Blog 8: 16 oktober – 14 november, Cestlavie zwerft in zeer rustig tempo van de Högakusten richting Stockholm: Soderhamn t/m Saltsjöbaden : 250 mijl.

Comments 4 Standaard

Aankondiging film en korte epiloog van dit zeilseizoen. Aan het eind van het blog weer het bekende linkje naar YouTube!!

Het laatste blog (8) en film (9) van 2020. Zeilen in oktober en november langs de oostkust van Zweden. Het bleef maar goed weer en dus konden we er geen genoeg van krijgen. Uiteindelijk onze laatste ankerplek op 12 november voor 2 nachtjes. Langer lukte niet meer vanwege te weinig zon op de panelen! Achteraf gezien zijn we heel blij en dankbaar dat we het lef hadden om toch naar Zweden te gaan. Ondanks Corona. Wat hebben we weinig gemerkt van alle stress in Nederland. Voor ons was het een goed jaar. Prachtig weer. Redelijk veel kunnen zeilen. Op de heenweg naar het noorden veel zuidenwind. Op de terugweg ook helaas, maar toch ook wel noorden wind. Dan werd het direct kouder. Geen pech en aanvaringen gehad. He enige dat er mee ophield, of in ieder geval een zorgwekkend geluid begon te maken, is onze autopilot. Die hebben we dus niet meer gebruikt. En sinds onze stuurcilinder is gereviseerd dit voorjaar, gaat sturen met de hand ook een stuk gemakkelijker. Bovendien waren het geen enorme dag afstanden. Hiernaast vind je een screenshot van de belangrijkste data. Geniet van de film met veel zeilbeelden en prachtige zonsondergangen.  En detailkaartjes via Google Earth van onze tracks! De belangrijkste data van het gehele zeilseizoen vanaf Delfzijl.

18 oktober. Lekker windje (6-7) vandaag of iets teveel? Segelvik – Axmar Bruk

Gisteren zes mijltjes met weinig wind naar de baai van segelvik gedobberd met gemiddeld 2,5 knopen.  Mooi aan de steiger maar verder alles opgeruimd. Geen elektriciteit. Wel een mooi oud houten clubhuis. Door de ramen naar binnen turend, maar ik foto’s van het interieur en oude zeilplaten. Er is een windwaarschuwing: NW 5-6 en geen buien. Aflandig dus en we wagen het erop. Wel een stuk over open zee. Resultaat? Bijboot bijna verloren doordat hij omsloeg en onder water trok, dus motor aan en in de wind tegen de golven in sturen. Het lukt Meine het bootje aan te halen en extra vast te maken: 1 bevestiging punt los gescheurd. Leren we het dan nooit? Bijboot aan dek of in de davits met harde wind! Ook knalt er nog een schoot kikker van de bezaan giek af en overboord. (We varen met alleen bezaan en kleine fok) Oja en mijn wollen kleurige handschoen waait ook nog overboord! Kortom, moe maar voldaan hier in Axmar Bruk aangekomen. Wel moe van de adrenaline. We waren hier op de heenweg ook en het is een plek die met harde eind goed aan te varen is. Met 7,5 knopen stoven we nu het rotsjes gebied in. Goed opsturen en opletten met windvlagen tot 7. Dan wil het schip oploeven en meestal richting rotsjes hihi. Morgen rustdag! De zeearenden waren er trouwens ook weer. Blijft prachtig. De volgende dag zon, maar te koud om buiten te zitten

20 oktober. Dinsdag: Frisjes met natte sneeuw en weer 15 mijltjes zuidwaarts! Norrsundet. Woensdag tegen de verwachting in droog en weer 25 mijltjes verder Gävle.

Tsja, dat weet je als je in deze tijd van het jaar vaart! Gisteren bijgekomen van onze enerverende zeiltocht! De zon scheen de gehele dag maar toch te koud om buiten in de kuip te zitten: 3 graden.   Bovendien waait het of hard en de wind gaat pas liggen rond 1500 uur. Dat is te laat om nog te gaan varen, want het is hier nu om 1800 uur donker. Bij Axmar brukhier wordt de kade vernieuwd. Mooi met balken en met traditionele verbindingen. 

De route vandaag behoorlijk binnendoor. We wilden ook nog door de nauwe doorgang bij Gasholmen, maar de boeien waren weg zodat we het niet aandurfden. Dan maar om het eiland heen! In de gasthamn worden we hartelijk welkom geheten en geholpen. Ze zijn hier ook aan het werk met grondmachines. Dat moet natuurlijk voor de vorst/sneeuw komt. Ondanks mijn nieuwe winterzeilpak toch beetje koud gekregen van het stil buiten zitten sturen. Ik moet iets bedenken zodat ik geen koude voeten krijg. 

