Er gaat niets boven Groningen, voor ons een winter lang.

En zo wonen we ineens weer een halfjaar in een stad. Sinds we hier 1 november aankwamen loop ik veel. Gemiddeld >10000 stappen per dag. (en nu 1 Mei is dat daggemiddelde er nog steeds) De stad zelf is heerlijk compact dus meine en ik doen alle boodschappen, lopend met een boodschappenkarretje. Oud Jaar vieren we aan boord met Petra en Peter, die ook in Zweden met ons meevoeren. Direct na dat weekend vereren Caroline en Gert ons met een bezoekje. 18 Januari een heerlijk rondje Paterswoldemeer in het zonnetje gelopen. De regen begon pas toen we weer in de bus terug naar het centrum zaten. Goed getimed en een heerlijk smakelijk intermezzo bij het Scandinavisch dorp.

We halen cultuur in. Van Wende’s “de Wildernis, Loes Luca t/m een prachtige film.

O Malleys pup is een perfecte plek om na te genieten van een schitterende Ierse film. The Banshee of Inisherin  Over een vriendschap. Over aardig zijn. Over heel ver gaan om je punt te maken. En dat alles in het schitterende landschap van een eiland aan de westkust van Ierland. Dus ook herinneringen aan onze zeiltocht rond Ierland. (Een eerdere film uit 2008 van hetzelfde stel is ook zeer de moeite waard. In Bruges) 

11 februari ZeilNoord dag Enkhuizen

Sinds het overlijden van René Vleut ben ik beheerder van ZeilNoord. Een facebook groep gericht op zeilers die naar Scandinavië varen. Ik doe het samen met Arjen Weber. Afgelopen najaar kregen we het idee om elkaar eens life te ontmoeten. Daar bleek veel animo voor. Uiteindelijk kwamen 165 mensen naar het Strandpaviljoen in Enkhuizen. Ik organiseerde een Open Space conferentie, zoals vroeger tijdens mijn werk. Echter nog nooit gedaan voor zover mensen. Het was een geweldige dag en iedereen werkte positief mee.

28 februari herinneringen aan mijn moeder Aafke

Vandaag zou mijn lieve mama 102 geworden zijn. Ze werd 79 en toen ze al borstkanker had, wilde ze nog een mooi reis maken. Een laatste wens. Met de trans Siberische trein van Petersburg via het Baikalmeer en Mongolië naar Peking en Shanghai. Dat hebben we gedaan, waarna ze een werk na thuiskomst in haar slaap overleed. Wat was dat een grote troost, eindigen voordat de echte uitzaaiingen en pijn kwam. Ik ben er ook trots op dat ik dat toen gedaan heb, er het lef voor had. Dit alles is inmiddels ook alweer bijna 23 jaar geleden. Naast haar nieuwsgierige zwerversgeest (ze ging nadat ze weduwe was geworden ook nog naar de Noordkaap en ging mee met een trans-Atlantische cruise, omdat ze varen op zee mee wilde maken) erfde ik van haar en van mijn vader de liefde voor bootjes. Geboren in Rotterdam zei ze als kind dat ze later matroos wilde worden. Dat gebeurde niet maar in 1939 stapte ze op de Rottemeren wel bij mijn vader in het bootje, een mooie houten BM, om nooit meer uit te stappen. Uit de oude doos wat foto’s van onze zeilvakanties met de Fair Lady zo’n 60 jaar geleden!! Wat ben ik dankbaar dat dit varen nu “in mijn genen” zit. Vorige week was het precies 5 jaar geleden dat Meine en ik aan boord van onze Cestlavie gingen wonen. Ik in ieder geval geïnspireerd door Aafke en Jan.

22 maart Onze Tibetaanse “dochter” Tseyang kennen we al 20 jaar en komt op bezoek

We hebben haar financieel geholpen met haar studie on Kathmandu destijds in 2002. We hebben al die jaren contact gehouden. Nu komt ze met haar Hongaarse vriend Norbi op bezoek. Ze blijven 4 nachtjes, we koken om beurt en ik huur een auto, zodat we Noordpolderzijl (in 2013 lagen we hier voor het laatst met de Ithaka. Nu kunnen we er niet meer komen, want bijna geheel dichtgeslibd. Het Zeehondencentrum in Pieterburen was ook zeer de moeite waard. Veel positief veranderd in de afgelopen jaren. Op de terugweg naar Groningen stoppen we bij een dijk om de eerste lammetjes te zien. Norbi maakte een goulash en tseyang de volgende dag een curry.

7 maart. Gisteren een buitenkansje.

