. Bij de schuur tegenover ook hierbij behorend sjouwden de gasten zelf hun tafels en stoelen naar buiten vanwege het extreem mooie weer. De wintertijd kan slechter beginnen 👍😋

3 november. Zeilmeisje in de grote stad Groningen kijkt haar ogen 👀 uit!

Paar dagen geleden in de ochtend nog even rondje Garnwerd gelopen en de laatste mooie bloemetjes gefotografeerd. 

Precies volgens planning op 31/10 aangekomen in de Oosterhaven; dus voor de winterregeling bruggen. Tip in deze tijd varen: check de berichten pagina van RWS voor stremmingen. Ook nu weer een brug voorbij Garnwerd die alleen voor 07.00 en 12.00-12.30 en na 16.00 draait.

Oosterhaven is onze winter ligplaats.https://jachthavenoosterhaven.nl Christa de havenmeester stond ons al op te wachten, samen met Ineke van de Zeezwaluw.

We liggen in een bad van blad 🍁Gisteren ging Meine een brief posten en kwam terug met het provincie gastenvlaggetje van Groningen én een bos bloemen. Nu we stilliggen kan dat weer. Gisteren net voor donker Duca uitgelaten en inderdaad pal aan de grens met de oude binnenstad. Doet me denken aan Leiden toen ik daar studeerde, zo’n 45 jaar geleden. Daarna heb ik nooit meer in een stad gewoond. Erg leuk om mee te maken maar ook wennen aan stadse geluiden. De klok van de Martinitoren vlak bij slaat snachts niet zoals in Enkhuizen. Het waait hard en de blaadjes gaan nu snel van de bomen aan de gracht. Vele op onze boot.