Aan het eind weer een linkje naar al weer het 7e filmpje

Film nummer 7: Twee dagen regen achter elkaar en harde wind. We liggen beschut in de mooie Paradisviken van Finnhamn. En wat doe je met het slechte weer? Zonnige foto’s en films verwerken tot een nieuwe YouTube film. Deze keer vooral over onze zeiltocht naar het natuur reservaat van Stora Nassa in de buiten archipelo van Stockholm. Mooi weer en een prachtige zeiltocht. Ook nog even een ontmoeting met de Zweedse marine die met hele snelle boten aan het oefenen is. Een zwaan schrikt er van op en ik ook. De groep eilanden is een verzameling van 400 grotere en kleinere. We liggen voor anker en maken een tochtje met de dinghy door het natuurgebied. Heel erg rustgevende slow sailing deze keer dus, met passend muziek. Geniet ervan!

18 mei. Mooie anker plek gevonden 2 mijl noord of Vaxholm: Resarö

We nemen afscheid van Marianne en Berndt en hun leuke hond Selma. We moeten nodig boodschappen doen en vooral wijn inslaan. Waar dat toch blijft? We gaan dus naar Vaxholm, want daar is het handig om boodschappen te doen (een van de weinige Stadjes waar een Systembolaget is. Andere kleinere plekken in de archipelo hebben alleen een service dat je moet bestellen.) Vaxholm is een dure Gasthamn en ook onrustig door de vele veerboten, dus na de inkopen weer naar een ankerplaats vinden wij wel zo handig. En via Facebook worden we daar opgemerkt door een Nederlander: “Daar ligt nooit een boot en ineens zag ik een NL vlaggetje! Veel plezier”.

20 mei. Zomaar een mooi gedichtje van Toon Hermans. Voel me liefdevol aangesproken.

“Weet je, er moeten mensen zijn die bellen blazen

En weten van geen tijd

Die zich kinderlijk verbazen

Over iets wat barst van mooiigheid.”

21 mei. Vrijdag, de “Krog” van Finnhamn open en ik besluit weer eens te trakteren. 

Na de ankerplek bij Vaxholm varen we zeilend door smalle doorgangen en langs prachtige Pipi Langkous huizen, zoals ik ze noem. We zitten hier echt nog in de luxe van Stockholm. Uiteindelijk varen we toch bijna de gehele 17 mijl op de motor omdat er geen wind is. We hebben gekozen voor Finnhamn, een mooie beschutte baai, waar het in juli topdrukte zal zijn. Nu terwijl het pinksterweekend is met mooi weer, liggen er toch maar een paar jachten. Wel van die hele dure grote moderne polyester motorjachten, van zeker een miljoen of meer het stuk. We ankeren eerst een nachtje en gaan dan aan de houten steiger. We gebruiken nog geen stroom want de zon schijnt genoeg en de panelen laden op. Mooi is dat we hier automatisch gratis wifi hebben.

Heerlijk Aziatisch gegeten. We doen het uitgebreide menu met 6 kleine heerlijke hapjes. Ik als het dessert over, maar Meine geniet van zijn toetje met een glaasje Madeira, dus ook maar even opgezocht en geluisterd naar Ted de Braak: “Een glaasje Madeira my Dear, dat is zo veel chiquer dan bier”. Blijft leuk!

22 mei. Een schitterende zonnige zeiltocht naar de buitenscheren van Stora Nassa.

We waren eerst van plan om door te varen naar Svenska Högarna aan het uiteinde van de buitenste archipel. Volgens beschrijvingen is het een mythische bestemming, waar veel pleziervaartuigen van dromen. Het is echter te ver, althans voor ons die meestal laat vertrekken en bovendien wordt een paar dagen later slecht weer verwacht. Je ligt daar dan volledig onbeschut. In Stora Nassa ook, maar wat dichterbij, dus als het slechte weer eerder komt, zijn we snel weer op een veilige beschutte plek.

Wat zeilen we heerlijk terwijl op een bepaald moment de Zweedse marine met zeel snelle boten aan het oefenen is. Een zwaan schrikt en vliegt op.

Ik werk voor de route tegenwoordig vooral met de Navionics app op mijn nieuwe IPhone. (In tegenstelling tot vorig jaar hoef ik nu niet steeds de batterij op te laden). Ik heb dezelfde kaart als op de Raymarine plotter, dus dat geeft ook een soort van extra zekerheid. Natuurlijk blijf ik zelf ook wel nadenken. Het is prachtig maar ook inspannend varen omdat er veel rotsjes zijn waar we tussendoor sturen. Als we naar binnen varen is het ook nog heel goed opletten. Er liggen veel rotsen en sommige net onder de oppervlakte. Naast dat je ze op de kaart ziet, zie je ze met zonnig weer ook als het ware oplichten. Dat helpt!

Stora Nassa. Wat meer informatie over dit gebied met 400 eilanden en scheren.