Met de Klipper Najade van Hans Vlasbloem van Groningen naar Zoutkamp gevaren. Prachtig tochtje. Beter weer dan voorspeld. Wel nog twee sneeuwbuitjes. Na heerlijk stil slapen in de ochtend een witte wereld.

In verband met ov-staking (elektrische) fiets meegenomen. Volgende dag met een paar omwegen 37 km teruggefietst door het nog gedeeltelijk witte Hoge Land. Koud dus🥶. Opgewarmd bij Wierdenland museum in Ezinge. Daar bleek een schitterende expositie van kunstschilder inclusief 50 minuten durende film van kunstschilder Matthijs Röling. Verkleumd aan boord gekomen Meine maakte een finishfoto. Om 2100 uur in mijn bedje en klokje rond geslapen.

Veel (nieuwe) vrienden op bezoek. We verkommeren niet in Groningen

Velen komen op bezoek. Ad en Elzo, de broers van Meine: Hans en Drikus. Biljarten. Ilona en Joost. Frank en Lucie. Annet en Rainier, met wie we samen Boot Holland in Leeuwarden bezoeken. Wim en Babette. Sebo en Jolanda. Peter en Petra. Stef en Manon even ver vanuit Gambia voor familiebezoek. Bij Eke en Gerard bij op bezoek geweest in Haren, maar helaas niet meer gelukt elkaar voor het varen nog te zien

 Via de havenapp maken we nieuwe vrienden. Begin november organiseerde Christa een borrel voor alle “winterliggers”.  Dat hielp! Tijdens een wandeling ontmoet ik Wilma, die mij aanspreekt omdat ze Duca zo leuk vindt. We ontdekken dat we elkaar kennen, want ze sprak me afgelopen zomer ook al in Sneek op het Starteiland. Ook over Duca. Wat een toeval! Extra leuk is dat ze bereid is Duca bij haar te laten logeren, toen we naar Sauna Nieuweschans gingen. Op het sportveldje voor de haven ontmoet ik Wendel, die mij in het voorjaar als PT helpt mijn conditie te verbeteren. Top! En we laten hen die niet naar Groningen kunnen komen zelf ook niet verkommeren. Begin april huur ik weer een autootje bij Autohopper Een geweldig bedrijf met vele vestigingen. Ik huur dan de goedkoopste voor 29 euro per dag, maar kreeg regelmatig een upgrade zonder extra kosten, als die niet beschikbaar was. Zo bezoeken we Daan en Reni, Henk en Garmyn, Karin en Ton en rijden we naar Havelte waar de dochters van Meine; Nanet en Laura ook naar toe komen voor een heerlijke lunch. Heerlijk om iedereen nog gezien te hebben voordat we aan onze lange reis beginnen!

April. De eerste voorbereidingen voor 1,5 jaar Noorwegen.

Er gaat dus wel iets boven Groningen: Noorwegen dus.

• Eerst maar eens begonnen met het regelen van een winter ligplaats in Trondheim. Het belangrijkste als eerste want Ik heb begrepen dat dat in Noorwegen echt nodig is. Een tijdje geleden bevestiging gekregen van Roar Johnsen, de havenmeester dat we een plekje krijgen in Brattøra Basin. Het lijkt op afstand een mooie plek, met pal naast de haven het grootste zwembad van Noorwegen. En er is ook een Sjøbadet. (Zout buitenbad). Als het goed is bevriest het water in de haven niet als gevolg van de warme golfstroom.
• Afgelopen najaar hebben we ook alvast nieuwe accu’s en nieuwe zonnepanelen geregeld en met oog op de koude winter in Trondheim een Noors elektrisch kacheltje aangeschaft. Een convector wandkalender van 600 watt van het merk Mill. Werkt hier in Nederland ook goed. Als het hier vriest dan is het ‘s ochtends zonder dat kacheltje in de deck House een graad of acht. Beetje fris dus. We verheugen ons nu al op de goedkope energietarieven in Noorwegen.
• Ook weer een abonnement op https://www.harbourguide.com  afgesloten, zodat we de tekst in het Engels kunnen lezen. Nieuwe papieren zeekaarten besteld. Ik heb oude uit 2005.
• Toch nieuwe papieren kaarten besteld. NV Verlag 2023. 
• Onze extra 40 meter lange ankerlijn opgediept die we al die tijd al aan boord hebben. Zo kunnen we de ketting verlengen.
• Eet voorraad geïnspecteerd en ouder dan 2 jaar over de datum (2 blikken soep) weggedaan. 
• Lid geworden van Noorse reddingsmaatschappij en app gedownload. Kost iets meer dan 100 euro, maar wel de moeite waard, omdat ik begrepen heb dat hulp tot hoge kosten leidt. Bovendien, goed om dergelijke organisaties te steunen.
• Nieuwe handheld marifoon met Gps en nood knop die de positie uitzendt. Dat kan onze sailor niet. 
• Schaatsen en de langlaufschoenen van Meine opgehaald uit onze opslag bij broer Drikus. Daar bleek ook nog mijn blauwe wollen zeeduffel van de Biesot uit Leiden te liggen, 30 jaar oud, nog helemaal goed én ik pas hem nog. 
• Tot slot: rigoureus minderen met alcohol. Niet alleen omdat het in Noorwegen zo duur is, ook voor onze gezondheid! Dan hoeven nieren en lever hoeven niet zo hard te werken.