21 oktober. Met een kalm zeetje naar Gävle. Weer 25 mijltjes.

Morgen maar mijn bergschoenen aan die ik van Kitty gekregen heb. Morgen naar Gävle en daar weer even blijven! ‘s Ochtends lag er wat sneeuw op de boot en de steigers, maar die was snel verdwenen. In de middag een stadswandeling van internet gedownload. 

Gävle (soms ook Gevle geschreven, verouderd Gefle) is een Zweedse stad in het landschap Gästrikland en de provincie Gävleborgs län. Het is zowel de hoofdstad van die provincie als van de gemeente Gävle. De stad heeft 68700 inwoners (2005) en een oppervlakte van 4179 hectare. De stad ligt minder dan 200 km ten noorden van Stockholm. Ieder jaar in de kersttijd wordt in het centrum een grote bok van stro opgezet: de Gävlebok. Deze werd bijna elk jaar uit baldadigheid in brand gestoken, maar die traditie sterft uit omdat de bok wordt behandeld met brandwerend materiaal.

In 1446 werd de stad stadsrechten verleend door Christoffel III van Denemarken, wat het een van de oudste steden van Norrland maakt. In het verleden was het een haven waar veel hout verscheept werd, later is het een opslagplaats voor aardolie geworden.

Het is een mooie stad met veel groen, oude houten villa’s en veel pakhuizen, die zoals overal gerenoveerd worden. We lunchen gezellig met een wijntje erbij voor 12 euro per glas. Ach, wat kan schelen, zegt Meine. Overigens geven we erg weinig geld uit deze reis. Er zijn gewoon weinig gelegenheden zo in het najaar. We zijn al blij als we 1 keer per week boodschappen kunnen doen en alle restaurantjes aan havens zijn gesloten. We maken wel veel gebruik van onze “Little Big Egg”, die staat vastgesnoerd op het achterdek en Meine is er al zeer bedreven in. Wel koop ik bij de Zweedse equivalent van de Bever “Naturkompaniet” een paar waterdichte en tot -50 graden warme laarzen met goed profiel van het Zweedse merk “Polyver”. En dat is maar goed ook, want een paar dagen verlies ik van beide bergschoenen plots de zolen. Die waren dus toch wat ouder dan gedacht. Als het bijna donker is krijgen we 2 mannen van de Kustwacht aan boord. Aardige lui en ze willen vooral de papieren van Duca zien en later onze paspoorten. We hadden haar bij de douane moeten aanmelden, toen we in Zweden aankwamen, maar ze doen er niet moeilijk over. We kwamen trouwens Zweden binnen via Utklippan, het onbewoonde eiland en daarna pas een week later in een plaatsje, waar het misschien had gekund in Arkosund!

23 oktober – 27 oktober. Stukje op de motor werd 34 mijl zeilen in het zonnetje. Koers onderweg bijgesteld richting Ångskårklubben

Met sneeuw op de steigers vertrokken we vanmorgen. De zon kwam door en het plan was 22 mijltjes naar Sikhjälma. Echter onderweg besloten dit haventje niet aan te doen: lager wal en er stond behoorlijke zeegang. Niet verstandig! Snel via mijn geweldige Navionics app, die direct een route berekent en niet zo ingewikkeld doet als onze plotter, een nieuwe plek gezocht aan de oostkust: beter aan te varen met NW wind. Het werd Ångskårklubben. Prachtig baai met pier om aan te leggen. Om 1700 uur kwamen we aan na heerlijk zeilen en net voor zon onder!

Buiten in de kuip nog in onze warme zeilkleding glühwein gedronken tot het met een prachtige sterrenhemel en een eerste kwartier maandje te koud=vochtig werd! We hebben de Dickinson nog niet aan alleen de Eberspacher in de ochtend en avond. Er komt Maandag zuidenwind en dan wordt het hier weer 12 graden. We blijven een dagje op deze prachtige plek want onverwacht is er elektriciteit en douche open. Jimmy van de haven gebeld, maar die nam niet op. Dus vooralsnog geen havengelden afgedragen. Best ok hier op maandag morgen. Heerlijk weekend hier gehad en mooie ontmoeting met een Nl/Zweeds stel (Frank en Ewa) uit Uppsala. Smaakt naar meer! Zij stookten een vuurtje en nodigden ons uit voor worstenbroodjes. Heel gezellig en we houden contact. Vanmiddag een mooie wandeling gemaakt aan de andere kant van de baai. Langs oude boerderijen en veestallen. Als we vertrekken doneer ik 400 kronen in een enveloppe in een vochtig kastje. Hoop dat ze niet vergaan zijn, voordat ze gevonden worden. 

