Onderaan de tekst weer een linkje naar een nieuwe film op mijn Youtube kanaal!!

Ik lees deze dagen trouwens het boek “Baltische Zielen” van Jan Brokken over Estland, Letland en Litouwen. Echt prachtig en ook al zijn wij dan wel in Polen, ik herken veel vooral van de natuur. Die gaat door alle grenzen heen en het plukken van paddenstoelen, waar hij over schrijft is in deze tijd ook hier aan de orde. Overal langs de bossen rijdend zie je mensen met emmertjes de grond afspeuren.

2 september t/m 4 september: 90 mijl afgelegd langs de Poolse kust.

Ik begin met een mooi gedicht, dat vriendin Annet van Assenbergh (net terug van een grote zeilreis) een paar dagen geleden op facebook zette: “Sea Fever” by John Masefield.

I must go down to the seas again, to the lonely sea and the sky,

And all I ask is a tall ship and a star to steer her by;

And the wheel’s kick and the wind’s song and the white sail’s shaking,

And a grey mist on the sea’s face, and a grey dawn breaking.

I must go down to the seas again, for the call of the running tide

Is a wild call and a clear call that may not be denied;

And all I ask is a windy day with the white clouds flying,

And the flung spray and the blown spume, and the sea-gulls crying.

I must go down to the seas again, to the vagrant gypsy life,

To the gull’s way and the whale’s way where the wind’s like a whetted knife;

And all I ask is a merry yarn from a laughing fellow-rover,

And quiet sleep and a sweet dream when the long trick’s over

We zijn op weg naar Gdansk en het zijn 3 heel verschillende dagen. De eerste dag was er wel goede wind, maar die stond op het land gericht en door de vele deining was het niet echt comfortabel zeilen. We kwamen beiden na slechts 20 mijltjes moe aan. Ook vanwege het weer opnieuw in slingeren na drie weken in het in rustige binnenwateren gevaren te hebben. We komen om 15.15 aan in de nieuwe Marina van Dziwnów. Leuk aangelegd in twee cirkels en bijna helemaal leeg. De boxen zijn een beetje klein voor ons, maar we vinden een plekje aan een kade. In de vissershaven mag je nu tegenwoordig niet meer liggen.

De 2^e dag is een topdag ook al is het behoorlijk bewolkt en miezerig. We kunnen het gehele stuk zeilen en met een voor dit schip hele goeie snelheid, zelfs regelmatig meer dan 8 knopen! Soms lijkt het wel planeren, ook al kan dat natuurlijk niet met een schip van 19 ton! Na 33 mijl meren we af in het haven van Kolobrzeg. Niet echt aantrekkelijk, maar zeer goed en modern aangelegd.

De 3^e dag en ineens steken we 2.70 meter! 

We varen op de motor want er is voor ons te weinig wind om te zeilen richting Darlowo, als we plots een enorme knal horen. Wat blijkt, het zwaard wat we al een paar keer eerder hadden gebruikt knalde in een keer naar beneden. Tot nu toe gebruiken we het niet zoveel, maar nu leek het handig om het hevige schommelen tegen te gaan. Met weinig en aanlandige wind is deze zee net zo’n klotsbak als de Noordzee soms. In plaats van 1,50 m steken we nu 2,70 m. Meine ging direct kijken en ontdekt dat de elektrische lier volledig kapot was. De “krans” is geheel kapot gebarsten. We zijn de haven in gevaren en in de Marina gaan liggen. Precies daar tegenover is een scheepswerf, waar vooral grote vissersboten gerepareerd worden. De volgende morgen (donderdag) gaan we er direct heen en na een snelle inspectie van Przemek besluiten we een nieuwe lier aan te schaffen. Die moet uit Duitsland komen. Dat duurt dus wel even en daarom bedenk ik om na het weekend een aantal dagen het binnenland in te trekken. In het weekend maken we een mooie fietstocht en een lange wandeling langs het strand. De kust is hier in een komvorm, waardoor er een geweldige branding is.

6 dagen wandelen door de prachtige natuur van Park Narodowy Bory Tucholskie.