18 april Zo blij als een kind, maar wel met mededogen

Gisteren de stad Groningen verlaten. Zonnig maar koud. Ons zoveelste “thuis”, zoals mijn iPhone aangeeft. Na Langbroek, Nederhorst den Berg, Sneek, Enkhuizen, weer Sneek, Stockholm en Groningen. Allemaal plekken waar we sinds we nu 5 jaar aan boord wonen, de winter doorbrachten. Wat een rijk leven hebben we toch! Een winter in Groningen sprong er wel uit. Wat een heerlijke stad én een verleiding voor de portemonnee hihi. 

Ook een stad met zwarte kanten. Best veel zwervers en verslaafden. Aan de kade waar we lagen werd het bankje druk bezocht. Ik noemde dit het “blow bankje”. Met een van die jongens had ik meer contact, een 30-jarige Pool, die vaak zijn telefoon bij ons aan boord liet opladen. Een paar dagen geleden vertelde hij mij in tranen zijn levensverhaal. Gewelddadige vader die zijn moeder het ziekenhuis insloeg, hij reagerend door hem neer te steken (niet dodelijk). De rechter die vroeg: wilde je hem doden? Ja. 7 jaar gevangenis. Ik was er helemaal stuk van. Ik heb er een halve nacht wakker van gelegen. Een intelligente jongen op weg naar een diep dal en je kunt niets doen. Zijn oudere “collega’s”, zie je strompelen door de stad. Zijn voorland? Het enige dat ik kon doen was luisteren met mededogen. Trouwens, contact leggen met deze mensen is naar mijn mening goed. Ook voor onszelf. Toen we een keer een week weg gingen bepakt met koffers etc., bedacht ik me: “Als ze nu op het bankje zitten, spreek ik ze aan met letten jullie een beetje op de boot”? Beter vertrouwen dan wantrouwen. Zonder al te naïef te zijn natuurlijk!

De winter van ons af laten glijden.

Zoals vaker of eigenlijk altijd na een lange winter varen we een klein stukje en zoeken een mooi plekje voor een paar dagen. De eerste 3 dagen liggen we dus in het Reitdiep midden tussen de weilanden. Lekker met zijn tweetjes in de natuur aan boord. De winter van ons af laten glijden en onze plannen verder concretiseren. Zonnig en koud met noordoostenwind kracht 5-6. Hierna voeren we naar Zoutkamp, door de brug en vinden een plekje in de Hunzegat Jachthaven Via de kraan van havenmeester Pieter wordt Meine en een kompaan naar boven getakeld om de Mussenstag vast ts zetten. Moest nog wel even gebeuren. We liggen afwisselend in de haven en aan een Marrekrite plek. Life is good 🤗. In de avondschemering loop ik voorzichtig om slakken te ontwijken. Het knappend geluid af en toe geeft aan dat dit niet lukt Vogels spotten: kiekendief, zeearend (de foto’s die ik maak, halen het qua kwaliteit helaas niet bij degene die ik in Zweden maakte), havik, Vitis gezien en Wielewaal gehoord. (Wist niet dat Wim de Bie deze tekst schreef) De Wielewaal Wim de Bier

Kom mee naar buiten allemaal, dan zoeken wij de wielewaal 

En horen wij die muzikant Dan is zomer weer in ’t land! 

Dudeldjo klinkt zijn lied, Dudeldjo klinkt zijn lied, Dudeldjo en anders niet.  

Hij woont in ’t dichte eikenbos Gekleed in gouden vederdos. 

Daar jodelt hij op zijn schalmei Tovert onze harten blij. 

Dudeldjo klinkt zijn lied, Dudeldjo klinkt zijn lied, Dudeldjo en anders niet.

In de poeltjes veel drukte als gevolg van kuitschietende karpers. Al deze kennis hierboven opgedaan via praatjes met mensen die ik onderweg tegenkwam. Gisteren gevlogen met mijn drone vanaf de parkeerplaats bij he haven. Daar mocht het nog net. Kort filmpje en geniet van de beelden.

Bijna zover om richting Noord te gaan. In 1 keer naar Helgoland?