Het was een prachtig plekje hier en daarom bleven we langer dan verwacht. (Frank en Ewa hebben we half december bezocht in Uppsala. Het voelt heel goed en vertrouwd met hen. Frank kookte Indonesisch voor ons. Zij hebben een heel grote smart TV en we hebben gezamenlijk mijn films op YouTube van onze reis rond Engeland in 2014 bekeken. Bizar om je eigen films te zien op zo’n grote TV. Echt prachtig al zeg ik het zelf)

27 oktober. Vandaag toch nog mooi de helft van de 16 mijltjes kunnen zeilen naar Öregrund.

Net genoeg wind en precies een mogelijke koers. Het is hier lekker weer: droog beetje wind kracht 3 uit het zuiden dus aangenaam temperatuurtje: 12 graden. Zon gaat hier even na 1600 onder maar nog wel vroeg op: vanmorgen 6.54 uur. 

28 oktober. 21 mijltjes van Öregrund naar Grisslehamn.

Wist vooraf niet dat hier de grote veerboot naar Åland vertrekt. Gelukkig kwamen we niet tegelijk aan hihi! 1 uurtje gezeild en de rest op de motor. Het laatste stuk over een knobbelig zeetje met een paar buien. Het laatste stuk voor de haveningang 1 mijltje afgesneden en tussen de rotsjes door. 6 meter diepgang maar toch spannend, vooral als je er op afvaart met de nodige golfslag. Als we eenmaal liggen aan de kade begint het te regenen. Even later komt de havenmeester langs. Lang geleden dat we er 1 tegenkwamen. Zojuist leuk wandelingetje gemaakt en het atelier van de kunstenaar/schrijver Albert Engström bezocht. Staat eenzaam op een klif met prachtig uitzicht: de natte droom voor eenieder die nu vanwege corona thuis moet werken.

29 oktober. Kalm zeetje ten oosten van eiland Väddo.

Zonnig dagje ook. Door het kanaal waar ik eerder een vraag over stelde wordt het niet (met mast zijn we 18,5 meter), maar het is ook niet nodig want prachtig weer en ZW windje 3. Dus in de beschutting van het eiland. Op weg naar arholma waar we 22 augustus ook waren. Echter onderweg een mooie ankerbaai gevonden: Bofjärden. We liggen hier nu met bladstil weer en een bijna volle maan. Nog ongeveer 55 mijl naar onze winterligplaats, maar waarom haasten nu het nog zo een lekker weer is? We kunnen nog lang genoeg in een haven liggen deze winter😊. 

We liggen nu voor anker in een baai. Meine gaat nog iedere ochtend over boord in 8 graden water en ik af en toe zoals vandaag met de zon erbij. Daarna aan dek mijn haren gewassen met warm water uit de boiler. Zoals het er nu uitziet komen we voorlopig niet naar Nederland. Het is hier beter qua Corona. 

30 oktober t/m 4 november: 3 nachtjes in 2 verschillende ankerbaaien. Bofjärden en Tofladen en 3 nachtjes in het leuke stadje Norrtälje.

Beide ankerbaaien op het eiland Björkö en mooi beschut. Toen de wind aantrok, Windy gaf harde wind tot Windkracht 7 uit het zuiden aan en veel regen, zochten we de beschutting van een het stadje op. Mooi “geparkeerd” aan de hoge wal van een steiger en zeer welkom geheten door de mensen van het restaurant. (De eigenaresse maakt later een prachtige foto van ons schip bij zonsopgang, zoekt contact via facebook en stuurt me de foto. Die gebruik ik later als nieuwjaarskaart!) Mocht de stroom het niet doen, dan kunnen we van hen aftappen en als we water nodig hebben… Kortom een leuk plekje voor een goede “zondagmiddaglunch”. Het gaat inderdaad hard waaien en dus fijn dat we hier liggen. De gasthamn is volledig gesloten nu. NOrrtÄlje is een leuk plaatsje met een mooie historie. Het werd gesticht in 1622 en de geschiedenis van de stad is goed gedocumenteerd. Op informatiepanelen kun je verhalen lezen over de gebouwen en de voormalige bewoners en je kunt ook een rondleiding door de stad volgen onder leiding van een gids. In het begin van de 20ste eeuw was het bekend als kuuroord vanwege geneeskrachtige modder. Het buitenbadhuis is helaas verdwenen. Men is nu bezig de noordkant van de haven volledig te renoveren met nieuwe moderne gebouwen, restaurants etc. een beetje zoals is Gävle. Het is een mooi plaatsje met veel oude houten gebouwen ook goede winkels. We “scoren” hier een stoer juten kleed voor op de grond in onze deckhouse. We drinken koffie en Meine eet een taartje bij café Hörnan uit 1912 en kopen daar ook heerlijk brood. In de middag maak ik nog een lange wandeling door het stadje om foto’s te maken. Meine gaat met het bootje vissen. Hij houdt goede hoop. De rivier staat erom bekend dat er veel vis zit. Tijdens mijn wandeling zie ik inderdaad heel veel hele kleine visjes proberen tegen de stroom in te zwemmen.