Het Natuurreservaat Stora Nassa is een maritiem natuurreservaat en bestaat uit ongeveer 400 eilanden en scheren. Sommige daarvan zijn verboden om te betreden en zeker in deze tijd, nu veel vogels hier broeden. Binnen Stora Nassa zijn er verschillende omgevingen. De habitats zijn belangrijk voor een verscheidenheid aan organismen, waaronder vissen, schaaldieren, mosselen, insecten en zeevogels. Ondiepe baaien met gezonde vegetatiegemeenschappen vervullen een belangrijke functie als paai- en kweekgebied voor verschillende vissoorten. De belangrijkste vissoorten in het gebied zijn al decennialang kabeljauw, haring, baars, snoek, witvis en bot. De gevarieerde natuur heeft hier veel vogels doen nestelen, waaronder eidereend, merel, zandspiering, rosacea en diverse meeuwensoorten. Gedurende de periode 1 februari tot 15 augustus is het verboden om aan wal te gaan of dichter dan 100 m van de eilanden in Stora Nassa te blijven, die vogelreservaten zijn. Op de grotere eilanden groeien lage, meerstammige berken en heide, die grote overeenkomsten vertoont met bergberkenbossen. De kleinere zijn vaak bedekt met kleine kruipende jeneverbesstruiken. Bij Stora Bonden liggen resten van voormalig bouwland met sporen van onder meer hooilanden en gekapte bomen. Op natte weilanden zijn er planten zoals weidesleutels, muskusgras, koekoeksbloemen en wild vlas.

We zoeken een ankerplek op een plek buiten het natuur reservaat.  De rood omcirkelde eilanden. Het is echt prachtig om hier te liggen. Er liggen nog wel wat andere jachten, maar daar zien we slechts de masttoppen van. Als ik later Duca ga uitlaten, roei ik naar een geschikt plekje om aan land te gaan, maar dan stoor ik een broedende zwaan. Snel weer weg dus. Officieel mag Duca hier nergens aan wal, dus ik doe het zo kort mogelijk en vanzelfsprekend aan de lijn.

De volgende dag maken we een tochtje van 1,5 uur met het bootje met de elektrische motor. Heel rustig varen we tussen de rotsjes door en soms is een doorgang te smal of raken we toch de grond. Dan roeien we een stukje. De vogels schrikken niet echt van ons, dus het lukt me er een paar te fotograferen. Eenmaal varen we echt dood en tillen het bootje over een paar kleine rotsjes. Achteraf zie ik dat we toch door het reservaat zijn gevaren en dus ook te dicht bij de wal zijn geweest. We hebben het echter zo stil mogelijk gedaan en een elektrisch motortje is dan ook wel weer fijn.

Na twee nachtjes varen we weer terug naar de beschutting van de bewoonde eilanden. Er is geen wind, dus gaan we op de motor. Eerst naar Lökaö Öster, waar we een kleine ankerbaai vinden. Het is een klein eiland en onbewoond. Wel is er bij de baai een erg mooie en nieuwe sauna. Met Duca aan de lijn maak ik een wandeling naar de andere kant van het eiland. Paadjes zijn er altijd wel te vinden en na een tijdje ontdek ik her en der blauwe linten aan takken. Die geven het pad aan. Af en toe schiet er een hert weg en hoor ik die later brullend een blaf geluid maken. Aan het eind komt ik bij een scheef staand stalen huisje met een open deur. Het heeft zijn beste tijd gehad. Binnen een sofa, die volgens mij bewoond wordt door allerlei levend gedierte, dus ik blijf uit de buurt. Teken zijn hier namelijk veelvuldig aanwezig. Ook nog een oude tafel en een stoel.

25 mei is er wind uit de goede hoek. 12 mijltjes zeilen terug naar Finnhamn

Als we net in de baai liggen, vaart het grote schip van de Coastguard binnen. Ze hebben ons natuurlijk op AIS gezien! Zelfde schip andere bemanning. Deze keer geen check op paspoort en dergelijke. Slechts een vriendelijk gesprekje. Prima en zo krijg je gevoel dat we niet voor niets belasting betalen!

26 mei. Regen en nog meer regen. 

Het slechte weer leek eerst niet te komen, maar een paar uur later dan voorspeld gaat het dan toch los. Blij dat we hier veilig liggen: windkracht 6 tot 7 buiten de baai en heel veel regen. We hebben na vier dagen en nu geen zon wel weer elektriciteit nodig. Nu bleek vanmiddag dat de elektriciteit het hier niet doet. Dus heel zuinig zijn. Nog 62 % en onder de 24 volt. In de middag de motor dus even laten lopen en dat helpt. Zojuist kwam de havenmeester c.q. student even langs. Aardige jongen en het is pas zijn tweede dag en hij weet het nog niet zo goed. Eerst betalen en dan pas stroom? Hij heeft echter geen bankcardmachientje en wij geen Swish. Afijn nu is Meine dus onder een afdakje onze green egg aan het opstoken, zodat we kunnen koken. Het vissen vanmiddag met vers gevonden wormen leverde helaas niets op. Later op de avond horen we de Victron zoemen. De elektriciteit is dus op afstand aan gezet.