Alle voorbereidingen zijn gedaan en het ziet er naar uit dat maandag 8 mei een mooi weergat oplevert. Besloten om van hieruit in 1 keer naar Helgoland te zeilen. Hier even na hoogwater vertrekken rond een uur of 13.00. In het donker hopelijk bijgelicht door de volle maan van 7 mei. Ik heb er zin in, ook al voel ik straks vlak voor vertrek vast spanning. 

Nog even onze plotter opgeschoond. Alle oude routes en waypoints eruit. (Ik heb ze nog wel als file op de laptop) Nu alleen een nieuwe route naar Helgoland vanaf Lauwersoog erin. Cestlavie ombouwen van woonboot naar zeilboot ⛵️

8 mei, We doen het toch maar met zijn tweetjes, totaal 110 mijlen

Vanmorgen spaghetti gemaakt met de zelfgemaakte saus die ik van Ad kreeg toen ze aan boord waren.

Verslag van 22 uur varen. Vertrek marrekrite 10.00 uur. Door de sluis 1130. Op motor tot we buiten zijn en wat wind kunnen pakken. Om 13.15 zeilen we! 14.45 wordt het een krap koersje, dus motor aan. Om 18.30 wind helemaal weg en zeilen weg. 23.00 beetje wind, dus kluiver erbij. Af en toe kleine miezer buitjes, maar niet de buien die voorspeld waren. Verder een prachtige nacht en niet koud.

Om 01.45 maan komt bloedrood op boven Baltrum op. Om 6.30 stevige zuidenwind, kracht 5 en met kluiver en bezaan zeilen we nog even heerlijk 12 mijlen. Dicht bij Helgoland wordt de zee woelig, dus goed sturen. We leggen om 06.30 aan naast een grote Lagoon. Een paar uur later kunnen we verkassen naar een plek direct aan de drijvende steiger. 

Ook Duca heeft het perfect gedaan en de meeste tijd geslapen. Ik heb de hele nacht juist niet geslapen en toen twee keer een uurtje in de ochtend nadat we waren aangekomen.

Wij hebben de eerste 110 mijlen dit seizoen weer gedaan. Verrassend hoe snel na anderhalf jaar niet op zee varen we onze routine oppakten en weer een goed team werden. Dat voelt erg goed en geeft zelfvertrouwen. De laatste grote tocht was november 2021 vanuit Cuxhafen terug naar Nederland en toen waren we samen met Stef en Manon 

Bijvoorbeeld hoe we samen beslissingen nemen bij oversteek boei jade 1 en 2. Oversteek over de traffic Lane van de Jade is geen probleem, maar nu wilden we naar Helgoland en dan moet je over een druk “kruispunt” heen! Bijna nog donker! AIS helpt maar groene en rode lichtjes geven me toch nog steeds meer info. Voor de “zee-leken” deze info gehaald van www.gratisvaarbewijs.nl “Om in het donker zichtbaar te zijn maken alle schepen gebruik van navigatielichten. Behalve voor het zichtbaar maken, helpen navigatielichten je om te bepalen van welke kant je een schip ziet en om welk soort schip het gaat. Het is makkelijk om de verlichting van vaarwegmarkering en navigatielichten uit elkaar te houden want vaarwegmarkering (boeien) heeft verlichting die aan en uit gaat en navigatieverlichting is altijd aan. 

Boordlichten: Aan bakboord een rood licht en aan stuurboord een groen licht die van opzij en van voren zichtbaar zijn. 

Toplicht: Een wit licht dat van opzij en van voren zichtbaar is. Het toplicht is altijd hoger geplaatst dan de boordlichten. Heklicht: Een wit licht dat van achteren zichtbaar is. 

Als je een schip recht van voren ziet, zal je dus de beide boordlichten en het toplicht zien. Zie je een schip van recht opzij, zal je één boordlicht en het toplicht zien. Als je een schip recht van achteren ziet, zie je alleen het heklicht. De hoek waaronder de navigatielichten zichtbaar zijn overlappen een klein beetje. Daarom zie je beide boordlichten als je een schip recht van voren ziet (het schip komt recht op je af… opletten dus!) en als een schip je voorbijvaart, zal op een gegeven moment heel even zowel een van de boordlichten, het toplicht en het heklicht zichtbaar zijn.” Als je de lichten ziet wisselen van rood naar groen of omgekeerd, kun je zien of een schip voor of achter je langsgaat.

Hieronder een animatie van onze track vanaf Groningen t/m Helgoland.

De komende dagen?

Vanaf vrijdag wordt het zonnig en oostenwind. Gunstig om in 1 keer naar Thyborøn te zeilen. We weten nu weer hoe het moet! Of dat lukte, lees je in een volgend blog.