5 en 6 november: op de motor tegen harde wind in. Lidön en Högmarsö. Van een onaantrekkelijk eiland naar een schitterende ankerplek.

Nog steeds rustig stil weer. Wel varen we regelmatig op de motor. LidÖn verlaten we na een nachtje. We hebben een wandeling gemaakt door een soort afbraak-bos. Heel veel omgehakt en laten liggen om te rotten. Waarom? Geen idee. Het plekje aan de ponton was wel ok. We konden precies op de kopse kant liggen met een aantal lijnen uitgebracht naar ogen op de kade. Met weinig wind is dat wel verantwoord. 

We zoeken de laatste tijd nog een paar mooie plekjes voordat we naar onze winterligplaats in Saltsjöbaden gaan. Het is nog mooi weer, dus waarom niet? Nu we weer in het scheren gebied van Stockholm zijn gebruik ik een zeer handig boekje, gekregen van een zeiler toen we in Lustholmen (start van de Högakusten) lagen. Het is van de Svenska Kryssarklubben en uit 2020. De jongen gaf het weg omdat hij zeker weet, de komende tijd niet naar Stockholm te varen. Enorm aardig! Het geeft van totaal 60 plekken uitgebreide beschrijvingen: luchtfoto, kaartje met dieptes, overzicht van beschutte windrichtingen, afstand tot een volgend plekje, plus en minus en hoe aantrekkelijk het is met kinderen. Zo vind ik een mooie beschutte baai aan de noordkant van het eiland Högmarsö. Door het langwerpige karakter van de baai liggen we nog een paar uur heerlijk “met de zon in de kuip”. Goed uitgekiend dus.

6, 7e en 8 november: onze privé plek met “illegaal” afgetapte stroom van het badhuisje. Kyrkogårdsön!

In het gidsje vind ik een mooi plekje net naast de “snelweg”, waar alle grote cruise schepen voorbij komen. Een klein eiland met daarop het fort Siaröfortet, dat gebouwd is direct na WO1, met de bedoeling de Russen tegen te houden. Wel indrukwekkend om overheen te lopen, want het fort beslaat zo’n beetje het gehele eiland. Nu is alles gesloten en als wij aankomen is men net de laatste dingen aan het opruimen. Elektriciteit is er dus helaas niet meer. Gelukkig ontdek ik het badhuisje naast de ponton waar we liggen. Daar brandt een lamp en is ook een stopcontact. We hebben ook een grote haspel aan boord, dus dat is snel geregeld. Ik zoek nog overal naar een brievenbus om in ieder geval de stroom te vergoeden, maar alles is hier hermetisch afgesloten. Vanwege deze voorziening en het mooie weer, blijven we hier 3 nachtjes. Ook ik ga deze dagen in de ochtend even te water bij het badhuisje, dat heel erg privé voelt. Heerlijk!

9 t/m 11 november. Korte afstanden op de motor. Vaxholm en Wasahamnen.

Vaxholm kiezen we uit omdat de supermarkt en de Systembolaget hier direct aan de kade liggen. Lekker gemakkelijk. Uit eten doen we deze keer toch maar niet. Even geen zin in. Het is behoorlijk wennen in deze “stad”. Veel auto verkeer en veerboten. De gasthamn is volledig gesloten. Zelfs de elektriciteit is afgesloten. Dat hadden we niet verwacht. De in de supermarkt gekochte verse pizza kost ons 35% van onze stroom aangezien de elektrische oven behoorlijk veel tijd vraagt. Afijn morgen naar Saltsjobaden! Of toch niet? Ik wil eigenlijk wel graag het centrum van stockholm per boot zien, dus we varen naar Wasahamnen. Daar krijgen we een warm welkom. Er liggen hier aardig wat jachten voor de winter. Onder anderen een Nederlands stel Frank en Lucy met een mooie stalen spitsgatter van ongeveer 36 voet. De Festina Lente.