Dinsdag huren we een autootje en gaan op pad. Perfect nieuw model Citroën C3 met usb verbinding voor de iPhone: display in de auto van mijn routeplanner. Overigens is de verzekering bijna duurder dan de huur. Dat doen we een volgende keer anders. Voor de eerste nacht heb ik een onderkomen gehuurd in Mikomania. In de stromende regen rijden we erheen en zelfs dat is al mooi. Wat een natuur en wat een bossen! We zijn nu terechtgekomen in een soort kinderkolonie vakantiekamp waar we een klein chalet gehuurd hebben en eerst dachten we: “nou morgen maar weer een volgend plekje zoeken”, maar toen we eenmaal geslapen hadden en het mooi weer werd, zeiden we: “Laten we hier maar een paar dagen blijven en van hier uit tripjes maken”. Zoals ik al eerder schreef “de kunst van zwerven is nergens heen willen”.  Liever een hele tijd op één plek zijn dan steeds van de ene naar de andere. De eerste avond hebben we meegegeten met het “supper” en dat bleek inderdaad een broodmaaltijd te zijn maar van ongelofelijk goede kwaliteit met heel veel verschillende soorten kaas en vleeswaren. Aanwezig waren behoorlijk wat oudere mensen en een stel met een klein kindje en ja het is wel apart dat je helemaal niets verstaat en ook moeilijk contact kan leggen, maar goed ik glimlach vriendelijk en wie weet gebeurt er nog wat. Het ligt midden in een prachtig natuurgebied: Linkje naar Park Narodowy Bory Tucholskie en aan een meer. Een kleine 185 km van de kust. We maken een prachtige wandeling en doen dat al zwervend natuurlijk. Als we heel stil lopen schieten er opeens twee reeën, uit het struikgewas. Ik heb mijn camera altijd stand-by en nu met de telelens erop. Het lukt me ze beiden in het zonlicht te fotograferen. later zie ik dat het moeder en kind zijn. Echt prachtig! Verder zien we een kiekendief, spechten en boven ons weer de kraaiende kraanvogels. Wat is Polen mooi! Ik had me ook nooit gerealiseerd dat er zoveel meren zijn en toen we over een beekje met een bruggetje gingen bleek het riviertje vol met vis te zitten. Waarschijnlijk beekforel! We hebben uiteindelijk 15 km lang gezworven door de bossen. Prachtig en kwamen weer goed uit bij ons hotel huisje. Aangezien we ook een koelkast hadden heeft Meine nog wat boodschapjes gedaan en hebben we gewoon in het huisje gegeten. We kunnen hier niet koken maar Meine heeft voor zichzelf wat opgewarmd en ik vond het heerlijk om gewoon een boterhammetje te eten. De laatste morgen worden we bij het ontbijt in het Nederlands aangesproken door Renata. Ze is Poolse, maar woont en werkt al 35 jaar in Deventer. Erg leuk contact en ze gaat ons volgen!

Vanmorgen zei Meine dat er een probleempje met zijn telefoon is. Hij heeft hem namelijk in zijn broekzak laten zitten terwijl hij in de auto stapte en dat was allemaal net even iets te krap dus het glas stuk. En dan zie je hoe makkelijk het internet en 3G netwerk hier in Polen is Google even in een plaatsje waar we toch wel even naartoe wilde en voor ik het wist had ik een reparateur gevonden. Na een uurtje was alles alweer in orde.

Dag 4 verkassen we naar een andere plek en maken een prachtige wandeling rondom een meer. Zondag weer richting de boot. Maandag boodschappen doen en een prachtig stuk verse wilde zalm gekocht.

Hoe staat het inmiddels met onze reparatie?

Onderweg midden in het bos (ja, overal bereik in Polen) kreeg ik een mailtje dat het Duitse bedrijf een fout heeft gemaakt en dat de winch toch niet leverbaar is. Contact gehad met Przemek en een andere iets lichtere besteld. Dat duurt dus wel weer een paar dagen. Ook contact gehad met Bas van het Duitse bedrijf die Nederlands spreekt. Het teveel betaalde zal worden teruggestort. Zondag in de loop van de dag begint het hard te waaien en uitvaren zit er dus sowieso niet in. Wachten op reparatie is beter te verdragen bij slecht weer. We gaan nog even naar de haveningang: wat een golven en wat een geweld. Prachtig als je er niet middenin zit. De strandtent waar we vorige week een cocktail dronken heeft de storm niet overleefd en overal is men bezig op te ruimen.

Vandaag en gisteren (vrijdag 20 september) wordt er druk gesleuteld een boord. De nieuwe lier wordt geplaatst en dat is nog een heel gedoe. Het ziet er naar uit dat we morgen kunnen varen en het wordt ook goed weer. Om 16.00 uur zijn de mannen klaar en is het zwaard weer te bedienen. We rekenen 200 euro cash af. Dat valt zonder meer mee. Ook de Marina is billijk. Een paar dagen in mindering gebracht op de rekening. In deze Marina weer leuke mensen ontmoet: Annika en Pjotr, die hun schip naar Gdansk brengen voor groot winter onderhoud. 

Morgen door en om de schietgebieden heen, waar de Poolse marine zeer actief is en op naar de volgende haven! En inderdaad nog steeds op weg naar Gdansk!