Aan het eind weer een linkje naar YouTube film 6 van dit jaar

Op pad! Een eerste tochtje 12 mijl op de motor en een mooie beschutte plek gevonden bij Tyresö Gasthamn

Gisteren dan toch vertrokken op weg naar Bullandö voor reparatie autopilot, maar eerst een tussenstop bij Tyresö Slott. Gunnar zwaait ons uit en maakt een filmpje. Leuk! 

Mooie kleine Gasthamn Notholmen, die niet in de grote pilot staat. Hier liggen we veilig aan een steiger en zeer beschut voor de harde oostenwind die later vandaag gaat varen. Kosten met elektriciteit 300 kronen, het gehele jaar door. Gezellig café erbij en dus toch maar weer geluncht om ons eerste tochtje te vieren. Er is altijd wel een excuus te vinden. Gisteren wandeling rondom het slot gedaan. Echt prachtig en er wordt veel gevist en gevangen. Voorntjes, die in deze tijd van het jaar de baai inzwemmen of hier wonen. 

Het tochtje hier naar toe ging nog op de motor, die liep als een zonnetje, ongeveer 12 mijlen. Op de kaart van de Kjalvfjärden stonden een paar plekken, die heel nauw leken met een diepgang van 2,80 meter, maar als zo vaak viel het mee. De meest ondiepe plek van 5 meter en het water was nog niet opgestuwd door harde wind. Zojuist mijn eerste workout aan boord gedaan m.b.v. de tips van Linda. 40 minuutjes en best wel zweten dus effectief. Daarna heerlijk gedoucht. 

6 mei Een nat tochtje en check door de Coastguard. En een weer werkende autopilot!

We vertrekken om 11.00 uur voor een koud en nat tochtje van 22 mijl op de motor. Ik heb mijn warmtepak maar weer opgediept.

Gisteren nog een mooie wandeling gemaakt en een reetje gezien dat rustig stond te grazen. Gelukkig Duca aan de lijn

Als we weg varen een bijzondere ervaring. Voor het eerst in mijn leven zie ik een White Tailed Eagle een vis vangen. Daarna wordt de vogel gevolgd door kraaien die de buit willen afpakken. Hoe het afloopt weet ik niet want ze verdwijnen achter de bomen. Mooi en bijzonder en een fotografisch plaatje in mijn hoofd. Dus kan het niet delen helaas.

Aan het eind van de dag en vlak voor de brug bij Bullandö komen ook wij de Coastguard tegen. We stoppen en met twee grote fenders uit komen ze langszij. Paspoorten gecheckt en ook dat van Duca, die haar inentingen dit jaar gelukkig al gehad heeft. Vraag of we iets aan te geven hebben. Met betrekking tot Corona vertel ik dat we onze eerste vaccinatie binnen hebben en dat vinden ze goed geregeld. Ik hoef het bewijsje trouwens niet te laten zien! Alles verder in orde en in hun woorden perfect. We worden nu ook geregistreerd zodat als het goed is, we later niet nog een keer worden aangehouden. Geen enkele vraag gesteld trouwens over ons lange verblijf hier in Zweden en dat we ons hadden moeten melden of zo.

Zojuist reparatie van onze autopilot betaald. Nieuwe Raymarine pomp plus installatie. Het ging zeer voorspoedig dus uiteindelijke kosten Tymar Marine hier in Bullandö, waren beneden de offerte. Dat maak je niet vaak mee. 

9 mei. Buiten is het koud en regent het met harde wind. Aan de steiger bij Norrviken.

In de little Green Egg op het achterdek is het echter heet. Dus genieten we van aardappeltjes met gestoomde prei met tomaten. Met een lekkere zalm filet.

11 mei op het mooie plekje van 5 november: Siaröfortet.

Korte broeken weer en gebruik maken van mogelijkheden. Als je zo zwerft zoals wij, is het belangrijk om momenten met mooi weer te pakken dus vandaag wasjes draaien. We hebben hier elektriciteit en de zon schijnt. Geen wind om te zeilen.

12 mei. Wat een zeil dag! Knappe kruis koers afgelegd, die precies uitkwam.

Strak blauwe lucht windkracht 4/5. 20 mijl gezeild en alleen het laatste stuk op de motor. Door heel smalle en ondiepe doorgangen, maar door de zon zijn de rotsjes goed te zien. Heel dichtbij af en toe! Nu 20 graden in de schaduw!

13 mei t/m 18 mei. Slow Sailing en de voordelen daarvan: Van het één komt het ander.

Ons plan was een paar weken geleden om naar Åland te gaan voordat we naar het Götakanaal gaan. Dat hebben we dus omgegooid ofwel “de teerling opnieuw geworden”. Redenen? Het is nog koud, Duca moet worden ingevoerd en daarvoor moeten we eerst naar Norrtälje om bij een dierenarts haar een officiële wormenkuur te laten geven, ik wacht nog op een nieuwe drone uit Nederland die in Saltsjöbaden worden afgeleverd én we willen ons 2^e prik ook nog halen in de Familiaklinik in Saltsjöbaden. Kortom te veel en dat geeft stress. Wel jammert van de nieuwe pilot en kaarten. Hopelijk kunnen we daar weer anderen blij mee maken!

Dus liggen we hier in deze baai van Svartsö Kalviken heerlijk voor anker. Na een dagje rust besluiten we te gaan wandelen en roeien naar een privé steigertje. Oké als we de dinghy daar even laten liggen? “Natuurlijk en je mag ook met het schip aan onze nieuwe ankerboei liggen en stroom gebruiken en ons wifi ook”, zegt Berndt. Dat is geweldig gastvrij en daardoor hoeven we niet naar de andere kant van het eiland om in de Gasthamn te gaan liggen. Na een prachtige wandeling waarbij we in een soort sprookjesbos terecht komen, ontmoeten we een ouder stel bij een bijenkorf. Zij zijn eigenaar van het land en de vrouw heeft alle kleine schilderijtjes gemaakt die her en der in het bos hangen én ook blijven hangen. Echt schattig. Ze vertellen ons ook dat er de volgende middag bij een boerderij de koeien voor het eerst de wei in gaan. Een echte sociale happening, vooral ook omdat het voor de eerste keer is dat dit hier gebeurt. De boerin springt op een steen en spreekt ons allen toe. Ook al is er schrikdraad, het ie niet helemaal zeker hoe de dieren zullen reageren. Dus voorzichtig zijn. Het duurt even voordat de koeien los komen. Ze hebben dit natuurlijk nog nooit mee gemaakt. Even later gaan er ook 4 varkentjes de wei win. Dat wordt hier in het najaar smikkelen en smullen! De familie van Berndt en Marianne (zo heet zijn vrouw echt) komen ook nog even, ik trakteer op een biertje en voor ik het weet zit ik met een 6 maanden oude baby op schoot. Meine en ik blijven hier lekker eten en wandelen daarna over kleine paadjes door het bos terug naar de boot.