13 november. Nou nog eentje dan; een mooi ankerplekje. Napoleonviken

Na de afgelopen week ons mooie privé eiland (op een mooie avond zelfs nog borrelen in de kuip) verlaten te hebben lagen we een nachtje in Vaxholm en 2 in Wasahamnen/Stockholm. Erg leuk. De havenmeester aldaar bood ons ook een winterplek aan, maar we houden ons toch bij Saltsjöbaden. Ook vanwege de afspraak die we daar gemaakt hebben. Liggen we dan nu in onze winterligplaats? Nee dus. Toch nog een mooi ankerplekje gevonden: Napoleonsviken! Heerlijk rustig tussen de hoge rotsen. Op dit moment regent het. Dat is lang geleden. Vanmiddag benut om de “statistieken” van deze reis bij te werken. Zie de screenshot. De komende tijd ga ik al het foto/filmmateriaal verwerken tot ik denk 2 filmpjes. Er waren nog zulke prachtige dingen te zien op de terugweg vanaf de Högakusten!

15 november – 7 december. Settelen voor de winter in Saltsjöbaden

Wij zijn ons hier aan het installeren. We liggen hier heel erg beschut direct aan de steiger, dus fijn. De harde wind van een paar dagen geleden hoorden we wel, maar liet ons beschut door de andere schepen. Wel gaan we binnenkort op andere boten wat lijntjes vastzetten hihi. Die klapperen nogal. Wat wederwaardigheden:

  • Dat betekent in Nacka dekzeil en een klein olie gevuld radiator (deckhouse kan in de winter koud blijven vandaar) gekocht 
  • Bijbootje leeg laten lopen en opbergen
  • Het internet hier wordt gerepareerd, want was kapot.
  • De propellers die onder de boot worden geïnstalleerd als het gaat vriezen liggen al klaar. Service van de haven.
  • Inmiddels weer aardig wat wassen gedaan. Blijft open direct aan de haven
  • We kunnen ook onze fietsjes en andere spullen opslaan in de doucheruimte. Daar wordt nu het water afgesloten, dus wc en douche binnenkort 500 meter verderop in het regattacenter. Daar kunnen we ook gratis sauna gebruiken.
  • Er zijn hier een paar boten bewoond en er komen veel mensen dagelijks langs wandelen dus dat is leuk voor een praatje.
  • Ik heb ook 10 minuten fietsen hiervandaan een heel goede bakker gevonden. Verdere boodschappen met de trein of fiets naar Saltsjöbaden (vroeger Tippen genaamd) winkelcentrum
  • Auto kopen blijkt vooralsnog lastig, want vast adres nodig voor verzekering en belasting. Maandag 4 uur in het ov gezeten en 12500 stappen gezet om in een wijk NO Akersberga van Stockholm te komen. Daar autodealers maar duur. We doen het nu per ov, fiets en gaan eventueel auto huren als we wat langer weg willen.
  • Tent over de giek gemonteerd. Houdt het totnutoe goed. Afwachten hoe het is met harde wind. Ook tijd genomen om nieuwe hoesjes voor onze lieren te maken op de naaimachine.
  • Erg jammer dat we dit jaar de kerstmarkt en niet mee gaan maken. Doen we normaal nooit, maar hier leek het me wel leuk.

4 gedachtes over “Blog 8: 16 oktober – 14 november, Cestlavie zwerft in zeer rustig tempo van de Högakusten richting Stockholm: Soderhamn t/m Saltsjöbaden : 250 mijl.

  1. Lieve Marianne en Meine,
    Ben weer een stukje met jullie meegereisd vandaag in langzaam korter licht en langer donker
    Mooie film op weg naar jullie overwinter plek bij Stockholm.
    Wens jullie heel veel plezier aan de wal en succes met het uitvoeren van de reparaties en wintervoorzieningen.

    “Propellers onder de boot” echt nooit van gehoord maar ik denk dat ik het snap
    Liefs,
    Caroline

  2. Hallå Wederom een heel mooi reseskildring (reisverslag) De lock-down hier zorgt er voor dat ik ook de vorige edities van jullie logboek weer eens lees en jullie äventyr (avontuur) nogmaals meebeleef.
    Trouwens: hoe ver zijn jullie gevorderd met de kennis van de Zweedse taal? Boodschappen doen met het woordenboek in binnenzak?
    Blijf vooral gezond en carpe diem.

    • Hi Martin dank voor je reactie. Iedereen spreekt hier Engels dus daar worden we lui van. En soms Google translate gebruiken. We hebben nu trouwens sneeuw en er wordt ook ijs verwacht!

Geef een reactie op Cestlavie Zwerft Reactie annuleren